علائم دیابت در ادرار

علائم دیابت در ادرار

علائم دیابت در ادرار
علائم دیابت در ادرار

این که علائم دیابت در ادرار چیست و چه تغییراتی در ادرار می توانند هشدار دهنده ابتلا به دیابت باشند، موضوعی است که در این مقاله در مورد آن صحبت می کنیم. همراه ما باشید.

افراد مبتلا به دیابت ممکن است تکرر ادرار، تشنگی شدید و ادرار با بوی شیرین را تجربه می کنند. این به این دلیل است که کلیه ها برای حذف گلوکز اضافی از خون بیش از حد کار می کنند. اگر هر یک از این علائم را دارید، مهم است که برای انجام آزمایش دیابت به پزشک مراجعه کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علائم دیابت در ادرار می توانید با ما در تماس باشید

09120174510

با توجه به شیوع و گسترش بیماری دیابت در سطح جهان، تقریبا می توان گفت که از هر خانواده حداقل یک نفر به بیماری دیابت مبتلا می باشد. این ابتلا ممکن است به صورت نهفته بوده و علائمی نداشته باشد یا علائم را بروز کند که نشان از بالا بودن بیش از حد قند خون می باشد.

با همه این اوصاف اگر احساس میکنید دیابت دارید حتما صفحه درمان دیابت را مشاهده نمایید.

مقدمه

علائم دیابت در ادرار
علائم دیابت در ادرار

آشنایی با علائم بیماری دیابت و روش های کنترل آن، از جمله مسائل ضروری است که با توجه به شیوع این بیماری باید از آن آگاه بود. در این مقاله قصد داریم تا به معرفی علائم دیابت در ادرار بپردازیم، همچنین در مورد خود بیماری و مسائلی که باعث شدت گیری آن می شوند نیز صحبت خواهیم کرد.

اینفوگرافیک علائم دیابت در ادرار

اینفوگرافیک علائم دیابت در ادرار
اینفوگرافیک علائم دیابت در ادرار

زمانی که بیمار به دیابت مبتلا می شود، اعصاب بدن ضعیف می شوند تا جایی که در برخی از قسمت ها به طور کل بی اثر می شوند. این مشکل عامل اصلی ابتلا به زخم های دیابتی است اما در مورد مشکلات ادرار نیز بی تاثیر نیست و می توان به عنوان یکی از علائم دیابت در ادرار به آن اشاره کرد.

ضعف اعصاب در ناحیه اندام تناسلی موجب بی اختیاری ادرار شده و فرد از زمان احساس نیاز به تخلیه ادرار تا انجام این کار، کنترلی بر وضعیت آن ندارد.

علائم دیابت در ادرار چیست؟

هر چند بیماری دیابت، یک بیماری کم نشانه و کم علامت است و تشخیص آن از روی تغییرات فردی امکانپذیر نیست، اما دقت به برخی مسائل می توانند از رسیدن دیابت به مراحل مزمن جلوگیری کند.

از جمله شرایطی که این امکان را فراهم می کند، دقت به وضعیت بیمار و تغییراتی است که در ادرار بیمار ایجاد می شود. در این بخش، مهم ترین علائم دیابت در ادرار را بررسی خواهیم کرد.

تکرار ادرار

یکی از نشانه های رایج بیماری دیابت، تکرر ادرار است. تکرر ادرار در حالت عادی زمانی رخ می دهد که فرد، آب زیادی مصرف کرده باشد. در این شرایط بدن نیاز به تخلیه میزان اضافه آب دارد.

حال در زمان ابتلا به دیابت، کلیه ها در مقدار زیادی از قند شناور می شوند. فشار قند موجود در بدن به کلیه ها حالتی مشابه مصرف بیش از حد آب ایجاد کرده و بیمار احساس تکرر ادرار خواهد کرد.

زمانی که بیمار به دیابت مبتلا می شود، کلیه ها سعی می کنند تا قند اضافی اطراف خود را همراه با آب بدن دفع کنند. در نتیجه نیاز به این کار بیشتر می شود.

عفونت ادراری

دیگر علامتی که در زمان ابتلا به دیابت در ادرار این بیماران نشاندهنده ابتلا و شدت گیری قند خون بدن است، عفونت ادراری است. همان طور که گفته شد، مبتلایان به دیابت، همراه با ادرار خود مقدار زیادی قند دفع می کنند.

وجود هر ماده اضافی در ادرار می تواند موجب آلودگی اندام تناسلی شده و فرآیند ادرار کردن را سخت کند که این مسئله یکی از علل ابتلا به عفونت ادراری است. عفونت ادراری معمولا با سوزش، سختی ادرار و گاها خونریزی در ادرار همراه است که می تواند نشانه ای از ابتلا به دیابت باشد.

پیشنهاد می کنیم از پست درمان دیابت بی مزه چیست و دیابت اینسیپیدوس دیدن کنید.

بی اختیاری ادرار

یکی از عارضه های بیماری دیابت ضعف اعصاب است. اعصاب در سراسر بدن وجود دارند و در استفاده از حواس تاثیر دارند. همچنین حرکت دادن دست و پا و کنترل ادرار در شرایط پر شدن مثانه از دیگر وظایف اعصاب در سراسر بدن است.

 

تغییر بوی ادرار

دیگر موردی که در مورد علائم دیابت در ادرار می توان به آن اشاره کرد، تغییر بوی ادرار است. البته تشخیص این مورد به شدت سخت می باشد و برای تمام افراد امکانپذیر نیست. اما دقت به آن می تواند یکی از علائم خوب برای اطمینان از ابتلا به دیابت پیش از مراجعه به پزشک باشد. در زمان ابتلا به دیابت، ادرار معمولا بوی شیرینی دارد که ناشی از گلوکز و قند خون بالا در آن است.

تغییر بوی ادرار
تغییر بوی ادرار

در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار، چه اقداماتی باید انجام شود؟

بررسی علائم بیماری به علت اقدام به موقع برای درمان انجام می شود و در مورد دیابت، هر چقدر این اقدام سریع تر انجام شود، عارضه های ناشی از این بیماری کمتر می شود.

در برخی افراد عارضه های دیابت به حدی شدید است که باعث مرگ بیمار می شود. در بخش قبل در مورد برخی از مهم ترین علائم دیابت در ادرار صحبت شد، اما شاید این سوال ایجاد شود که اگر بیمار یک یا تمام این علائم را در وضعیت خود مشاهده کند، چه اقدامی باید انجام شود.

پاسخ به این سوال در دو موقعیت بیان می شود. زمانی که بیمار امکان مراجعه سریع به پزشک را داشته و شرایطی که تا زمان مراجعه به پزشک، اندکی فاصله می افتد.

بهترین اقدام در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار

در صورتی که هر کدام از علائم دیابت در ادرار مشاهده شود، بهترین اقدام مراجعه به پزشک است. حتی در صورتی که بیمار امکان یا آشنایی لازم برای مراجعه به پزشک تخصصی را نداشته باشد نیز بهتر است به نزدیک ترین پزشک عمومی مراجعه کرد

تا با انجام تست های اولیه و آزمایشاتی که مشخص کننده سطح قند خون هستند، برخی درمان ها را آغاز کرد. بسته به شدت قند در خون، پزشک داروهایی را برای بیمار تجویز می کند که با مصرف آن ها وضعیت قند کنترل می شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله های زیر را مطالعه کنید:

اقدام مناسب در صورت عدم دسترسی به پزشک

اما در صورتی که بیمار امکان مراجعه به پزشک را نداشته باشد، عدم توجه به علائم می تواند مشکلات زیادی برای وی ایجاد کند. در این شرایط بهترین اقدام، انجام یک تست خانگی برای اطمینان از میزان قند خون است. اما در صورتی که این مورد نیز امکانپذیر نباشد، بهتر است که تغییراتی در تغذیه تا زمان مراجعه به پزشک ایجاد شود.

اقدام مناسب در صورت عدم دسترسی به پزشک
اقدام مناسب در صورت عدم دسترسی به پزشک

بهتر است در این شرایط مصرف مواد قندی و مواد حاوی نشاسته مانند نان، برنج، ماکارونی و … به حداقل برسد. بهترین مواد مصرفی در شرایط مشاهده علائم دیابت در ادرار یا سایر بخش های بدن، سبزیجات و میوه ها هستند.

فهرست

دیابت چیست و چند نوع دارد؟

دیابت نوع یک چه تفاوتی با دیابت نوع دو دارد؟

علل ابتلا به هر کدام از انواع دیابت چیست؟

تشخیص کلی دیابت به چه صورت است؟

تشخیص دیابت در هر نوع، از چه سنی امکانپذیر است؟

چه مواردی برای تشخیص دیابت از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و باید به آن ها توجه شود؟

علائم دیابت در ادرار چیست؟

در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار، چه اقداماتی باید انجام شود؟

آیا دیابت درمان پذیر است؟

در صورت جدی نگرفتن علائم، چه مشکلاتی برای بیمار دیابتی به وجود می آید؟

چرا دیابت موجب افزایش نیاز به ادرار در بیماران می شود؟

چه افرادی باید به علائم دیابت در ادرار توجه بیشتری کنند؟

سطح گلوکز خون در آزمایش ادرار، در چه شرایطی نشاندهنده دیابت است؟

بررسی کتون ها در آزمایش ادرار برای تشخیص دیابت به چه صورت باید انجام شود؟

ارتباط چاقی با عوارض و مشکلات دیابت چیست؟

کدام بیماری ها علائم مشابه با علائم دیابت در ادرار دارند؟

در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار، چه آمادگی هایی برای آزمایش مورد نیاز است؟

خانواده بیمار دیابتی برای درمان سریع تر چه وظایفی دارند؟

تغذیه چه تاثیری در تغییر علائم دیابت در ادرار دارد؟

تست کتون در منزل به منظور بررسی دقیق تر علائم دیابت در ادرار به چه صورت انجام می شود؟

آیا با تست گلوکز می توان سطح قند را در بدن بررسی کرد؟

اقدامات بعد از انجام آزمایش ادرار برای تشخیص دیابت چیست؟

 

تشخیص کلی دیابت به چه صورت است؟

تشخیص یک بیماری، اولین قدم درمان است. به خصوص در بیماری هایی که انواع مختلفی داشته و درمان هر نوع با نوع دیگر متفاوت است.

تشخیص، مهم ترین بخش درمان را تشکیل می دهد و در مورد بیماری دیابت نیز به علت تفاوت درمان در هر نوع حائز اهمیت است. در این بخش از مقاله علائم دیابت در ادرار، ابتدا به بررسی روش های تشخیص در بیماری و سپس به تشخیص دیابت در هر نوع خواهیم پرداخت.

فرآیند تشخیص در بیماری

تشخیص در بیماری های مختلف به دو صورت انجام می شود؛ یا تشخیص کیفی و از طریق بررسی حالات بیمار و یا تشخیص عدد و کمی که با انجام آزمایشات و بررسی آن ها قابل انجام می باشد. طبیعتا احتمال خطا در تشخیص کیفی بیشتر از تشخیص کمی است.

چون علائم برخی بیماری ها مشترک یا بسیار نزدیک به هم است که باعث اشتباه گرفتن آن ها می شود. اما در تشخیص کمی، به علت وجود آزمایشات و عدد و ارقام، نتیجه حاصله تا حد زیادی صحیح بوده و بیماری به طور دقیق شناسایی می شود.

در بیماری دیابت، تشخیص اولیه بر اساس علائم بیمار انجام می شود، اما تشخیص نهایی برای اطمینان از نتیجه با انجام آزمایشات مختلف صورت می گیرد.

تشخیص با علائم ظاهری

اولین قدم تشخیص بیماری دیابت، بررسی و دقت در علائم ظاهری بیمار است. علائم مختلفی در زمان ابتلا به بیماری دیابت بروز می کنند که از جمله آن ها می توان عصبانیت ناشی از نخوردن یک وعده غذایی، خستگی و خواب آلودگی در بیشتر ساعات روز، علاقه شدید به مصرف کافئین و شیرینی جات برخلاف گذشته، تکرر ادرار، تشنگی زیاد و مصرف بالای آب و خشکی دهان همزمان با این مسئله، کاهش میل جنسی، تاری دید و … را نام برد.

البته چون هر کدام از این علائم می توانند در دیگر بیماری ها نیز بروز کنند، تست هایی که در ادامه معرفی می شوند، تشخیص بیماری را قطعیت می بخشند.

تست های دیابت

تست های دیابت انواع مختلفی دارند. برخی از تست ها توسط خود بیمار قابل انجام بوده و برخی تست ها تخصصی تر می باشند. یکی از تست هایی که در تشخیص و قطعی کردن دیابت قابل استفاده است، آزمایش قند خون پلاسما می باشد.

در این آزمایش میزان قند خون بیمار در حالت ناشتا اندازه گیری شده و مقدار آن در جدولی که مقدار قند خون فرد نسبت به شرایط مختلف را نشان می دهد، قرار گرفته و با داده های جدول مقایسه می شود.

در صورتی که مقدار قند خون پلاسما از مقدار مجاز جدول بیشتر باشد، فرد، مبتلا به دیابت است. دیگر آزمایشی که برای تشخیص دیابت قابل انجام است، آزمایش تحمل گلوکز خوراکی است.

در این آزمایش که بازهم نیاز به ناشتا بودن بیمار حداقل به مدت 8 ساعت است، در سه نوبت به بیمار گلوکز خوراکی داده می شود و در هر نوبت، سطح آن در خون اندازه گیری شده که در صورت افزایش سطح گلوکز، ابتلا به دیابت قطعی می شود.

تست های دیابت
تست های دیابت

تست تصادفی که تست های خانگی نیز از آن نوع می باشند، دیگر نوع آزمایش دیابت است که در هر زمان و بدون نیاز به ناشتا بودن قابل انجام بوده و نسبت به دو تست قبلی دقت کمتری دارد. در نهایت امکان تشخیص دیابت با دقت در علائم دیابت در ادرار و آزمایش گلوکز از طریق ادرار نیز وجود دارد.

تشخیص دیابت در هر نوع، از چه سنی امکانپذیر است؟

از جمله مسائل مهمی که گاهی موجب تشخیص دیر هنگام دیابت می شود، عدم آگاهی در مورد سن بررسی علائم است. به عبارت دیگر، افراد یا والدین به دلیل عدم آشنایی با سن بروز علائم، نشانه های موجود را به اشتباه به بیماری های دیگر نسبت می دهند. در نتیجه دیابت به درستی تشخیص داده نشده و درمان بیماری دیرتر آغاز می شود.

به خصوص در کودکان که احتمال ابتلا به دیابت نوع یک در آن ها و دقت بیشتر در علائم این بیماری مانند علائم دیابت در ادرار و … به منظور تشخیص به موقع، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این بخش در مورد تاثیر سن در تشخیص هر نوع دیابت صحبت خواهیم کرد.

سن مناسب برای تشخیص دیابت نوع یک

دیابت نوع یک از کودکی بروز می کند و تشخیص آن نیز باید در همان سنین کودکی انجام شود. در غیر این صورت احتمال بروز مشکلات جدی برای کودک وجود دارد. بهترین سن برای بررسی دیابت نوع یک، سن 10 سالگی است.

اما در کودکانی که یکی از والدین یا هر دو به دیابت نوع یک مبتلا باشند، بهتر است این کار از سنین 7 یا 8 سالگی آغاز شود تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری کرد.

تحقیقاتی که در مورد مبتلایان به دیابت نوع یک در سنین پایین انجام شده است، نشاندهنده این مسئله می باشد که این افراد عمر کوتاه تری نسبت به افراد سالم داشته و احتمال ابتلا به بیماری های قلبی در آن ها بیشتر از سایرین است. امروزه ابتلا به دیابت نوع یک در کودکان زیر 14 سال شیوع بیشتری نسبت به گذشته داشته است.

سن مناسب تشخیص دیابت نوع دو

دیابت نوع دو، دیابت بزرگسالی است و بیشتر در افراد بالاتر از 30 سال بروز می کند. اما به این معنی نیست که کودکان و افراد قبل از سی سالگی به این بیماری مبتلا نشوند، بلکه سن رایج شیوع این بیماری، بیشتر، از سی سالگی می باشد. بسته به شرایط فرد، بررسی برای تشخیص این نوع از دیابت ممکن است از سن کودکی مورد نیاز باشد.

کودکانی که به چاقی مبتلا بوده یا از زمان تولد وزن بالایی دارند، احتمال ابتلا به دیابت نوع دو را دارند. به همین دلیل بعد از 10 سالگی باید آزمایشات مربوط به این نوع دیابت انجام شود.

همچنین در صورتی که مادر در دوران بارداری به دیابت حاملگی مبتلا باشد، احتمال بروز دیابت نوع دو در کودک وجود خواهد داشت.

سن مناسب تشخیص دیابت نوع دو
سن مناسب تشخیص دیابت نوع دو

اما در صورتی که فرد در کودکی شرایط نرمال داشته اما در خانواده خود سابقه دیابت داشته باشد، بررسی در مورد این بیماری باید در سنین 20-30 سالگی انجام شود و در افرادی که تا دهه سوم زندگی هیچ کدام از علائم دیابت در ادرار یا حالات جسمی و روحی را مشاهده نکنند، تست تشخیص باید هر سه سال یک بار انجام شود.

چه مواردی برای تشخیص دیابت از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و باید به آن ها توجه شود؟

در بخش های قبلی مقاله گفته شد که برخلاف بسیاری از بیماری ها که علائم کاملا مشخص و مجزا از شرایط عادی بدن دارند، دیابت بدون علامت خاصی بروز کرده و تا زمانی که بیماری به مراحل شدید می رسد، فرد از روی علائم، ابتلا به دیابت را تشخیص نخواهد داد. به خصوص که در برخی موارد مانند علائم دیابت در ادرار، تشخیص بسیار دشوار می شود.

با این حال در این بخش، برخی از مهم ترین نشانه هایی که هشدار دهنده ابتلا به دیابت در بیماران می باشند را بررسی خواهیم کرد.

شرایط خاص در کودکان

برخی از شرایط خاص در کودکان می تواند هشداردهنده ابتلا به بیماری دیابت باشد. به خصوص در صورتی که کودک از زمان تولد وضعیت متفاوتی داشته باشد، توجه به شرایط وی ضروری تر است. به عنوان مثال کودکانی که با زایمان زودرس به دنیا آمده باشند، نسبت به سایرین، خطرپذیرتر در معرض دیابت می باشند.

همچنین کودکانی که نسبت به همسن و سالان خود فعالیت کمتری دارند، احتمال وجود گلوکز بیشتر در خون آن ها وجود دارد. وزن کودک در زمان تولد و وضعیت مادر از نظر ابتلا به دیابت، دیگر عاملی است که می تواند در مورد دیابت کودکان هشداردهنده باشد و جزو موارد کمکی برای تشخیص زودهنگام دیابت می باشند.

تغییرات ناگهانی وزنی

دیگر نشانه هشداردهنده دیابت که برای تشخیص ابتدایی و مراجعه به پزشک می توان به آن توجه کرد، تغییرات ناگهانی وزن است. در دیابت نوع دو، افراد کاهش وزنی ناگهانی پیدا می کنند.

به همین دلیل بیمارانی که در دوره رژیم غذایی نبوده و از عدم ابتلا به دیگر بیماری ها اطمینان دارند، باید به منظور بررسی سطح گلوکز در خون به پزشک مراجعه کنند.

ضعف مداوم

دیگر نشانه ای که برای تشخیص دیابت کمک کننده است، ضعف بیمار است. در زمان ابتلا به دیابت، مشکلاتی مانند تشنگی مکرر، نیاز به ادرار با وجود آن و گرسنگی تاثیر زیادی در ضعیف شدن بیمار دارند.

این علائم به خصوص زمانی که دیابت شدت می گیرد، بیشتر مشاهده می شود. البته مشکلات جسمی مانند ضعف بینایی نیز می توانند از نشانه های دیابت برای تشخیص به موقع باشند.

ضعف مداوم
ضعف مداوم

 

آیا دیابت درمان پذیر است؟

زمانی که یکی از اندام های داخلی بدن دچار آسیب یا اختلال می شود، تنها راه درمان قطعی، عمل جراحی است. اما در مورد برخی از اختلالات حتی عمل جراحی نیز موجب درمان نمی شود و تنها باید با کنترل و اقدامات درمانی مانع پیشرفت بیماری شد.

دیابت از این دست بیماری هاست که به علت اختلال در عملکرد سلول های پانکراس ایجاد شده و سلول های پانکراس با جراحی نیز درمان نمی شوند و تنها راه برای عدم ابتلا به مشکلات دیابت مانند ضعف بینایی، مشکلات پای دیابتی، مشکلات کلیوی و … ممانعت از پیشرفت میزان قند در خون است. برخی از روش های درمانی دیابت که تا حد زیادی موجب کنترل آن می شوند، به شرح زیر می باشند.

تغییر در رژیم غذایی

تغییر در رژیم غذایی اولین اقدامی است که به بیماران دیابتی به منظور کنترل بیماری توصیه می شود. به غیر از مواد حاوی قند سفید و تصفیه شده که مصرف آن ها برای بیماران دیابتی به طور کلی ممنوع است، مصرف برخی از مواد غذایی نیز در زمان ابتلا به این بیماری باید به حداقل برسد، چون احتمال تبدیل آن ها به گلوکز در بدن وجود دارد.

از جمله این مواد می توان به خوراکی های حاوی نشاسته اشاره کرد. برنج، سیب زمینی و نان سفید حاوی مقدار زیادی نشاسته می باشند که مصرف آن ها برای بیماران دیابتی به شدت خطرناک است.

مصرف منظم داروها

دیگر اقدامی که در درمان دیابت به منظور کنترل آن موثر است، مصرف منظم داروهاست. زمانی که ابتلا به دیابت برای پزشک قطعی شود، داروهایی برای بیمار تجویز می شود که اغلب مهار کننده قند خون می باشند.

چکاپ منظم قند خون

دیگر اقدامی که برای کنترل و درمان بیماری دیابت موثر بوده و بیماران دیابتی باید از چگونگی انجام آن آگاهی داشته باشند، چکاپ قند خون است.

با توجه به این که انجام این کار در آزمایشگاه ها هزینه زیادی در بر داشته و بررسی جواب آن نیز فرآیندی زمانبر است، بهتر است هر بیمار دیابتی یک دستگاه تست قند خون در منزل داشته باشد. با استفاده از این دستگاه می توان میزان قند خون را در ساعات مختلف روز بررسی کرد و از سطح آن اطمینان حاصل کرد.

بررسی علائم

در نهایت توجه به علائم بیماری دیابت می تواند آخرین راه اطمینان از سلامت بیمار و کنترل بیماری باشد. زمانی که بیمار به دیابت مبتلا می شود، در صورت نوسان قند خون، علائم سریع تر از ابتدای ابتلا بروز می کنند.

به خصوص علائمی مانند تکرر ادرار، ضعف بینایی و اعصاب در شرایطی که بیمار یک بار مراحل بالا رفتن قند خون را طی کرده باشد، زودتر بروز می کنند و با توجه به آن ها می توان اقدامات مراقبتی را زودتر انجام داد.

بررسی علائم
بررسی علائم

در صورت جدی نگرفتن علائم، چه مشکلاتی برای بیمار دیابتی به وجود می آید؟

در صورتی که بیمار علائم دیابت در ادرار و دیگر قسمت های بدن را مشاهده کرده و توجهی به آن ها نکند، مشکلات زیادی برای وی ایجاد خواهد شد.

مشکلات دیابت گاهی تا مرگ زودرس بیمار پیش می روند. از رایج ترین مشکلات بیماری دیابت می توان به اختلالات بینایی، اختلالات کلیه و … اشاره کرد که در مورد هر کدام از آن ها در این بخش توضیح خواهیم داد.

عوارض قلبی عروقی

اولین مشکلی که بی توجهی به بیماری دیابت باعث آن می شود، عوارض قلبی عروقی است. بیماری های قلبی در میان مبتلایان به دیابت بسیار شایع هستند. آمارها نشاندهنده این است که احتمال سکته قلبی بیماران دیابتی دو برابر بیشتر از افراد عادی است.

از جمله بیماری های قلب و عروق که دیابت احتمال بروز آن ها را تشدید می کند، می توان به تنگی عروق یا آترواسکلروز، نارسایی قلبی که ناشی از ناتوانی قلب در پمپاژ صحیح خون است، آریتمی یا نامنظمی ضربان قلب، سکته مغزی و … اشاره کرد.

نوروپاتی

دیگر عارضه ای که در بیماران دیابتی احتمال شیوع آن بالاست، نوروپاتی یا آسیب به سیستم عصبی بدن است. تقریبا 50 درصد بیماران دیابتی به این عارضه مبتلا می باشند. نوروپاتی از سال های ابتدایی ابتلا به دیابت بروز می کند و معمولا تا آخر عمر همراه فرد است و تنها شدت آن کم و زیاد می شود.

نوروپاتی دو نوع مختلف دارد. نوروپاتی محیطی و نوروپاتی خودمختار از انواع مختلف اختلالات عصبی در این بیماری می باشند. نوروپاتی محیطی با ضعف، گزگز، درد و بی حسی دست و پا بروز کرده و نوروپاتی خودمختار موجب ناهنجاری قلبی گوارشی می شود.

مشکلات پوستی

مشکلات پوستی دیگر عارضه ای هستند که بی توجهی به علائم دیابت در ادرار، برای این بیماران ایجاد می شود. البته عوارض پوستی ناشی از دیابت برخلاف بسیاری از عارضه های این بیماری قابل درمان می باشند. از  جمله مشکلات پوستی که در اثر ابتلا به دیابت بروز می کنند، می توان به انواع عفونت های پوستی اشاره کرد.

از جمله این عفونت ها می توان به عفونت باکتریایی، عفونت قارچی و خارش های پوستی اشاره کرد که تمام آن ها در نهایت به زخم های سطحی پوست منتهی می شوند. زخم در بیماران دیابتی دیرتر از افراد عادی التیام پیدا می کند. به همین دلیل احتمال گسترش آن وجود دارد و باید به درمان آن توجه کرد.

عوارض بینایی

ابتلا به دیابت علاوه بر مشکلات گفته شده می تواند به عوارض بینایی نیز منجر شود. ضعف اعصاب در دیابت در برخی افراد به ضعف اعصاب بینایی منجر شده و در نهایت در برخی از بیماران به کوری منتهی می شود.

دیگر عوارض بینایی که در اثر ابتلا به دیابت در افراد بروز می کنند، شامل گلوکوم، کاتاراکت یا آب مروارید که موجب کدر شدن عدسی چشم شده و رتینوپاتی دیابتی می باشند. مشکلات بینایی معمولا در ابتدا با تاری دید آغاز شده و سپس به کوری کامل بیمار ختم می شوند.

عوارض بینایی
عوارض بینایی

چرا دیابت موجب افزایش نیاز به ادرار در بیماران می شود؟

همان طور که در بخش های قبل گفته شد، یکی از مشکلات مهم بیماران دیابتی که یکی از علائم این بیماری نیز می باشد، تکرر ادرار است. معمولا با کمترین میزان افزایش قند، تکرر ادرار در فرد ایجاد می شود که این مسئله به علت تغییرات سطح گلوکز در بدن است.

البته در بسیاری از مواردی که بیمار احساس نیاز به ادرار دارد، تنها فشار به کلیه ها عامل آن بوده و مشکلی حسی است. در این بخش از مقاله، به بررسی علت و روش های درمان تکرر ادرار که یکی از علائم دیابت در ادرار می باشد، خواهیم پرداخت.

علت تکرر ادرار در بیماران دیابتی

هنگامی که میزان قند در خون افزایش پیدا می کند، فعالیت کلیه ها به منظور پردازش قند و خارج کردن آن از بدن افزایش پیدا می کند. به خصوص زمانی که کلیه ها به علت ابتلا به دیابت ضعیف شده باشند، بدن تلاش بیشتری برای دفع گلوکز از طریق ادرار می کند که این مسئله به تکرر ادرار منجر می شود. البته هر تکرر ادراری نشانه دیابت نیست.

تغذیه، دمای هوا، میزان فعالیت ها و داروهای مصرفی همگی از مسائلی هستند که موجب ادرار آوری می شوند. همچنین تکرر ادرار نشانه برخی از بیماری های دیگر نیز می باشد.

تفاوت تکرر ادرار دیابت با دیگر بیماری ها و شرایط عادی بدن، زمانی است که فرد با وجود پیروی از یک رژیم سالم و مصرف آب به میزان نرمال، در طول شب از خواب بیدار شده و نیاز به دفع ادرار داشته باشد.

درمان تکرر ادرار

درمان تکرر ادرار، به خصوص زمانی که به علت بیماری ایجاد شده باشد، تنها با درمان عامل آن امکانپذیر است. به عبارت دیگر در صورتی که تکرر ادرار از علائم دیابت در ادرار باشد، باید ابتدا برای کنترل دیابت اقدام کرد و سپس به درمان این مشکل نیز کمک کرد.

درمان تکرر ادرار
درمان تکرر ادرار

کنترل تغذیه دیگر عاملی است که می تواند به تکرر ادرار کمک کند. به عنوان مثال کاهش مصرف مایعات غیر ضروری می توانند در درمان تکرر ادرار تاثیر زیادی داشته باشند.

چه افرادی باید به علائم دیابت در ادرار توجه بیشتری کنند؟

در بخش های قبلی در مورد علائم دیابت در ادرار و سایر بخش های بدن صحبت شد. همچنین گفته شد که در صورت افزایش سطح قند خون در بدن، مشکلات زیادی برای بیماران ایجاد می شود. به همین دلیل توجه به علائم دیابت بسیار ضروری است. اما برخی از افراد باید این علائم را جدی تر گرفته و به محض مشاهده کوچک ترین نشانه برای انجام آزمایش، اقدام کنند.

افراد با سابقه دیابت در والدین

در صورتی که یکی از والدین فرد یا هر دو به بیماری دیابت مبتلا باشند، باید توجه بیشتری به علائمی که نشاندهنده ابتلا به دیابت هستند، کرد.

به خصوص علائم دیابت در ادرار چون جزو اولین علائمی هستند که در زمان افزایش قند خون بروز می کنند، توجه به آن ها ضروری تر است. افرادی که در این گروه و شرایط قرار دارند، با مشاهده اولین علائم دیابت باید فورا به پزشک مراجعه کرده و آزمایشات مرتبط را انجام دهند.

افراد با دیگر علائم بیماری

علاوه بر افرادی که دیابت جزو بیماری های خانوادگی و ارثی آن هاست، افرادی که دیگر علائم دیابت مانند ضعف، تشنگی بیش از حد، سرگیجه و … در آن ها وجود داشته باشد نیز باید فورا برای آزمایشات لازم اقدام کرده و به دیگر علائم بیماری، مانند علائم دیابت در ادرار توجه بیشتری کنند.

مبتلایان به بیماری یا شرایط خاص

در نهایت، آخرین گروهی که توجه به علائم دیابت در ادرار برای آن ها ضرورت بیشتری دارد، مبتلایان به بیماری های دیگر می باشند. به عنوان مثال افرادی که به چاقی مبتلا هستند یا زنان باردار، اختلالات هورمونی زیادی دارند.

به همین دلیل باید به علائم دیابت در ادرار و سایر قسمت های بدن مانند چشم ها، اعصاب و … توجه کرده و در صورت مشاهده کوچک ترین عارضه ای، فورا برای درمان و تشخیص قطعی اقدام کنند.

مبتلایان به بیماری یا شرایط خاص
مبتلایان به بیماری یا شرایط خاص

سطح گلوکز خون در آزمایش ادرار، در چه شرایطی نشاندهنده دیابت است؟

آزمایشات ادرار برای تشخیص دیابت، به دو صورت انجام می شوند. یا سطح گلوکز در ادرار بررسی شده و از طریق آن احتمال وجود دیابت تشخیص داده می شود و یا سطح کتون ها مورد بررسی قرار گرفته و دیابت یا عدم دیابت بیمار تعیین می شود. اولین نوع آزمایش دیابت از طریق ادرار، بررسی سطح گلوکز در آن است که معمولا برای افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که اولین علائم دیابت در ادرار را مشاهده کرده و هنوز دارویی استفاده نمی کنند.

انجام آزمایش سطح گلوکز در ادرار

آزمایش ادرار برای تشخیص بیماری دیابت و کنترل آن، جزو اولین آزمایشات در مورد این بیماری بوده است. البته امروزه این آزمایش تنها در موارد خاص مورد استفاده قرار می گیرد و بیشتر از آزمایش قند خون برای قطعیت ابتلا به دیابت استفاده می شود. در آزمایش ادرار بعد از آماده شدن نمونه بیمار، سطح گلوکز در آن اندازه گیری می شود.

با توجه به این که کلیه ها مسئول سم زدایی بدن بوده و در صورت وجود قند در آن ها همراه با ادرار دفع می شوند، بررسی گلوکز ادرار در طی چند ساعت می تواند نشاندهنده ابتلا یا عدم ابتلا به  دیابت باشد.

انجام آزمایش سطح گلوکز در ادرار
انجام آزمایش سطح گلوکز در ادرار

به منظور انجام این آزمایش، بیمار باید در حالت ناشتا قرار داشته باشد و همان طور که گفته شد، نمونه ادراری در طی چند ساعت و به تعداد گرفته می شود و نتیجه هر نمونه با نمونه قبلی مقایسه می شود. تست گلوکز ادرار به صورت نمونه های خانگی نیز وجود دارد و در صورت ضرورت انجام تست و عدم دسترسی به پزشک، می توان از آن ها استفاده کرد.

بررسی کتون ها در آزمایش ادرار برای تشخیص دیابت به چه صورت باید انجام شود؟

دیگر آزمایشی که برای تشخیص دیابت از طریق ادرار انجام گرفته و می تواند وضعیت بیمار را مشخص کند، آزمایش سطح کتون ها در ادرار است. البته این نوع آزمایش بیشتر برای مبتلایان به دیابت نوع یک کاربردی است و در کودکانی که امکان گرفتن آزمایش خون به طور مکرر وجود ندارد، از این تست استفاده می شود.

موارد نیاز به تست کتون

با وجودی که تست کتون هم وضعیت ابتلا به دیابت را مشخص می کند، اما در هر شرایطی نیاز به انجام آن نیست. این تست بیشتر برای افرادی الزامی است که قند خون آن ها بیشتر از 300 میلی در دسی لیتر باشد. همچنین در صورتی که بیمار نشانه هایی از نوع حاد دیابت را داشته باشد، انجام این تست ضرورت بیشتری دارد.

در کودکان علائمی مانند استفراغ شدید و بی دلیل، تنفس با بوی میوه و شیرین، سرگیجه، علائم آنفلوآنزا در فصل های گرم سال و … می توانند علامت بیماری دیابت باشند و نیاز به تست کتون را افزایش دهند. این تست نیز به صورت کیت های خانگی در داروخانه ها وجود داشته و برای اطمینان بیشتر از وضعیت بیمار می توان آن را تهیه و در منزل استفاده کرد.

موارد نیاز به تست کتون
موارد نیاز به تست کتون

ارتباط چاقی با عوارض و مشکلات دیابت چیست؟

همان طور که در بخش های قبلی گفته شد، گاهی اوقات علائم دیابت زودتر و شدیدتر بروز می کنند. این مسئله بیشتر در افرادی رخ می دهد که شرایط خاص جسمانی داشته یا به دیگر بیماری های زمینه ای مبتلا می باشند.

یکی از شرایط خاصی که می توان باعث بروز شدیدتر علائم دیابت در ادرار و سایر ارگان های بدن شود، چاقی است. چاقی به طور کل عامل خطرناکی است که احتمال بروز بیشتر بیماری ها را افزایش می دهد و این مشکل در مورد دیابت نیز بی تاثیر نیست.

تغییر هورمون ها در اثر چاقی

یکی از مسائلی که در زمان ابتلا به چاقی باعث تشدید علائم دیابت و حادتر شدن وضعیت این بیماری می شود، تغییرات هورمونی ناشی از چاقی است. سلول های چربی در زمان ابتلای فرد به چاقی در تمام سطح بدن گسترش پیدا می کنند.

گسترش چربی ها باعث انتقال آن ها از طریق جریان خون به قسمت های مختلف بدن می شود و با تنگ کردن عروق متصل به اندام ها و نفوذ به آن ها، موجب اختلالات در عملکرد هر کدام از آن ها می شوند. به عنوان مثال در افرادی که به چاقی مبتلا هستند، ضعف قلب بیشتر از سایرین مشاهده می شود و احتمال سکته قلبی در آن ها بالاتر است.

سبک تغذیه در شرایط چاقی

دیگر ارتباط چاقی با دیابت که دقت در علائم دیابت در ادرار را ضروری تری می کند، سبک تغذیه در افراد چاق است که احتمال بروز دیابت را افزایش می دهد.

افراد چاق معمولا تمایل بیشتری به خوردن شیرینی جات دارند. همچنین در وعده های غذایی آن ها موادی مانند نان، برنج و سیب زمینی که برای دیابت خطرساز هستند، بیشتر مشاهده می شود.

به همین علت در صورتی که فرد به چاقی مبتلا بوده و تغذیه کنترل شده ای نداشته باشد، احتمال ابتلا به دیابت نوع دو در وی افزایش پیدا کرده و  در مورد مبتلایان به دیابت که دچار چاقی نیز می باشند، عوارض و مشکلات دیابت زودتر و شدیدتر از سایرین بروز می کند.

اختلال عملکردی در شرایط چاقی

در نهایت آخرین عاملی که موجب تشدید دیابت در افراد چاق می شود، اختلال عملکردی چه در مورد فرد و چه در اندام های داخلی است. یکی از مسائلی که می تواند تا حد زیادی کنترل کننده بیماری دیابت باشد، فعالیت بدنی و افزایش سوخت و ساز بدن از طریق ورزش کردن است.

اختلال عملکردی در شرایط چاقی
اختلال عملکردی در شرایط چاقی

در این شرایط معمولا به علت نیاز بدن به انرژی علاوه بر چربی ها مقداری از قند خون نیز سوزانده می شود. در افراد مبتلا به چاقی، به علت کمبود فعالیت های بدنی، دیابت زودتر رشد کرده و به مراحل مزمن می رسد.

کدام بیماری ها علائم مشابه با علائم دیابت در ادرار را دارند؟

بررسی علائم دیابت در ادرار، یکی از روش هایی است که به تشخیص زود هنگام این بیماری کمک می کند. اما این روش با وجود نتیجه بخش بودن، بسیار دشوار نیز می باشد و در صورتی که تشخیص به درستی انجام نشود، ممکن است یک عارضه مهم دیگر نادیده گرفته شود.

به عبارت دیگر علائمی که در ادرار هشداردهنده بیماری دیابت هستند، در برخی دیگر از بیماری ها نیز وجود دارند. به همین دلیل در صورت مشاهده هر علامتی، باید فورا اقدامات لازم برای آزمایشات قطعی تر را انجام داد.

بیماری هایی با علامت تکرر ادرار

یکی از علائم دیابت در ادرار، تکرر ادرار است. اما این مشکل تنها مختص بیماران دیابتی نیست. افرادی که به عفونت مثانه مبتلا می باشند نیز دچار تکرر ادرار می شوند. همچنین در صورتی که غده پروستات بیش از حد بزرگ شده و عامل آن سرطان نباشد نیز معمولا با تکرر ادرار مشخص می شود.

وجود سنگ در مجاری ادراری و مصرف بیش از حد مایعات به علت عارضه پرنوشی، از دیگر مشکلاتی هستند که تکرر ادرار یکی از نشانه های آن هاست. علاوه بر این موارد، برخی مشکلات در سبک تغذیه یا مصرف مواد خاص مانند کافئین یا الکل نیز می توانند عامل تکرر ادرار باشند.

بنابراین در صورتی که بیمار به این مشکل مبتلا شده باشد، ابتدا باید سایر علائم بدن بررسی شود و سپس برای قطعی کردن مشکل، به پزشک مراجعه گردد.

بیماری هایی با علامت تکرر ادرار
بیماری هایی با علامت تکرر ادرار

در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار، چه آمادگی هایی به منظور آزمایش مورد نیاز است؟

در صورتی که فرد مشکوک به دیابت، علائم دیابت در ادرار را مشاهده کند، برای اطمینان از سلامتی یا ابتلای قطعی باید به پزشک مراجعه کرده و آزمایشات لازم را انجام دهد.

در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار، چه آمادگی هایی به منظور آزمایش مورد نیاز است؟
در صورت مشاهده علائم دیابت در ادرار، چه آمادگی هایی به منظور آزمایش مورد نیاز است؟

همان طور که گفته شد، برای تشخیص دیابت، هم می توان از میزان قند در خون استفاده کرد و هم گلوکز یا کتون ادرار را بررسی کرد. به منظور بررسی این مواد در ادرار، بیمار باید آمادگی هایی داشته باشد.

آمادگی های لازم برای آزمایش ادرار

در صورتی که علائم دیابت در ادرار را مشاهده کرده باشید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

در این شرایط، پزشک آزمایشاتی تجویز می کند که انجام هر چه سریع تر آن ها در تشخیص زودتر و شروع سریع تر درمان موثر است.

به منظور انجام آزمایشات، بیمار باید آمادگی کامل داشته باشد.

یکی از اقدامات اولیه برای آمادگی به منظور آزمایش ادرار، نوشیدن مقدار کافی آب است.

البته باید به این نکته دقت کرد که بهتر است تنها از آب استفاده شود و از دیگر مایعات مانند آب میوه یا شیر که نتیجه آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهند، استفاده نکرد.

در صورتی که داروی خاصی توسط بیمار استفاده می شود، باید به پزشک گزارش شود.

در غیر این صورت احتمال بروز مشکل برای بیمار وجود دارد و ممکن است که داروی مصرفی در آزمایش ایجاد تداخل کند.

آلودگی هایی که در اطراف اندام تناسلی وجود دارند، با ادرار به نمونه وارد می شوند.

به همین دلیل، شست و شوی تمیز اندام جنسی پیش از انجام آزمایش الزامی می باشد.

خانواده بیمار دیابتی برای درمان سریع تر، چه وظایفی دارند؟

آشنایی با نحوه برخورد با دیابت، چه برای شخص مبتلا و چه برای اعضای خانواده او از ضروریات است.

تمام افرادی که یکی از نزدیکان یا اعضای خانواده آن ها به دیابت مبتلا می باشند، باید با این بیماری در حد مختصر آشنا شوند تا در صورت بروز مشکل، اقدامات لازم برای درمان را به موقع انجام دهند.

دیگر نکته ای که نیاز همراهی خانواده با بیمار را در مبتلایان به دیابت افزایش می دهد، توجه به علائم بیمار است.

برخی مسائل مانند تکرر ادرار، بوی ادرار، ضعف های بیمار و … گاها توسط خود فرد احساس نمی شوند که در این شرایط همراهی خانواده می تواند به تشخیص به موقع این علائم کمک کند.

خانواده بیمار دیابتی برای درمان سریع تر، چه وظایفی دارند؟
خانواده بیمار دیابتی برای درمان سریع تر، چه وظایفی دارند؟

افرادی که در خانواده خود یک مبتلا به دیابت دارند، باید با تست قند خون در منزل، تست ادرار، درمان های لازم در صورت بالا رفتن یا افت شدید قند خون و … را بیاموزند. همچنین در صورت بروز هر گونه علائمی از این بیماری، فورا پزشک را در جریان وضعیت بیمار خود قرار دهند.

با توجه به این که افراد مبتلا به دیابت تمایل بیشتری به مصرف شیرینی جات دارند، همراهی یکی از اعضای خانواده با بیمار، کمک می کند که رعایت رژیم غذایی به منظور درمان ساده تر شود.

تغذیه چه تاثیری در تغییر علائم دیابت در ادرار دارد؟

تا این قسمت از مقاله بارها گفته شد که با این که دیابت را می توان از علائم آن تشخیص داد، بروز هر علامتی نشانه بیماری دیابت نیست و این نشانه ها در افراد بسته به شرایط قابل تغییر می باشند.

یکی از مسائلی که می تواند باعث تغییر علائم دیابت در ادرار شود، تغذیه است.

نوع مواد غذایی در حجم و وضعیت ادرار تاثیرگذار هستند و در صورتی که این فاکتور در بررسی علائم در نظر گرفته نشود، احتمال خطا در تشخیص وجود دارد.

به عنوان مثال، مصرف مواد غذایی شیرین، بوی ادرار را تغییر می دهند، یا مصرف قند و گلوکز بیشتر، تکرر ادرار را افزایش می دهد.

تغذیه چه تاثیری در تغییر علائم دیابت در ادرار دارد؟
تغذیه چه تاثیری در تغییر علائم دیابت در ادرار دارد؟

در بیماران دیابتی، تشنگی یکی از علائم و عوارض رایج است. نیاز به مصرف آب، نیاز به تخلیه ادرار را افزایش می دهد و این مسئله نیز بی تاثیر از تغذیه نیست. در بیماران دیابتی که علائمی نظیر تکرر ادرار هنوز در آن ها وجود دارد، بهتر است تا حد امکان از غذاهای با طبع سرد، مایعات و … که احتمال نیاز به ادرار را افزایش می دهند، استفاده نکرد.

تست کتون در منزل به منظور بررسی دقیق تر علائم دیابت در ادرار، به چه صورت انجام می شود؟

گاهی اوقات به دلایل مختلف، بیمار امکان مراجعه به پزشک و انجام آزمایشات قند خون در آزمایشگاه را ندارد و به علت مشاهده برخی علائم دیابت در ادرار یا سایر بخش های بدن، نیاز فوری به تست قند داشته تا اقدامات لازم مانند مصرف داروهای از پیش تهیه شده یا مواد غذایی کاهنده قند خون مانند سرکه سیب را انجام دهد.

در چنین شرایطی استفاده از تست های ادرار در منزل بسیار کارآمد می باشند. از جمله تست هایی که مشخص کننده وضعیت دیابت در منزل است، می توان به تست کتون اشاره کرد.

تست کتون در منزل به منظور بررسی دقیق تر علائم دیابت در ادرار، به چه صورت انجام می شود؟
تست کتون در منزل به منظور بررسی دقیق تر علائم دیابت در ادرار، به چه صورت انجام می شود؟

تست کتون، به صورت نوارهایی است که از تمام داروخانه ها قابل خریداری می باشند. نوار این تست از یک پد کاغذی با نمودارهایی رنگی تشکیل شده که با ادرار در ظرف آزمایش و قراردادن این نوار در ظرف، رنگ نمودارها متناسب با قند بدن تغییر می کند. معمولا در نوارهای هر برند، رنگ مشخص کننده دیابت متفاوت است.

به همین دلیل پیش از استفاده از این نوارها حتما باید دستورالعمل لازم را از پزشک معالج یا پزشک داروخانه سوال کرد. بهتر است تست کتون در چند نوبت انجام شده و نتایج هر نوبت با نوبت قبلی بررسی شوند تا احتمال بروز خطا تا حد زیادی کاهش پیدا کند.

آیا با تست گلوکز می توان سطح قند را در بدن بررسی کرد؟

از دیگر تست های تشخیص دیابت، با توجه به علائم دیابت در ادرار می توان به تست گلوکز اشاره کرد که در بخش های قبل به طور مفصل در مورد آن صحبت شد.

یکی از نکات مهمی که در مورد تست گلوکز وجود دارد، نوع نتیجه دهی آن است. بسیاری از افراد تصور می کنند که با تست گلوکز می توان میزان قند بدن را به طور دقیق مشخص کرد.

آیا با تست گلوکز می توان سطح قند را در بدن بررسی کرد؟
آیا با تست گلوکز می توان سطح قند را در بدن بررسی کرد؟

در حالی که این تست بیشر به منظور اطمینان از عدم ورود، یا ورود گلوکز در ادرار مورد استفاده قرار می گیرد. به عبارتی، در صورتی که گلوکز یا قند در بدن وجود داشته باشد، با این آزمایش، همراه با ادرار خارج شده و تشخیص دیابت برای بیمار ساده تر می شود.

اقدامات بعد از انجام آزمایش ادرار برای تشخیص دیابت چیست؟

یکی از سوالات مهم تمام مبتلایان به دیابت، در مورد این مسئله است که اقدامات لازم بعد از انجام آزمایشات کامل در صورتی که ابتلا به دیابت در بیمار تایید شود، چیست و از چه طریق می توان این بیماری را به کنترل خود در آورد.

از جمله اقداماتی که بیماران در چنین شرایطی باید انجام دهند، مراجعه به یک متخصص مرتبط با بیماری دیابت است. سپس با توجه به نتیجه آزمایش، پزشک، تغذیه بیمار را تغییر می دهد.

تغییرات تغذیه به منظور کنترل راحت تر میزان قند وارد شده به بدن انجام می شود و از بروز مشکلات جدی برای بیمار جلوگیری می کند. اقدام مهم بعدی افزایش فعالیت های ورزشی است.

در بخش های قبل گفته شد که فعالیت های ورزشی به خصوص در صورتی که همراه با یک رژیم مناسب انجام شوند، تاثیر زیادی در مصرف گلوکز به جای چربی ها داشته و علاوه بر کاهش وزن، موجب درمان سریع تر علائم دیابت نیز می شوند.

دارو درمانی و تجویز داروهای کاهنده قند خون از دیگر اقداماتی است که بعد از مشاهده علائم دیابت در ادرار و تایید ابتلا، توسط پزشک انجام می شوند.

همان طور که گفته شد، علائم دیابت در ادرار انواع مختلفی دارند. این علائم ممکن است در یک بیمار بروز کرده و در بیماری دیگر به شکل خفیف و نهفته وجود داشته باشند. به طور کل برای درمان سریع بیماری دیابت، بهتر است تا کوچک ترین علامتی نیز جدی گرفته شود. دقت به علائم دیابت در ادرار به علت دسترسی ساده تر، اهمیت بیشتری دارد.

امتیاز: 0 / 5. رای: 0

مقالات زیر را حتما مطالعه کنید

2 پاسخ

  1. سلام
    متاسفانه بنده همراه با چایی شکر خیلی مصرف میکنم
    مادرم مدام میگفت پسرم اینقدر شکر نخور میمیری ، و من گوشم بدهکار نبود که نبود
    یه روز به سرم زد محاسبه کنم روزی چقدر شکر میخورم
    یک ترازوی کوچک داشتم
    هربار که چایی میخوردم ، قبل از اینکه شکر را بریزم داخل آن اول وزن میکردم بعد میریختم ،
    وقتی با آن ترازو محاسبه کردم و مجموعا همه را جمع زدم ، خودم شوکه شدم
    من روزانه 158 گرم شکر مصرف میکنم ، و واقعا متعجب هستم چطور تا الان زنده ماندم
    لازم به ذکر است که بنده نه صبحانه میخورم ، نه شام ، تنها روزی یک وعده غذا میخورم ، فقط ناهار میخورم
    البته صبحها و شبها خیلی گرسنه‌ام میشود ولی گرسنگی را طاقت میاورم و هیچ چیزی نمیخورم تا وقت ناهار شود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

با یک کلیک تماس بگیرید