دیابت اینسیپیدوس

در این مقاله قصد داریم به صورت مفصل در رابطه با موضوع دیابت اینسیپیدوس به بحث و بررسی بپردازیم و اطلاعات مفید و سودمندی را در اختیار شما مخاطبین عزیز و ارجمند قرار دهیم، پس لطفا تا انتهای مقاله ما را همراهی نمایید.

مقدمه

دیابت اینسیپیدوس اختلالی نادر در سیستم هورمونی می باشد که در آن غالبا کمبود هورمون آنتی‌دیورتِیک که به‌ صورت طبیعی در هیپوتالاموس تولید شده و از غده ی هیپوفیز پسین ترشح می‌شود، را خواهیم داشت. لازم به توضیح است که این اختلال هیچ گونه ارتباطی با افزایش قند خون ندارد و فقط به جهت افزایش حجم ادرار با دیابت شباهت دارد.

هدف از نوشتار پیش رو این است که اطلاعات جامع و کاملی در ارتباط با دیابت اینسیپیدوس به شما خوبان انتقال دهیم تا مواردی را که در این زمینه بایستی مدنظر قرار دهید، به کار بندید. در آغاز به ذکر سوالاتی چند و موضوعاتی در این باره پرداخته می شود و در ادامه به تشریح آن ها می پردازیم، پس از شما سروران گرامی دعوت می کنیم، با ما باشید:

دیابت اینسیپیدوس چیست و راه درمان آن چگونه است؟

دیابت اینسیپیدوس یا دیابت بی مزه، نوعی اختلال ناشایع است که سبب بهم خوردن تعادل در مایعات بدن می‌شود. این بیماری سبب می شود که شخص مبتلاء به دیابت اینسیپیدوس را خیلی تشنه می‌کند، حتی زمانی که آب میل می کند باز هم تشنگی دارند. 

راه های درمانی

• داروی دسموپرسین است که به صورت اسپری بینی، قرص خوراکی یا به شکل تزریقی
• داروی ایندومنتاسین (ایندوسین، تیوربکس) و کلرپروپامید
• داروی هیدروکلروتیازید (میکروزید)

در ادامه به سوالات زیر پاسخ خواهیم داد:

دیابت اینسیپیدوس چیست؟

دیابت اینسیپیدوس چه نشانه هایی دارد؟

چه موقع می بایست به دکتر مراجعه کرد؟

علت دیابت اینسیپیدوس چیست؟

انواع دیابت اینسیپیدوس چیست؟

عوامل خطر دیابت اینسیپیدوس چیست؟

عوارض دیابت اینسیپیدوس چیست؟

تشخیص دیابت اینسیپیدوس چگونه می باشد؟

درمان دیابت اینسیپیدوس چیست؟

بیماری دیابت اینسیپیدوس و روش های درمانی آن کدام اند؟

جهت ملاقات با پزشک چگونه باید آماده شد؟

چه چیزی موجب ایجاد دیابت اینسیپیدوس می گردد؟ علت های ابتلا به دیابت اینسیپیدوس در کودکان و بزرگسالان چیست؟

دیابت اینسیپیدوس چگونه تشخیص داده می شود؟

چطور می توان دیابت اینسیپیدوس را درمان کرد؟

درمان ویژه برای بیماری دیابت اینسیپیدوس به وسیله ی پزشک فرزند تان بر این اساس ها انجام می گیرد:

روش ها یا درمان های خاص درمان این نوع دیابت به چه صورت است؟

چشم انداز طولانی مدت برای کودکان مبتلا به دیابت اینسیپیدوس چیست؟

علائم و نشانه های بیماری دیابت اینسیپیدوس کدام می باشند؟

انواع دیابت اینسیپیدوس(بی‌مزه) کدام می باشند و علل هر کدام از آن ها چیست؟

تشخیص دیابت اینسیپیدوس به چه صورت است؟ و علائم آن چه چیزهایی هستند؟

عوارض بیماری اینتسیپیدوس چیست؟

سرانجام بیماری اینسیپیدوس چگونه است؟

تفاوت دیابت اینسیپیدوس با دیابت شیرین در چیست؟

دیابت بی مزه دارای چه علائم و نشانه هایی می باشد؟

تنظیم مقدار ادرار با هورمون ADHبه چه صورت است؟

دلایل دیابت نوروژنیک چیست؟

دیابت نوروژنیک ارثی و تشخیص آن به چه صورت است؟

علائم و نشانه های دیابت دیسپوژنیک و نحوه ی تشیص و درمان آن به چه صورت است؟

سخن آخر در باب دیابت اینسیپیدوس

دیابت اینسیپیدوس چیست؟

دیابت اینسیپیدوس یا به عبارتی دیگر دیابت بی مزه نوعی اختلال ناشایع می باشد که باعث به هم خوردن تعادل در مایعات بدن می‌گردد. این عدم تعادل، شخص مبتلاء به دیابت اینسیپیدوس را خیلی تشنه می‌کند، حتی در زمانی که وی مایعات میل کرده باشد. در ضمن این بیماری در عین حال موجب تولید حجم زیادی ادرار می‌گردد.

با وجود آن که اصطلاحات “دیابت ملیتوس” و “دیابت اینسیپیدوس” دارای طنین مشابهی می باشند، ولی اختلالات یکسانی نمی باشند. دیابت ملیتوس که به شکل هایی همانند دیابت نوع اول و هم چنین دیابت نوع دوم ظاهر می‌گردد، شکل شایع‌تر دیابت به حساب می آید.

دیابت اینسیپیدوس مشکلی است که ناشی از تولید ناکافی هورمون آنتی دیورتیک (ADH) می باشد. آنتی دیورتیک هورمونی است که به کلیه ها و هم چنین بدن کمک می کند تا میزان آب کافی را حفظ نماید. به صورت معمول، هورمون ضددیوردی، خروجی ادرار کلیه ها را کنترل می نماید. توسط هیپوتالاموس (غده ای کوچک واقع در پایه مغز) ترشح می گردد و در غده ی هیپوفیز ذخیره می شود و در نهایت به جریان خون انتقال پیدا می کند.

این هورمون در جهت کاهش مقدار تشکیل شده ی ادرار ترشح می گردد

این هورمون در جهت کاهش مقدار تشکیل شده ی ادرار ترشح می گردد تا این که مسئله ی کمبود آب رخ ندهد، ولی با این وجود دیابت اینسیپیدوس موجب تولید بیش از اندازه ی ادرار خیلی رقیق می شود و در نهایت موجب به وجود آمدن تشنگی زیاد می گردد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله درمان دیابت بی مزه چیست را مطالعه کنید.

که در این زمینه دکتر سلیمی بهترین پزشک معالج در درمان دیابت می باشد که بیماران می توانند از تخصص بالای ایشان در این راه بهره مند شوند.

با این که دیابت بی مزه و دیابت شیرین به نظر شبیه به هم می باشند، ولی با این وجود هیچ گونه ارتباطی به هم ندارند، البته دیابت شیرین که به دو شکل نوع 1 و نوع 2 وجود دارد، شکل متداول تر دیابت به حساب می آید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله علائم دیابت در ادرار را مطالعه کنید.

دیابت اینسیپیدوس چه نشانه هایی دارد؟

نشانه‌های بروز دیابت اینسیپیدوس به صورت زیر می باشد:

تشنگی شدید

تشکیل ادرار رقیق به میزان زیاد

نیاز مکرر به بیدارشدن از خواب به منظور دفع ادرار در طول شب

ترجیح شخص برای مصرف نمودن نوشیدنی‌های سرد

در موارد حاد، چنان چه مایعات زیادی مصرف کرده باشید، تشکیل ادرار در شبانه‌روز می‌تواند به اندازه ای در حدود ۱۹ لیتر باشد. یک شخص بزرگسال سالم به طور متوسط در روز حدودا ۱ الی ۲ لیتر ادرار تولید می‌کند.

دیابت اینسیپیدوس کودکان ممکن است، علائمی را به صورت های زیر بروز دهد:

پوشک یا کهنه سنگین و خیس

خیس شدن محل خواب

اختلال در خواب

تب

استفراغ

یبوست

تأخیر در رشد

از دست دادن وزن

چه موقع می بایست به دکتر مراجعه کرد؟

به‌محض مشاهده پرادراری یا تشنگی زیاد به دکتر مربوطه ی خود مراجعه نمایید. جا دارد که در این جا از دکتر سلیمی به عنوان بهترین دکتر در زمینه ی درمان دیابت یاد کنیم که می تواند رضایت مطلوب شما را تامین کند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله معنی few در آزمایش ادرار را مطالعه کنید.

علت دیابت اینسیپیدوس چیست؟

علت این نوع بیماری بسته به نوع دیابت اینسیپیدوس که دارید، متغیر می باشد. دیابت اینسیپیدوس هنگامی به‌وجود می‌آید که بدن فرد قادر نیست، تعادل سطوح مایعات خود را به طور درستی حفظ کند. زمانی که سیستم تنظیمی مایعات بدن عملکرد درستی دارد، کلیه‌ها به نحفظ این تعادل کمک می‌کند.

کلیه‌ها مایعات را از جریان خون خارج می‌ سازند. این خارج شدن مایعات تا هنگام ادرار به صورت موقت در مثانه ذخیره می گردد. در ضمن بدن قادر است، مایعات مازاد را از طریق تعریق، تنفس یا اسهال دفع نماید.

در صورتی که دیابت اینسیپیدوس دارید، بدن شما قادر نیست، به شکل درستی تعادل سطوح مایعات بدن را برقرار نماید.

انواع دیابت اینسیپیدوس چیست؟

دیابت اینسیپیدوس مرکزی:

آسیب ناشی از عمل جراحی، تومور، صدمه دیدن سر یا یک بیماری که به غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس وارد می‌شود، با اثر روی تولید، ذخیره و آزادسازی مقدار معمول ADH می‌تواند موجب ایجاد دیابت بی مزه مرکزی شود. بیماری ژنتیکی ارثی نیز می‌تواند عامل این بیماری باشد.

دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک:

این نوع دیابت زمانی رخ می دهد که نقصی در توبول‌های کلیوی به وجود آمده باشد. این نقص موجب می گردد که کلیه‌ها به صورت درست به ADH پاسخ ندهند.

این نقص امکان دارد، به علت اختلالی ارثی ژنتیکی یا اختلالی کلیوی مزمن به وجود آمد باشد. ضمنا داروهای خاصی مانند لیتیوم یا داروهای ضدویروسی ممکن است، علت به وجود آمدن دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک باشد.

دیابت در بارداری:

دیابت اینسیپیدوس در بارداری نادر اتفاق می افتد. این نوع بیماری وقتی به‌وجود می‌آید که یک آنزیم تولید شده توسط جفت در هنگام بارداری، ADH را در بدن مادر از بین برده باشد.

پولیدیپسی اولیه:

این نوع بیماری با نام دیگر دیابت اینسیپیدوس دیپسوژنیک می‌تواند موجب به وجود آمدن میزان زیادی از ادرار رقیق گردد. دلیل اصلی آن مصرف خیلی زیاد مایعات می باشد.

پولیدیپسی اولیه می‌تواند به خاطر آسیب به مکانیزم تنظیم تشنگی در هیپوتالاموس ایجاد شده باشد. در ضمن این حالت می‌تواند در ارتباط با بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی باشد.

در بعضی مواقع، دلیل واضحی برای دیابت اینسیپیدوس وجود ندارد. بااین‌وجود، در برخی افراد، این اختلال امکان دارد، در اثر واکنشی خودایمنی که در آن سیستم ایمنی بدن موجب از بین رفتن سلول‌های سازنده وازوپرسین می‌گردد، حاصل شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله درمان دیابت جدید را مطالعه کنید.

عوامل خطر دیابت اینسیپیدوس چیست؟

دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک که در آغاز تولد یا اندکی بعد‌آن نمایان می شود، غالبا دلیلی ارثی دارد که به صورت دائمی توانایی کلیه‌ها را برای تغلیظ ادرار تغییر می‌دهد.

دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک عموما مردان را درگیر می‌سازد، اگرچه زنان می‌توانند ژن آن را به فرزندان خود انتقال دهند.

عوارض دیابت اینسیپیدوس چیست؟

دهیدراسیون(کم شدن آب بدن)

دیابت اینسیپیدوس ممکن است، به دهیدراسیون بینجامد و دهیدراسیون نیز می‌تواند عامل به وجود آمدن عوارض زیر گردد:

خشکی دهان

تغییر قابلیت ارتجاعی پوست

ایجاد تشنگی

ایجاد خستگی

تعادل الکترولیتی

دیابت اینسیپیدوس می‌تواند موجب به هم خوردن تعادل الکترولیت‌ها از جمله مواد معدنی موجود در بدن مانند سدیم و پتاسیم که تعادل مایعات بدن شما حفظ می‌کنند، گردد. نشانه‌های به هم‌خوردن تعادل الکترولیتی شامل موارد زیر می باشد:

ضعف

حالت تهوع

استفراغ

از دست رفتن اشتها

گرفتگی‌های عضلانی

گیجی

تشخیص دیابت اینسیپیدوس چگونه می باشد؟

مواردی از آزمایشات که دکتر برای تشخیص دیابت اینسیپیدوس به کار می‌برد، به صورت زیر می باشد:

آزمایش فقدان آب

هم زمان که به وسیله ی دکتر و تیم درمان پایش می‌گردد، از شما خواسته می‌شود که مصرف مایعات را برای چند ساعتی متوقف نمایید. وقتی که مایعات در بدن کاهش پیدا می کند، برای جلوگیری از دهیدراسیون، ADH به کلیه‌ها این اجازه را می دهد که مقدار مایع خارج شده از راه ادرار را کاهش دهند.

زمانی که از مصرف مایعات منع شده‌اید، پزشک شما تغییرات وزنی بدن، خروجی ادرار و تغلیظ ادرار و خون تان را اندازه‌گیری می‌نماید. در ضمن ممکن است، دکتر، به اندازه‌گیری ADH در سطح خون شما بپردازد و یا به شما در طول این تست ADH مصنوعی بدهد. این کار مشخص می‌کند که آیا بدن شما به اندازه کافی ADH می سازد یا کلیه‌ها آن‌طوری که انتظار می‌رود به ADH پاسخ می‌دهد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله تفسیر آزمایش ادرار در بارداری را مطالعه کنید.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)

گرفتن MRI می تواند در راستای بررسی موارد غیر طبیعی داخل و یا نزدیک غده ی هیپوفیز استفاده شود. در این جا MRI از میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی استفاده می نماید تا این که تصاویر دقیق تری از بافت های مغزی تهیه کند.

غربالگری ژنتیکی

چنان چه سایر اعضای خانواده تان مشکلاتی در رابطه با تولید بیش‌از اندازه ی ادرار داشته باشند، دکتر ممکن است، غربالگری ژنتیکی را به شما پیشنهاد نماید.

درمان دیابت اینسیپیدوس چیست؟

گزینه‌های درمانی برای بیشتر انواع دیابت اینسیپیدوس شامل موارد زیر می باشد:

درمان دیابت اینسیپیدوس مرکزی

در صورتی که فرد دیابت بی مزه ملایم داشته باشید، ممکن است، فقط به افزایش مصرف مایعات نیاز پیدا کند. چنان چه این اختلال به دلیل وجود ناهنجاری در غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس مانند تومور ایجاد شده باشد، پزشک در آغاز به درمان آن ناهنجاری خواهد پرداخت.

غالبا این نوع دیابت به کمک هورمونی ساختگی تحت درمان قرار می‌گیرد. این دارو جانشین هورمون ضد ادراریADH از بین رفته می شود و تشکیل ادرار را کاهش خواهد داد. شما می‌توانید دسموپرسین را به صورت اسپری بینی، قرص خوراکی یا به شکل تزریقی دریافت نمایید.

اکثر افراد به ترشح مقداری ADH ادامه می‌دهند، با این که این مقدار می‌تواند روز به روز فرق کند. بنابراین، میزان دسموپرسین مورد نیاز تان نیز ممکن است، متفاوت باشد. دریافت دسموپرسین بیش از مقدار مورد نیاز می‌تواند به نگه‌داشتن آب و کاهش خطرناک سطح سدیم خون منجر گردد.

هم چنین داروهای دیگری نیز ممکن است، تجویز گردد، مانند ایندومنتاسین (ایندوسین، تیوربکس) و کلرپروپامید که این داروها می‌تواند باعث دسترسی بیشتر بدن به ADH شود.

درمان دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک

به دلیل آن که کلیه‌ها به طرز درستی به ADH پاسخ نمی‌دهند، دسموپرسین کارساز نخواهد بود. در عوض، دکتر ممکن است، رژیمی کم‌چرب برای کمک به کاهش مقدار ادراری که در کلیه‌ها تشکیل می شود، تجویز نماید. در ضمن شما به مصرف آب کافی برای جلوگیری از دهیدراسیون نیاز پیدا خواهی کرد.

درمان به کمک داروی هیدروکلروتیازید (میکروزید) ممکن است، به بهبودی نشانه‌ها منجر شود. ضمنا، هیدروکلروتیازید از جمله داروهایی می باشد که عموما خروجی ادرار را بیشتر می کند (دیورتیک).

در برخی مواقع، می‌تواند خروجی ادرار را برای کسانی که دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک دارند، کم کند.

چنان چه نشانه‌ها به دلیل داروهای مصرفی شما باشد، قطع مصرف آن‌ها می تواند کمک‌کننده باشد. بااین‌حال، قبل از مشاوره با دکتر مصرف هیچ دارویی را متوقف نکنید.

در این خصوص افراد می توانند با پزشک های متخصص و با تجربه مشورت نمایند. ما در این جا جناب دکتر سلیمی را به عنوان بهترین متخصص برای درمان انواع دیابت و به ویژه دیابت اینسیپیدوس خدمت شما عزیزان معرفی می نماییم.

درمان دیابت اینسیپیدوس در بارداری

درمان برای اغلب افرادی که دیابت اینسیپیدوس در بارداری دارند، با هورمون ساختگی دسموپرسین صورت می پذیرد.

درمان پولیدیپسی اولیه

هیچ گونه درمان خاصی برای این نوع دیابت وجود ندارد، به غیر از کاهش مصرف مایعات. چنان چه این وضعیت با بیماری روانی ارتباط داشته باشد، درمان بیماری روانی می تواند علائم دیابت اینسیپیدوس را کاهش دهد.

بیماری دیابت اینسیپیدوس و روش های درمانی آن کدام اند؟

تغییر شیوه ی زندگی و درمان خانگی دیابت اینسیپیدوس

از دهیدراسیون جلوگیری نمایید: تا وقتی که داروی خود را مصرف می‌کنید و یا زمان از بین رفتن اثرات دارو آب در دسترس تان است، از مشکلات جدی در امان می باشید. به منظور داشتن آب در محیط بیرون و هم چنین دارو در محیط کار، مدرسه و دانشگاه برنامه‌ریزی نمایید.

یک عدد دستبند طبی هشداردهنده به همراه داشته باشید، یا یک کارت پزشکی هشداردهنده در کیف پول خود قرار دهید.

چنان چه مورد اضطراری برای شما به وجود آمد، متخصص درمانی شما فورا متوجه نیاز شما به معالجه ویژه خواهد شد.

دکرت سلیمی یکی از برترین متخصص ها در حوزه ی درمان دیابت اینسیپیدوس و دیگر مدل های این بیماری می باشد.

جهت ملاقات با پزشک چگونه باید آماده شد؟

بهتر آن است که نخست به پزشک عمومی مراجعه نمایید. بااین‌وجود، در برخی موارد ممکن است، به دکتر متخصص غدد ارجاع داده شوید.

حال در این بخش اطلاعاتی ارائه می‌دهیم که برای می تواند به آمادگی قبل از مراجعه به پزشک کمک‌کند.

نسبت به همه ی محدودیت‌های قبل از ملاقات آگاهی داشته باشید. برای ملاقات با دکتر مطمئن شوید، هرآن چه را که لازم است، انجام دهید، از پیش پرسیده باشید. دکتر شما ممکن است، از شما بخواهد مصرف آب را از شب قبل متوقف نمایید، بااین حال وقتی این کار را انجام دهید که دکتر از شما خواسته باشد.

هر گونه نشانه‌ای را که تجربه کرده‌اید یادداشت نمایید، حتی آن‌هایی را که به نظر به موضوع اصلی مراجعه مرتبط نباشد. این آمادگی را داشته باشید که به سؤالات خاصی که در مورد تعداد تکرار ادرار یا مقدار آن در هر بار پرسیده می‌شود، پاسخ دهید.

اطلاعات شخصی مهم را یادداشت نمایید

اطلاعات شخصی مهم را یادداشت نمایید مانند هرگونه استرس عمده یا تغییراتی که اخیرا در زندگی انجام گرفته است.

لیستی از اطلاعات پزشکی و کلیدی خود را تهیه نماییدمانند جراحی های اخیر و نام تمامی داروهایی که مصرف می‌نمایید و یا هر مسئله ای که به خاطر آن تحت درمان قرارگرفته‌اید.

در ضمن دکتر از شما خواهد خواست که در رابطه با هرنوع صدمه‌ای که ممکن است، اخیراً برای شما روی داده است، با او گفتگو نمایید. یکی از برترین پزشک ها و متخصص در زمینه ی درمان دیابت اینسیپیدوس و دیگر انواع دیابت جناب دکتر سلیمی می باشند. شما مخاطب گرامی می توانید به جناب دکتر سلیمی مراجعه نموده و از تجربیات ایشان در زمینه ی انواع دیابت ها استفاده نمایید.

چنان چه امکان پذیر است، یکی نفر از افراد خانواده یا یکی از دوستان تان را به همراه ببرید. برخی مواقع یادآوری همه ی اطلاعاتی که در زمان ملاقات با دکتر از آن‌ها صحبت می‌شود، ممکن است، برای شما مشکل باشد. شخصی که همراه شما می باشد، ممکن است، مواردی را که به گوشتان نمی‌خورد یا فراموش می‌کنید، به خاطر داشته باشد.

سؤال هایی را برای پرسش از دکتر یادداشت کنید.

بعضی سؤال های پایه‌ای در مورد دیابت اینسیپیدوس برای پرسش از پزشک به صورت زیر می باشد:

علت اصلی نشانه‌هایم چیست؟

چه نوع آزمایشاتی برای من احتیاج می باشد؟

آیا این شرایط من موقتی است، یا مادام همراه من خواهد بود؟

چه نوع درمان‌هایی وجود دارد و کدام‌یک را شما پیشنهاد می‌نمایید؟

به چه نحوی درمان و اثردهی آن را پایش خواهید کرد؟

آیا شیوه ی زندگی و رژیم غذایی من احتیاج به تغییر دارد؟

آیا با وجود مصرف داروها بازهم به مصرف مایعات زیاد نیاز خواهد شد؟

من شرایط خاص دیگری هم دارم. حال چگونه می‌توانم این دو بیماری را با هم مدیریت کنم؟

آیا نیاز است، برای رژیم غذایی خود محدودیتی قائل شوم؟

آیا بروشور و یا راهنمای چاپی که بتوانم به خانه ببرم، وجود دارد و یا وب‌سایتی را به من پیشنهاد می‌کنید؟

احتمالاپزشک از شما چندین سوال خواهد کرد، مثل:

چه موقع نشانه‌های این بیماری آغاز شد؟

چه مقدار بیش از میزان طبیعی ادرار دفع می نمایید؟

چه میزان آب در روز مصرف می‌کنید؟

آیا در شب برای دفع ادرار و یا نوشیدن آب از خواب بیدار می‌شوید؟

آیا باردار می باشید؟

آیا تحت درمان قرارگرفته‌اید یا اخیراً برای مسائل دیگری تحت درمان بوده‌اید؟

آیا این اواخر آسیبی به سرتان وارد شده است و یا جراحی مغز داشته اید؟

آیا هیچ عضوی از خانواده تان برایش تشخیص دیابت اینسیپیدوس گذاشته شده است؟

آیا متوجه موردی که موجب بهبود نشانه‌ها شود، شده‌اید؟

آیا چیزی موجب بدتر شدن نشانه‌ها در شما می گردد؟

که در این خصوص جناب دکتر سلیمی برترین پزشک معالج در درمان دیابت و علی الخصوص دیابت اینسیپیدوس می باشد که بیماران می توانند از تجربیات بالای ایشان در این زمینه بهره مند شوند.

ریسک فاکتورهای دیابت اینسیپیدوس

دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک که در هنگام تولد و یا کمی بعد از آن ظاهر می شود، معمولا دلیلی ارثی دارد که به صورت دایمی توانایی کلیه‌ها را در جهت تغلیظ ادرار تغییر می‌دهد. دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک به صورت معمول در مردان بروز می دهد، ولی با این حال زنان می‌توانند ژن این نوع بیماری را به فرزند خود منتقل نمایند.

تغییر در سبک و سیاق زندگی و درمان خانگی

در صورت ابتلاء به بیماری دیابت اینسیپیدوس:
مانع کم‌آبی بدن خود شوید و به صورت منظم و مداوم آب بنوشید.
• از پوشش هشدار دهنده ی پزشکی استفاده کرده و یا کارتی مربوط به این هشدار را در کیف یا جیب خود به همراه داشته باشید.

بیماری اینسیپیدوس به دسته های زیر تقسیم می گردد:

دیابت بی مزه مرکزی:

تولید ناکافی و یا ترشح زیاد ADH می تواند ناشی از صدمه ی هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز ناشی از آسیب های سر، اختلالات ژنتیکی و دیگر بیماری ها موجب شود.

دیابت بی مزه ناخوشی:

پاسخ ندادن کلیه به سطح نرمال ADHمی تواند ناشی از داروها و یا اختلالات مزمن مثل نارسایی کلیه، بیماری سلول داسی شکل و یا بیماری کلیوی پلی کیستیک باشد.

چه چیزی موجب ایجاد دیابت اینسیپیدوس می گردد؟ علت های ابتلا به دیابت اینسیپیدوس در کودکان و بزرگسالان چیست؟

دیابت اینسیپیدوس می تواند به دلیل چند نوع بیماری ایجاد شود، از جمله:

هیپوتالاموس ناکارآمد که می تواند موجب کاهش بیش از حدADH گردد.

غده ی هیپوفیز غیروابسته که قادر نیست، ADH را به جریان خون انتقال دهد.

صدمه به هیپوتالاموس یا غده ی هیپوفیز در طول عمل جراحی

آسیب مغزی

تومور

بیماری سل

انسداد در شریان ها که به مغز می رود

آنسفالیت (التهاب مغز)

التهاب مننژها؛ مننژیت غشایی است که مغز و نخاع را پوشش می دهند.

سارکوئیدوز؛ التهاب نادر غدد لنفاوی و دیگر بافت ها در سراسر بدن

وراثت خانوادگی

علائم دیابت اینسیپیدوس

مواردی که در این بخش به سمع و نظر شما عزیزان می رسد، از جمله شایع ترین علائم دیابت اینسیپیدوس می باشند، ولی با این وجود هر کودکی ممکن است، نشانه های متفاوتی را تجربه نماید. این نشانه های به صورت زیر می باشد:

تشنگی بیش از اندازه

تولید ادرار بیش از حد

کمبود آب

نوزادانی که مبتلا به دیابت اینسیپیدوس می باشند، نیز امکان دارد، علائم زیر را بروز دهند:

تحریک پذیری

تغذیه ضعیف

عدم رشد

تب بالا

نشانه های دیابت اینسیپیدوس ممکن است، شبیه دیگر مشکلات و یا شرایط پزشکی باشد، به همین خاطر همیشه با پزشک فرزندتان برای تشخیص، مشاوره نمایید.

دیابت اینسیپیدوس چگونه تشخیص داده می شود؟

علاوه بر تاریخچه ی کامل پزشکی و معاینه فیزیکی، مانند مصرف مایعات روزانه کودک، مصرف غذا و هم چنین تخلیه روده و مثانه، روش های تشخیصی برای افراد دیابتی ها به صورت زیر می باشد:

آزمایش ادرار

آزمایش خون

آزمایش محرومیت از آب.

در صورتی که دچار کم آبی شوید، مشاهده خواهید کرد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ام آر آی

یک نمونه روش تشخیصی که ترکیبی از آهنرباهای بزرگ، رادیوفرکوما و یک رایانه برای تهیه ی تصاویر دقیق ارگان ها و ساختارهای داخل بدن مورد استفاده قرار می گیرد تا غربال های هیپوفیز را بررسی کند.

چطور می توان دیابت اینسیپیدوس را درمان کرد؟

چنان چه این عارضه در کودکان درمان نشود، دیابت اینسیپیدوس می تواند به آسیب مغزی، اختلال در عملکرد ذهنی، عقب ماندگی ذهنی، بیش فعالی، کوتاهی و یا بی حسی منجر گردد.

درمان دیابت اینسیپیدوس بسته به علت بیماری متفاوت می باشد. که در این مورد جناب دکتر سلیمی به عنوان بهترین پزشک معالج در درمان دیابت شناخته می شود که افراد بیمار می توانند از تخصص و سابقه ی بالای ایشان در این راه استفاده نمایند.

درمان ویژه برای بیماری دیابت اینسیپیدوس به وسیله ی پزشک فرزند تان بر این اساس ها انجام می گیرد:

سن کودک شما

سلامت کلی و تاریخچه پزشکی

میزان بیماری

تحمل فرزندتان برای مصرف داروها

روش ها یا درمان های خاص درمان این نوع دیابت به چه صورت است؟

درمان می تواند شامل داروهای اصلاح شده ی هورمون ضدویروسی که غالبا به عنوان اسپری بینی مورد استفاده قرار می گیرد و یا داروهایی انجام پذیرد که باعث تولید هورمون ضددیورتی می گردند.

در ضمن کسانی که مبتلا به دیابت اینسیپیدوس می باشند، بایستی برای جبران خروجی ادرار بیش از اندازه ی خود مقدار کافی از مایعات مصرف نمایند و یک رژیم کم سدیم را در برنامه ی خود در نظر بگیرند. با این که کودکان مبتلا به این بیماری نیز بایستی میزان زیادی از مایعات را بنوشند، ولی می بایست مراقبت از مصرف سدیم در مایعات آنها صورت پذیرد.

چشم انداز طولانی مدت برای کودکان مبتلا به دیابت اینسیپیدوس چیست؟

دیابت اینسپیدوس می تواند وضعیتی موقت و یا دائمی داشته باشد که این خود بستگی به آن چه موجب بیماری می شود، خواهد داشت.

کودکان مبتلا به دیابت اینسیپیدوس مرکزی قادر می باشند، با مدیریتی مناسب، زندگی کامل و سالمی را داشته باشند.

کودکان مبتلا به دیابت اینسیپیدوس هم چنین قادر هستند، زندگی نسبتا طبیعی همراه با مراقبت و مدیریت مناسب پزشکی داشته باشند، به ویژه اگر مراقبت های پزشکی در اوایل بروز بیماری آغاز گردد.

علائم و نشانه های بیماری دیابت اینسیپیدوس کدام می باشند؟

دیابت اینسیپیدوس، بیماری غدد درون‌ریز پاتولوژیکی می باشد که با تشنگی زیاد و تولید بیش از اندازه ی ادرار رقیق مشخص می‌شود که به وسیله ی پزشک متخصص غدد قابل تشخیص می باشد. این نوع اختلال در اثر فقدان هورمون ادراری (وازوپرسین) یا مسدودسازی در عملکرد آن به وجود می آید.

این هورمون که به واسطه ی هیپوتالاموس ترشح می‌گردد، ذخیره آب کلیه ها و تولید ادرار را از طریق قابلیت تحریک بازجذب آب به وسیله ی کلیه ها، تعدیل می‌نماید. دیابت اینسیپیدوس به علت حجم زیاد ادرار دفع شده مانند دیابت شیرین که می تواند شامل میزان بالای گلوکز باشد، به جای شیرین بودن، اساسا بی‌مزه می باشد و به همین علت، به این صورت نام‌گذاری شده است.

انواع دیابت اینسیپیدوس(بی‌مزه) کدام می باشند و علل هر کدام از آن ها چیست؟

دیابت اینسیپیدوس یا بی‌مزه ممکن است، به خاطر کمبود ترشح وازوپرسین (دیابت بی‌مزه ی مرکزی) یا در اثر کمبود فعالیت وازوپرسین در کلیه (دیابت بی‌مزه نفروژنیک) به وجود آید. شکل و فرم اختلالی که از صدمه به هسته هیپوتالاموس ناشی میگردد و همان رشته ی عصبی که وازوپرسین را به منظور ذخیره‌سازی به نوروفیوفیز (لب خلفی غده هیپوفیز) انتقال می دهد، دیابت بی‌مزه مرکزی می نامند.

این نوع بیماری امکان دارد، در اثر آسیب مغزی یا عمل جراحی هیپوفیز و بیماری‌هایی مانند تومورهای مغزی، تومورهای هیپوفیزی، یا نفوذ گرانولوماتوز (ایجاد توده‌های دانه ای شکل که با بعضی بیماری‌های خاص مانند سل و سارکوئیدوز مرتبط می باشند) به وجود آید.

هنگامی که بیماری ناشی از آسیب می باشد

هنگامی که بیماری ناشی از آسیب می باشد، بیماری امکان دارد، در صورتی که حدود ۹۰% از سیستم هیپوفیز عصبی، یا بیشتر تخریب گردیده باشد، (در لب خلفی غده هیپوفیز) اتفاق افتد. دیابت اینسیپیدوس مرکزی می‌تواند به وسیله ی جهش در ژن‌هایی که وازوپرسین و نوروفیزین (پروتئینی که به واسطه ی هیپوتالاموس سنتز می‌شود) را رمزنگاری می‌کنند، به وجود آید، ولی در بعضی پروتئین‌ها، هیچ دلیلی وجود ندارد و بیماری دیابت بی‌مزه مرکزی نامیده می‌شود.

گونه ای دیگر از بیماری، دیابت بی‌مزه نفروژنیک نامیده می‌شود و در هنگامی که ذخایر وازوپرسین کافی هستند، ولی تیوبول‌های کلیه ها پاسخ نمی‌دهند (به علت ژنتیکی یا بیماری اکتسابی) به وجود می آید. شدیدترین شکل از این نوع اختلال، مربوط به دیابت بی‌مزه نفروژنیک ارثی مادرزادی می باشد.

این نوع بیماری در به خاطر جهش ژنی در ژن AVPR2 ایجاد می‌شود (گیرنده وازوپرسین آرژنین ۲) که نوع ویژه ای از گیرنده وازوپرسین را کدگذاری می نماید. و یا این که به واسطه ی ژنی به نام AQP2 (آکواپورین ۲) به وجود می آید که شکل خاصی از آکواپورین را کدگذاری می‌نماید.

ژن گیرنده وازوپرسین AVPR2 در کروموزوم X واقع شده است، به همین خاطر مردانی که تحت تاثیر این ژن قرار گرفته می شوند، به دیابت بی‌مزه شدید‌تری در مقایسه با زنان مبتلا می‌گردند.

تشخیص دیابت اینسیپیدوس به چه صورت است؟ و علائم آن چه چیزهایی هستند؟

دیابت اینسیپیدوس (بی‌مزه) نفروژنیک اکتسابی می‌تواند در بیمارانی که از تعادل الکترولیت برخوردار نمی باشند، مانند مقدار غلظت بالای کلسیم سرم خون و یا پتاسیم پایین سرم خون، در بیمارانی که مبتلا به بیماری کلیوی می باشند و در بیمارانی که لیتیم کربنات مصرف می‌نمایند، خود را نشان دهد. دیابت اینسیپیدوس (بی‌مزه) نفروژنیک اکتسابی به ندرت شدید می باشد

و بیماران دارای ترشحات وازوپرسین نرمالی می باشند که درمان با دسموپرسین (ماده‌ای شیمیایی که از وازوپرسین مشتق می‌گردد) را بی‌اثر می‌کند، بنابراین بایستی آب کافی برای شخص فراهم گردد، با این حال در صورتی که مصرف نمک محدود گردد، یا یک داروی ادرار آور تجویز شود، حجم مورد نیاز می‌تواند تا حدودی مینیمم گردد.

علائم، تشخیص و درمان دیابت اینسیپیدوس (بی مزه)

علائم و نشانه های هر دو نوع دیابت بی‌مزه شبیه به هم می باشند و شامل تشنگی زیاد و تولید حجم بالایی از ادرار (عموما ۳ تا ۶ لیتر در هر روز و گاهی تا ۲۰ لیتر در هر روز) می شود.

آب، نوشیدنی است که مورد علاقه ی بیشتر افراد می باشد و در صورتی که این مایع و دیگر مایعات بصورت رایگان در دسترس باشند، بیماران به جزء مشکلات حاصل از ادرار مکرر در روز و یا شب، هیچ گونه مشکلی در مصرف آن پیدا نخواهند کرد.

بیماران در شرایط نبودن آب، به شدت تشنه می شوند

بیماران در شرایط نبودن آب، به شدت تشنه می شوند و دچار ناراحتی می‌گردند و در نهایت به علت کم شدن حجم مایع خارج سلولی، دچار کما می‌شوند.

تشخیص دیابت اینسیپیدوس بی‌مزه مرکزی بر طبق وجود اسمولالیته بالای سرم خون و خروجی ادرار و اسمولالیته ادرار در هنگام کاهش مایعات بدن صورت می‌گیرد.

در طی آزمایش کاهش مایعات بدن، بیمارانی که مبتلا به دیابت می باشند، به دفع میزان بالای ادرار ادامه خواهند داد و تجویز وازوپرسین موجب می گردد تا حجم ادرار به صورت هم زمان با افزایش اسمولالیته ادرار و کاهش اسمولالیته سرم خون، کاهش پیدا کند. در مقایسه، دیابت بی‌مزه نفروژنیک، هیچ گونه عکس‌العملی نسبت به تجویز وازوپرسین وجود نخواهد داشت.

دیابت بی‌مزه مرکزی می‌تواند با بهره گیری از دسموپرسین به صورت موثر درمان گردد و دسموپرسین می‌تواند به روش اسپری بینی، قرص، یا تزریق تجویز شود. تزریق وازوپرسین برای افرادی که مبتلا به دیابت بی‌مزه نفروژنیک می باشند، بی‌اثر است.

دیابت بی مزه یک نوع از اختلال نادر در سیستم هورمونی به حساب می آید

دیابت بی مزه یک نوع از اختلال نادر در سیستم هورمونی به حساب می آید که در آن معمولا کمبود هورمون آنتی‌دیورتِیک (ضدادراری) (ADH) که به‌ صورت طبیعی در هیپوتالاموس ساخته و از هیپوفیز پسین ترشح می‌شود را در پی خواهیم داشت. این گونه اختلال به هیچ عنوان با افزایش قند خون ارتباط ندارد و تنها به دلیل بالا رفتن حجم ادرار با دیابت شباهت دارد. دلایل این کمبود می‌تواند به صورت های زیر باشد:

صدمه به قسمت سر که منجر به آسیب رسیدن هیپوفیز گردد، تومور هیپوفیز، دیگر تومورهای مغزی که به هیپوفیز فشار وارد می کند، عفونت مغز مانند آنسفالیت یا مننژیت، یکی از عوارض شایع بعد از عمل جراحی هیپوفیز، خونریزی در داخل جمجمه، آنوریسم (بیرون زدن دیواره ی رگ‌ها).

سایر علل دیابت اینسیپیدوس (بی‌مزه) بیماری کلیه (دیابت نفروژنیک که کلیه ها به هورمون ADH پاسخ نمی‌دهد) و حاملگی (که جفت وازوپرسیناز ترشح می‌کند) و Dipsogenic (که شامل نقص در هیپوتالاموس است) می‌باشند.
SIADH: سندروم ترشح نابجای هورمون ضد ادراری: ترشح بیش از اندازه ی وازوپرسین از بخش خلفی هیپوفیز که این وضعیت بر عکس دیابت بی مزه می باشد.

عوارض بیماری اینتسیپیدوس چیست؟

عوارض بیماری شامل بی آبی و به هم خوردن تعادل الکترولیت‌ها می باشد. بی آبی:

به جز پلی‌دیپسی اولیه که باعث می گردد، میزان زیادی آب دربدن حبس شود، دیابت اینسیپیدوس (بی‌مزه) امکان دارد، موجب گردد تا بدن مقدار خیلی کمی آب برای عملکرد مناسب دراختیار داشته باشد و به همین خاطر بی‌آبی را به بار آورد. بی‌آبی موجب بروز حالت‌های زیر می‌گردد:

خشک شدن دهان، ضعف در عضله، کاهش فشارخون:

هیپوتانسیون، افزایش سدیم خون: هیپرناترمی، گود شدن چشم ها، تب، سر درد، تند شدن سرعت قلب، کاهش وزن. به هم خوردن تعادل الکترولیت‌ها: دیابت بی‌مزه ممکن است، باعث بروز عدم تعادل در الکترولیت‌ها گردد.

الکترولیت املاح معدنی موجود در خون مانند سدیم و پتاسیم می باشند که تعادل مایعات را در بدن انسان حفظ می نمایند. عدم تعادل در الکترولیت‌ها موجب بروز نشانه هایی می‌شود ازجمله: خستگی یا بی‌حالی، تهوع، از بین رفتن اشتها و دردهای عضلانی

علائم بیماری

تشنگی زیاد، دفع میزان زیادی ادرار رقیق و بدون رنگ (تا میزان ۱۵ لیتر در روز)، خشک شدن دست‌ها، یبوست و پرنوشی.
پرخواران و هم چنین کودکان خردسالی که دچار دیابت بی‌مزه می باشند، امکان دارد، دارای شناسه‌ها و نشانه‌هایی به صورت زیر باشند: گریه کردن آرام نشدنی و یا بهانه‌گیری بدون توجیه، خیس شدن غیرمعمول کهنه قنداق، تب، استفراغ یا اسهال، پوست خشک با اندام‌های انتهایی سرد، تأخیر در رشد، کاهش وزن

تشخیص بیماری

چند روش آزمایشگاهی برای تشخیص این بیماری موجود می باشد که عبارتند از:

آزمایش وزن ویژه ی ادرار، اندازه‌گیری کردن سدیم و پتاسیم، تصویر برداری از نوروهیپوفیز، آزمایش محرومیت از آب.

اقدامات آزمایشگاهی تشخیصی مانند آزمایش محرومیت از آب به منظور مشخص کردن سطح هورمون ضدادراری. در این نوع بیماری یا سطح ADH در خون پایین آمده است، (و در وضعیت تشنگی نیز افزایش پیدا نمی کند) یا این که پاسخ کلیوی به این هورمون وجود ندارد.

درمان

دسموپرسین که آنالوگ شیمیایی وازوپرسین (ADH) می‌باشد برای کار درمان مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو به صورت افشانه ی بینی مصرف می‌گردد. درمان آن شامل کنترل آب و تعادل در الکترولیت و پیشگیری از کم‌آبی و هم چنین شناسایی و رفع علت دیابت اینسیپیدوس می باشد. کاربامازپین در صورتی که منشأ بیماری عصبی باشد، ممکن است، مفید و مثمر ثمر باشد.

چنان چه مشکل از کلیه ها باشد، (دیابت اینسیپیدوس نفروژنیک) دسموپرسین بی‌فایده می باشد و از دیورتیک ها مانند هیدروکلروتیازید باید استفاده نمود و از آن سود برد. مصرف زیاده از حد داروی مینرین موجب افت سدیم خون و تشنج می‌گردد. در نتیجه بایستی دارو بر اساس دوز تنظیم شده توسط دکتر معالج استفاده گردد.

رأی نظارت بر کنترل بیماری به صورت دوره‌ای و هم چنین کنترل معیارهای رشدی قد – وزن و برای معاینه عمومی بایستی به دکتر معالج خود مراجعه نمود و آزمایشات وزن مخصوص ادرار و الکترولیتهای خون را به انجام رساند.

در مواردی که دیابت اینسیپیدوس(بی‌مزه) از نوع مرکزی می باشد، برای کسب اطمینان از نبود بدخیمی در هیپوفیز و هیپوتالاموس بایستی به غیر از معاینه بالینی MRI , مغز سالی یک نوبت تا چهار سال صورت پذیرد.

سرانجام بیماری اینسیپیدوس چگونه است؟

نتیجه پایانی وضعیت بیماری به‌طور واضحی وابسته به علت اولیه به وجود آمدن آن می باشد. در بیشتر موارد یک شرایط ماندگار می باشد. در دیابت اینسیپیدوس مرکزی امکان این که مصرف و دفع مایع متعادل گردد و نشانه ها از بین برود، هست. لازم به توضیح است که فعلاً درمانی برای این نوع بیماری کشف نشده است و در صورت مصرف نکردن دارو فشارهای شدیدی نیز ممکن است، به سیستم عصبی وارد نماید.

تفاوت دیابت اینسیپیدوس با دیابت شیرین در چیست؟

کسانی که مبتلا به دیابت شیرین می باشند، دارای قند خون بالایی هستند، زیرا بدن آن‌ها قادر به تولید انسولین کافی و یا استفاده از انسولین موجود در خون نمی باشد، ولی دیابت اینیسپیدوس، هیچ گونه ارتباطی با تولید انسولین ندارد و قند خون در افراد که مبتلا می باشند، نرمال است. به همین خاطر شاید بهتر آن است که این نوع بیماری را نقص ترشح ADH هیپوتالاموسی-نوروهیپوفیزیال بنامیم.

دیابت اینسیپیدوس (بی مزه) به چه علت ایجاد می شود؟

کلیه‌ها در طول روز، مکررا محتوای خون را فیلتر می‌نمایند. غالبا بیشتر آب موجود در خون، بازجذب و یک مایع تغلیظ شده محتوی ترکیبات اضافی، به شکل ادرار از بدن دفع می‌گردد. دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) وقتی رخ می دهد که کلیه‌ها قادر به بازجذب میزان کافی آب از خون نمی باشند و میزان زیادی از آن را به صورت ادرار ترشح می‌نمایند.

دیابت بی مزه دارای چه علائم و نشانه هایی می باشد؟

به غیر از دو علامت مشخصه ی این نوع بیماری، یعنی عطش و حجم بالای ادرار، تاری دید و کم‌آبی شدید بدن نیز از جمله علائم و نشانه های آن می باشند. باید دانست که در کودکان، دیابت بی مزه می‌تواند موجب اختلالاتی به صورت زیر گردد:

اختلال در اشتها و خوردن

اضافه وزن

اختلالات رشدی

تب

تهوع

اسهال

بزرگسالان مبتلا به این نوع بیماری ممکن است، با مصرف مایعات کافی به منظور جبران آب از دست رفته، دهه‌ها بدون بروز هیچ‌نوع عارضه‌ای به صحت و سلامتی زندگی کنند، با این که همیشه ریسک کمبود پتاسیم وجود خواهد داشت.

تنظیم مقدار ادرار با هورمون ADHبه چه صورت است؟

مقدار ترشح ادرار در بدن به واسطه ی هورمون آنتی دیورتیک (Antidiuretic Hormone)، هورمون ضد ادراری و یا آرژنین وازوپرسین پپتید (AVP) تنظیم می گردد. هورمون وازوپرسین در قسمتی از مغز تحت عنوان هیپوتالاموس تولید، در غده ی هیپوفیز خلفی ذخیره و از آن جا به خون ترشح می‌شود. لازم به توضیح است که غده ی هیپوفیز یک قسمت کوچک در زیر مغز می باشد.

با هماهنگی که بین عملکرد غده هیپوتالاموس، هیپوفیز خلفی و کلیه‌ها صورت می گیرد، مقدار جذب آب و حجم ادرار تنظیم می‌گردند.

انواع دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) چیست؟

دیابت بی مزه بر طبق دلایل به وجود آمدن آن، شامل چهار نوع می باشد:

دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) نوروژنیک (Neurogenic Diabetes Insipidus): یا دیابت بی مزه مرکزی (Central)، به علت تولید نشدن هورمون وازوپرسین در مغز به وجود می آید.

دیابت بی مزه نفروژنیک (Nephrogenic Diabetes Insipidus – NDI): در این نوع بیماری مغز به مقدار کافی هورمون ضد ادراری را تولید می‌کند، ولی کلیه ها قادر به پاسخ به آن نمی باشند.

دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) دیسپوژنیک (Dipsogenic Diabetes Insipidus): برعکس انواع دیگر دیابت بی مزه، دلیل اصلی آن اختلالات روانی و عطش ناشی از نوشیدن مایعات زیاد می باشد.

دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) بارداری (Gestational Diabetes Insipidus): تنها در دوران بارداری و پس از زایمان خود را نشان می دهد. در مدت زمان بارداری، جفت وازوپرسیناز تولید می‌کند که موجب شکسته شدن هورمون آنتی‌دیورتیک می شود.

عملکرد هورمون آنتی‌دیورتیک یا ضد ادراری، باعث برگشت آب از لوله ی جمع‌کننده به خون شده و کاهش حجم ادرار را به همراه خواهد داشت.

دیابت بی مزه نوروژنیک

در صورتی که مقدار تولید وازوپرسین مورد کافی نباشد کلیه ها قادر به بازجذب آب نمی باشد. اسم دیگر آن دیابت نوروهیپوفیزیک می باشد، زیرا به نقص در عملکرد غده ی هیپوفیز ارتباط پیدا می کند.

دلایل دیابت نوروژنیک چیست؟

دو منشأ اصلی و مهم برای این بیماری وجود دارد که به صورت زیر می باشد:

تولید نکردن وازوپرسین در هیپوتالاموس

عدم رهاسازی هورمون از هیپوفیز خلفی

حدودا در ۲۵ درصد موارد، دیابت نوروژنیک به دلایل ناشناخته به وجود می آید، یعنی علت عدم تولید هورمون ADH مشخص نمی باشد، ولی آسیب و صدمه به یکی از ساختارهای زیر ممکن می باشد:

هیپوتالاموس

ساقه هیپوفیز

هیپوفیز خلفی

آسیب به سر

از بین این موارد، آسیب و صدمه به هیپوفیز با احتمال بیشتری دلیل دیابت نوروژنیک می باشد که به علت آسیب مغزی ناشی از موارد زیر اتفاق می افتد:

تومور خوش‌خیم: که %۲۰ موارد دیابت نوروژنیک، به این عامل ارتباط پیدا می کند.

عفونت‌هایی مثل انسفالیت و سل (توبرکلوزیس)

آسیب و صدمه به مغز (۱۷ درصد از موارد)

عمل جراحی‌های مغز (۹درصد)

گرانولومای غیر عفونی مثل سارکوئیدوز (ملتهب شدن گره‌های لنفاوی، کبد و چشم) و هم چنین هیستیوسیتوز سلول لانگرهانس (تخریب لنفوسیت‌ها و نیز سلول‌های لانگرهانس)

لوکمیا و یا سرطان خون

بیماری‌های خودایمنی غده ی تیروئید

دیگر مشکلات نادر مثل هموکروماتوز، اختلال ارثی در متابولیسم آهن که باعث جمع شدن این یون در خون و بافت‌ها خواهد شد.

هیستیوسیتوز، پرولیفراسیون یا تکثیر بیش از اندازه ی سلول‌های کبدی

یکی از پزشک های متخصصی که سالیان سال است در زمینه ی درمان دیابت اینسیپیدوس و دیگر انواع آن دارای تجربه و سابقه می باشد جناب دکتر سلیمی است که در حال حاضر از بهترین و مناسب ترین متخصص های برای مشاوره و درمان انواع بیماری دیابت است. لطفا به ایشان مراجعه و از راهنمایی ایشان استفاده نمایید.

دیابت نوروژنیک ارثی و تشخیص آن به چه صورت است؟

این نوع دیابت نوع نادری از دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) می باشد که به دلیل توارث ژن‌های جهش یافته آرژنین وازوپرسین-نوروفیزین2 (AVP) بروز می کند که پیش‌ساز وازوپرسین می باشد. توارث این گونه ژن به صورت اتوزوم غالب می باشد و از تولید وازوپرسین سالم جلوگیری می کند.

یک زمان فقط ۴۵ خانواده در جهان دارای این نوع جهش شناخته شده‌ بودند، ولی ادر حال حاضر درصد بیشتری از مبتلایان شناسایی شده‌اند با این که درصد دقیق آن‌ها هنوز هم مشخص نمی باشد.

نحوه ی تشخیص دیابت نوروژنیک

اکثر مواقع تشخیص این نوع بیماری از روش حذفی انجام می گیرد، یعنی در صورتی که علت های رایج‌ افزایش ادرار و عطش رد شده باشند، در این حالت احتمال دیابت نوروژنیک مطرح می شود.

بعضی از علل شایع‌تر تکرر ادرار و هم چنین عطش عبارتند از:

دیابت ملیتوس (دیابت شیرین)

بیماری حاد کلیوی

پتاسیم بالای خون

بالا بودن کلسیم خون

عطش با دلیل روانشناختی که شخص بدون حس تشنگی آب زیاد می‌نوشد.

پس از رد شدن ابتلا به این نوع بیماری‌ها، تست بررسی میزان آب دفعی انجام می گیرد تا تشخیص دقیق‌تری صورت پذیرد.

دیابت نفروژنیک

با توجه به آن چه که بیان شد، برخلاف دیابت نوروژنیک، دیابت نفروتیک به علت عدم توان کلیه ها در پاسخ به ADH به وجود می آید. علامت و نشانه بیماری دیابت نفروتیک مثل دیگر انواع دیابت بی مزه می باشد و برخی مواقع بی‌اختیاری به علت اتساع بیش از حد مثانه نیز به عنوان عوارض جانبی بروز می نماید.

در اغلب مبتلایان، افزایش اوسمولاریته پلاسما و هم چنین کاهش اوسمولاریته ادرار مشاهده می‌گردد. دیابت نفروژنیک دارای دو نوع اکتسابی و ارثی می باشد که در ادامه به تشریح آن ها خواهیم پرداخت:

دیابت نفروژنیک اکتسابی

مشکلات سیستمیک کلیه، دلایل دیابت نفروژنیک می باشند که از آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آمیلوئیدوز

کلیه پلی‌کیستیک

عدم تعادل الکترولیت‌ها

نارسایی کلیوی

مصرف بالای لیتیم و مسمومیت با لیتیم

کلسیم بالای خون

بیش‌ادراری انسدادی

بیماری گلبول داسی شکل

سندروم شوگرن:

نوعی اختلال التهابی و خودایمنی می باشدکه از جمله عوارض آن آسیب به عملکرد غدد درون‌ریز می باشد.

بیماری کیستیک کلیه

سندرم بارتر:

یک نوع بیماری کلیوی که به علت اختلال در انتقال دهنده سدیم و هم چنین کلر حساس به دیورتیک بومتانید به وجود می آید.

استفاده از داروهای خاصی مثل آمفوتریسینB، اورلیستات و ایفوسفامید

دیابت نفروژنیک ارثی

نوع ارثی دیابت بی مزه نفروژنیک، به علت دو نوع جهش به وجود می آید، بنابراین دو نوع دارد که عبارتند از:

NDI1 به علت جهش در ژن مرتبط به یک گیرنده وازوپرسین روی کروموزم X و هم چنین نقص این گیرنده‌ها در سلول‌های کلیه ایجاد می شود.

NDI2 نوعی نادرتر از دیابت نفروژنیک می باشد و دلیل آن جهش در ژن آکواپورین ۲ می باشد که موجب نقص در عملکرد طبیعی کانال‌های آبی در سلول‌های کلیه ها و عدم جذب آب در آن‌ها می‌گردد.

دیابت نفروژنیک ناشی از لیتیم

لازم به توضیح است که لیتیم شایع‌ترین علت ابتلا به دیابت نفروژنیک می باشد که در ۱۰ الی ۱۵ درصد اشخاص تحت درمان با داروی لیتیم، رخ می دهد. از مبتلایان به دیابت نفروژنیک ناشی از لیتیم، ۴۰ درصد دچار عطش و ۲۰ درصد از آن‌ها دچار پُرادراری خواهند شد. این نوع بیماری با مصرف آمیلوراید (نگه دارنده پتاسیم خون) قابل کنترل می باشد و غالبا همراه با تیازید یا دیورتیک‌های حلقوی مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان دیابت نفروژنیک

دسموپرسین در جهت درمان دیابت نفروژنیک مفید نمی باشد و این نوع دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) از طریق معکوس کردن نشانه ها و جبران کردن کمبود آب بدن درمان می‌گردد.

بهره گیری از دیورتیک‌های تیازیدی مثل کلوتالدون و یا هیدروکلروتیازید به منظور درمان عارضه هیپوولمی مورد استفاده قرار می گیرد. هیپوولمی یک نوع شوک ناشی از کاهش شدید حجم خون و در نهایت کم‌آبی بدن می باشد.

مکانیسم عمل این نوع داروها، افزایش بازجذب نمک و هم چنین آب در مجاری پروکسیمال کلیه می باشد. این گونه از درمان‌ها غالبا همراه با مصرف آمیلوراید می باشد که بازجذب سدیم را مهار می نماید و مانع از هیپوکالمی (یکی از عارضه های تیازیدها) می‌گردد.

کار درمان افزایش ادرار با داروهای ادرارآور به نظر متناقض می باشد

کار درمان افزایش ادرار با داروهای ادرارآور به نظر متناقض می باشد و مکانیسم دقیق آن هنوز هم شناخته نشده است، ولی احتمالا عملکرد تیازیدهای دیورتیک، بازجذب سدیم و هم چنین آب از لوله یپیچ‌خورده دور در کلیه و در نتیجه حجم پلاسما را پایین می آورد.

این نوع فرآیند منجر به کاهش نرخ فیلتراسیون گلومولار شده و افزایش جذب سدیم و آب در نفرون پروکسیمال را موجب می شود. مایع کم تری به نفرون دیستال خواهد رسید و مایعات در بدن نگهداری می گردند.

در اشخاص مبتلا به هیپوولمی، به علت کاهش شدید حجم خون، شوک به وجود می آید.

دیابت دیسپوژنیک

دیابت دیسپوژنیک، به علت نقص و یا آسیب در تولید هورمون و هم چنین تنظیم سیستم تشنگی در هیپوتالاموس یا در اغلب موارد به خاطر مشکلات روانی ایجاد می شود. ظاهر شدن علائم و نشانه های دیابت دیسپوژنیک به خصوص با نوع نوروژنیک شبیه می باشد.

وجه افتراق دیسپوژنیک از دیگر انواع این است که در طی دوره درمان، کم شدن مصرف مایعات با سرعت کم تری در مقایسه با کاهش حجم ادرار رخ می دهد. به همین دلیل اکثر مبتلایان دچار کمبود سدیم می‌گردند.

در این خصوص می توانید به جناب دکتر سلیمی مراجعه نمایید و راهنمایی های تخصصی و علمی را از ایشان دریافت نمایید. دکتر سلیمی یکی از برترین های پزشکی در حوزه ی درمان دیابت اینسیپیدوس و دیگر انواع این بیماری می باشد. پس بهتر است افراد در این خصوص با ایشان به مشورت بپردازند.

علائم و نشانه های دیابت دیسپوژنیک و نحوه ی تشیص و درمان آن به چه صورت است؟

آن چه لازم است، بدانید این است که در فرد مبتلا به دیابت دیسپوژنیک تقریبا ۱۵ لیتر ادرار در طی یک روز دفع میگردد. بر عکس دیگر انواع آن، دیابت اینسیپیدوس(بی مزه)، دهیدراته شدن بدن (کم‌آبی) رایج و متداول نمی باشد،

چرا که میزان زیادی آب احتباس می‌گردد و به همین علت علامت و نشانه ی اصلی و مشکل‌ساز دیابت دیسپوژنیک، کم شدن غلظت الکترولیت‌ها می باشد که منجر به بی‌حالی و خستگی مفرط می شود.

از دیگر نشانه ها و علائم می‌توان موارد زیر را عنوان کرد:

گیجی

تهوع

عدم احساس گرسنگی

انقباض و گرفتگی عضلات به علت کمبود الکترولیت‌ها

کودکان ممکن است، علائم و نشانه های متفاوتی داشته باشند:

اختلال در خوابیدن

استفراغ

اسهال

تب

عدم تشخیص و هم چنین درمان دیابت دیسپوژنیک، توقف و یا کندی رشد و کاهش وزن را به دنبال خواهد آورد.

چگونگی درمان دیابت دیسپوژنیک

در رابطه با نحوه ی معالجه ی این نوع دیابت باید گفت که درمان این نوع دیابت اینسیپیدوس(بی مزه) به علت احتباس آب، با درمان و معالجه ی دیگر انواع آن کمی متفاوت می باشد. در اغلب موارد، داروهای ادرارآور تجویز می گردند و در صورتی که دلیل آن، مشکلات روانی باشد، درمان شامل مراجعه به روان پزشک می باشد.

آزمایش منظم به منظور اندازه‌گیری الکترولیت‌هایی مثل سدیم و پتاسیم ضروری و لازم می باشد. هم چنین درمان با داروی دیسموپرسین نیز، سمیت ناشی از آب را در بدن درمان و معالجه می‌کند.

دیابت بی مزه بارداری

به مانند دیگر انواع دیابت بی مزه، اختلال درتولید و ساخت آنزیم وازوپرسین عامل به وجود آمدن آن در بارداری می باشد، البته بعضی مواقع نقص در سیستم حس تشنگی نیز باعث دیابت بی مزه بارداری می‌گردد. بعضی بیماری‌های حاد در دوران بارداری از جمله عوامل دیابت بی مزه می باشند که عبارتند از:

کبد چرب حاد بارداری (Acute Fatty Liver Of Pregnancy) و یا AFLP ناشی از اخلال در اکسیداسیون اسیدهای چرب

پره‌اکلامپسی (Pre-Eclampsia):

فشار خون بالا در دوران بارداری

سندروم هلپ:

(HELLP Syndrome) عارضه‌ای شدید، خطرناک، ولی نادر در بارداری می باشد که به علت اختلال در اکسیداسیون اسیدهای چرب اتفاق می افتد.

لازم به توضیح است که تشخیص و درمان به موقع دیابت بی مزه بارداری خیلی اهمیت دارد، زیرا در غیر این صورت، می‌تواند به مرگ مادر و یا جنین منجر گردد.

در این خصوص می توانید با جناب دکتر سلیمی مشورت نمایید. ایشان در حال حاضر یکی از شناخته شده ترین متخصص ها برای درمان انواع بیماری دیابت و دیابت اینسیپیدوس می باشند.

سخن آخر در باب دیابت اینسیپیدوس

همان طور که شما خوانندگان عزیز در نوشتار مربوط به دیابت اینسیپیدوس ملاحظه کردید و مطالب گفته شده را مطالعه نمودید، این نوع از دیابت که به دیابت بی مزه نیز شناخته شده است، یک نوع اختلال نادر و نا شایع می باشد که در پی آن تعادل موجود در مایعات بدن به هم می ریزد.

در پی این عدم تعادل در مایعات بدن فردی که مبتلا به دیابت اینسییپیدوس می باشد، زیاد تشنه خواهد شد که این عارضه حتی در موقعی که او مایعات را مصرف می نماید نیز بروز می کندو هم چنین این نوع بیماری باعث تشکیل میزان زیادی ادرار می شود.

پیشنهاد می کنیم از پست دیابت فلوکستین دیدن کنید.

تولید ناکافی هورمون آنتی دیورتیک

هم چنین این آگاهی را پیدا کردید که دیابت اینسیپیدوس بیماری است که به علت تولید ناکافی هورمون آنتی دیورتیک به وجود می آید.

با همه ی این تفاصیل و با اطلاعات مفیدی که در این ارتباط کسب نمودید شایسته است، در این زمینه با متخصصین مربوطه مشاوره نمایید تا در جهت درمان این بیماری اقدامات لازم را انجام دهید.

شما می توانید از دکتر سلیمی که بهترین دکتر در زمینه ی دیابت می باشد، کمک بگیرید تا امر مهم درمان تان به نحوی عالی صورت پذیرد و در نهایت رضایت مطلوب شما حاصل گردد.

امیدواریم که از مقاله پیش رو که در ارتباط با دیابت اینسیپیدوس تهیه و تنظیم گردید، نهایت استفاده و بهره را برده باشید و ما هم توانسته باشیم بینشی کامل در اختیارتان قرار داده باشیم تا در راستای سلامتی شما سودمند واقع گردد.