در این مقاله در مورد طرز تهیه میگو رژیمی صحبت کرده ایم همراه ما باشید.
برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.
برای کاهش وزن می‌توانید میگو را در هر رژیمی که برای لاغری رعایت می‌کنید، بگنجانید. پروتئین، کربوهیدرات، منیزیم و زینک، عناصری هستند که برای یک غذای رژیمی معجزه می‌کنند. یک میگوی متوسط فقط 7 کالری انرژی دارد.
اگر با مصرف 10 میگوی متوسط سیر شوید؛ تنها 70 کالری برای یک وعده غذایی وارد بدن خود کرده‌اید.70 کالری خوشمزه و سرشار از خاصیت و انرژی زا که بعید است بتوانید به راحتی از آن صرف نظر کنید.90 درصد این کالری از پروتئین و مابقی از چربی‌های غیراشباع تشکیل شده است و شامل حداقل 20 نوع ویتامین و مواد معدنی می‌باشد.
میگو جزو غذاهای رژیمی برای کاهش وزن است که در ادامه به آن میپردازیم.
شما می توانید برای کسب اطلاعات در خصوص کالری شماری، اضافه وزن و جراحی های لاغری، با جناب دکتر مهدی سلیمی در ارتباط باشید. دکتر سلیمی، معتبرترین متخصص انواع جراحی چاقی به شمار می رود.
پیشنهاد می کنیم از پست کالری میگو دیدن کنید.
درباره میگو چه می‌دانید؟
قبل از پرداختن به طرز تهیه میگو رژیمی ، لازم است تا اطلاعاتی در خصوص میگو داشته باشیم.
آیا می‌دانستید رنگ خون میگو آبی است؟ اگر کنجکاو شدید تا علت این پدیده را بدانید، باید به شما بگوییم که فقدان آهن در این جانور علت ظهور چنین رنگی است. آهن، عامل اصلی قرمز بودن خون موجودات زنده است.
بدن میگو عاری از هر گونه آهن است. پس طبیعی است که اثری از قرمزی در خون میگو وجود ندارد. خون میگو در اصل بی‌رنگ است اما زمانی که با اکسیژن موجود در محیط واکنش نشان می‌دهد، رنگ آبی به خود می‌گیرد. در مقابل، مس به مقدار زیاد در خون آبی رنگ این جانور دریایی یافت می‌شود.
این سخت‌پوست آبزی ده پا دارد و بسته به نوع، از یک تا هفت سال می‌تواند عمر کند. این جانور همه‌چیزخوار و کوچک، بعضی اوقات تا 300 گرم هم می‌تواند رشد کند. گوشت میگو سرشار از ید، کلسیم و پروتئین است. میگو به خاطر این ویتامین‌ها و سایر مواد مغذی که دارد، تبدیل به یکی از پرطرفدارترین غذاهای دریایی در ایران و سایر کشورهای جهان شده است.
خواص شگفت‌انگیز میگو برای انسان
تا اینجا مواد مغذی موجود در میگو را تا حدودی نام بردیم و تا قبل از طرز تهیه میگو رژیمی ، بهتر است کمی در مورد خواص آن بگوییم. اما برای بیان خواص این آبزی کوچک، صفحات و کلمات زیادی لازم است تا حق مطلب به درستی ادا شود.
خوردن 100 گرم میگو؛ باعث وارد شدن 77 میلی‌گرم آب، 1.18 گرم پروتئین، 163 گرم کلسترول، 91 میلی‌گرم قند 99، کالری انرژی، 0.8 گرم چربی به بدن شما می‌شود.
اسیدهای آمینه‌ای که در پروتئین میگو وجود دارند، جزو باکیفیت‌ترین‌ها هستند. اسیدهای چرب امگا-3 که در دسته‌ی اسیدهای غیراشباع قرار دارند، نه تنها مضر نبوده، بلکه باعث تأمین چربی مورد نیاز بدن نیز می‌شوند.
میگو یک منبع غنی از ویتامین‌هایی مانند ویتامین C، انواع ویتامین‌های B12 و B6، ویتامین D،E و A و املاح و مواد معدنی چون منیزیم، سدیم، پتاسیم، کلسیم، سلنیوم، روی، منگنز و فسفر به نسبت بالاتری از سایر آبزیان می‌باشد.
در ادامه به صورت تیتروار چند نمونه از این خاصیت‌ها را نام می‌بریم
در ادامه به صورت تیتروار چند نمونه از این خاصیت‌ها را نام می‌بریم و سپس روش‌های مختلف طبخ میگو، به خصوص طرز تهیه میگو رژیمی که بهترین راه برای استفاده از خواص بی‌شمار آن است را توضیح می‌دهیم.
- کاهش وزن و رژیم‌های لاغری
- زیبایی پوست و مو
- رفع کسالت و افزایش انرژی
- درمان کم‌خونی
- مبارزه با بیماری‌های روحی و روانی مثل آلزایمر و افسردگی
- استخوان‌سازی و سلامت دندان
- افزایش ایمنی بدن
- جوانی و شادابی
- تنظیم عملکرد غدد و ترشح هورمون‌ها به خصوص غده تیروئید
- معجزه‌ای برای سرطان پروستات
- رفع خشکی و اگزمای پوست
- ضد سرطان سینه و سایر سرطان‌ها
- افزایش اشتها
- پیشگیری و بهبود دیابت
- سلامت قلب و عروق
- تقویت بینایی و سلامتی چشم‌ها
- کاهش دردهای پریودی و رفع انقباضات رحمی
- ضد فشار خون
پاک کردن میگو؛ اولین مرحله در طرز تهیه میگو رژیمی
ظاهر میگو می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین دلایلی باشد که تمام خواص و مزایای آن را نادیده گرفته و از خوردنش صرف‌نظر کنید. اگر این جمله درباره شما صدق می‌کند، به شما پیشنهاد می‌کنم میگو را به‌صورت پاک‌شده و آماده تهیه نمایید.
به‌هرحال همیشه عده‌ای هستند که دوست دارند ارزش مواد غذایی مورد استفاده آن‌ها به بهترین شکل ممکن حفظ شود، پس اگر در این دسته قرار دارید، مجبورید پاک کردن میگو را یاد بگیرید و پس از تهیه‌ی میگوی تازه صید شده، آن را تمیز و آماده‌ی مصرف نمایید.
برای تمیز کردن میگو به راحت‌ترین شکل ممکن بهتر است مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید.
- میگوهای تازه را چند دقیقه در یک ظرف بزرگ آب رها کنید.
- بعد از بیرون آوردن میگوها از ظرف آب؛ چندین بار آبکشی کرده و در آبکش بریزید.
- یک ظرف آب نمک ملایم از قبل آماده کنید و میگوهای آبکشی شده را در آن قرار دهید.
- دو الی سه ساعت صبر کنید تا زمانی که حس کنید پوست میگوها به راحتی کنده می‌شوند.
- بعد از این که پوست و پاهای تک‌تک میگوها را جدا کردید، حالا با استفاده از یک چاقوی تیز، سر و دم آن‌ها را نیز جدا کنید. البته بعضی افراد ترجیح می‌دهند میگو را با دم آن طبخ کنند.
رگ گیری میگو؛ سخت‌ترین مرحله طرز تهیه میگو رژیمی
بعد از شستن و پاک کردن، حالا نوبت به حساس‌ترین مرحله یعنی رگ گیری است. جالب است بدانید این رگ که معمولاً با رنگ مشکی آن را می‌شناسید؛ دستگاه گوارش میگو می‌باشد. این نوار باریک ممکن است به رنگ سفید یا قهوه‌ای هم دیده شود، در واقع ذرات موجود در آن است که رنگ آن را تعیین می‌کند.
این رگ که در اسلام نیز حرام می‌باشد، دلیل عمده‌ی بوی بد و بدمزه شدن میگو است. پس برای جدا کردن آن باید دقت کنید.
میگو را طوری مابین انگشتان خود بگیرید که کمر آن روبروی شما باشد. حواستان باشد میگو را خیلی فشار ندهید تا له شده و بافت خود را از دست بدهد.
با چاقو از ابتدا تا انتهای آن را بشکافید، حالا به راحتی این رگ سیاه را می‌بینید. به آرامی و طوری که پاره نشود، با نوک چاقو و یا یک خلال دندان آن را بیرون بیاورید.
حالا بعد از شستن، میگوی تازه‌ی شما آماده مصرف است.
میگوی پاک‌شده را به مدت 24 ساعت می‌توانید داخل یخچال نگهداری کنید. اگر قصد دارید دیرتر از یک روز آن را طبخ کنید، بهتر است از فریز کردن آن‌ها استفاده کنید.
نکاتی که هنگام خرید میگو باید رعایت کنید
میگو نیز مانند هر فرآورده دریایی دیگر باید به صورت تازه مصرف شود. پس لازم است ویژگی‌های یک میگوی تازه را بدانید تا هنگام خرید به آن توجه کنید:
ابتدایی‌ترین نکته برای تشخیص میگوی تازه؛ خرید میگوی تازه صیدشده‌ای است که سر و دم آن کنده نشده باشد. تشخیص تازگی میگوی فریز شده و یا میگوی تمیز شده کار آسانی نیست.
بوی ملایم دریا، جلبک‌های دریایی و یا نمک دریا از ویژگی‌های بارز میگوی تازه است. هرگونه بوی تند و زننده، نشان‌دهنده کهنگی است.
میگویی که در حال فاسد شدن است، بوی شدید آمونیاک از خود ساطع می‌کند. همین‌طور برای این که ظاهر آن را به مدت طولانی‌تری سالم نگهدارند، از کلر استفاده می‌کنند. پس حواستان به بوی کلر باشد.
پوست رویی که شفاف و از جنس کیتین است؛ مستحکم بوده و کاملاً سفت به پوست بدن جانور چسبیده است و به راحتی جدا نمی‌شود.
در میگوی مانده که آب بدن جانور تا حد زیادی خشک شده است، پوسته کیتینی؛ شفافیت، سفتی و مقاومت خود را از دست می‌دهد.
ملانوزیست به خال‌های درشت و تیره‌رنگی گفته می‌شود که بر اثر کهنگی روی سر و بدن میگو ایجاد می‌گردد. توجه کنید پوسته قهوه‌ای یا سیاه و یا وجود خال‌های ریز یکدست مربوط به گونه‌های متفاوت این آبزی می‌باشند و باید بتوانید آن‌ها را از ملانوزیست تمیز دهید.
سیستم گوارش میگو در سر جانور متمرکز شده است، پس فاسد شدن، از سر آغاز می‌گردد.
سر میگوی تازه محکم به بدن آن چسبیده است
سر میگوی تازه محکم به بدن آن چسبیده است و اگر جانور را از دم آن بگیرید، باید حالت یکنواختی بدن جانور را مشاهده کنید. در میگوی مانده، سر میگو از قسمت سینه جدا و آویزان می‌شود.
پاها و شاخک‌های میگو نیز باید شفاف و یکرنگ باشند و سختی که در پوشش کیتینی وجود دارد را حفظ کرده باشند. اگر پا و یا شاخک حیوان بعد از لمس کردن فوراً به حالت اولیه برنگشت، میگوی شما مانده است.
رنگ پوست میگو به نژاد آن بستگی دارد، اما اکثر میگوها بعد از پخت به رنگ صورتی ملایم درمی‌آیند و شدت و شفافیت آن با تازگی میگو رابطه مستقیم دارد.
درنهایت باید بدانید میگوی تازه باید در دمای صفر تا مثبت چهار درجه و آن‌هم تنها به مدت هفت روز نگهداری شود. میگوی فریز شده در دمای منفی هجده درجه و به مدت دوازده ماه قابل نگهداری می‌باشد.
طرز تهیه میگو رژیمی
روش‌های مختلفی برای طبخ و مصرف میگو وجود دارد، اما اگر می‌خواهید میگو را به صورت رژیمی و کم‌کالری مصرف کنید، بهترین راه، میگو کبابی یا بخارپز است. جیوه و امگا-3 فراوانی که در میگو رژیمی حفظ می‌شود، باعث کاهش وزن خواهد شد. در این خصوص، با دکتر سلیمی مشورت نمایید.
در صورت طبخ درست، بافت لطیف و طعم ملایم و شیرین میگو کاملاً وسوسه کننده خواهد بود. وقتی حرف رژیم و غذاهای سالم و کم کالری پیش می‌آید اغلب افراد غذاهای بی‌مزه و کم کیفیت را تصور می‌کنند. اما اگر میگو را با ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌های مناسب چاشنی‌دار کنید، بی‌نظیر خواهد بود.
میگو ازجمله غذاهایی است که با هر روش و ذائقه‌ای در سراسر دنیا پخت می‌شود. می توانید میگو را با روش پوره کردن، سوخاری شده، سرخ کردن در روغن، در کنار سبزیجات، همراه با سوپ، در سالاد، به عنوان پیش‌غذا، در ماکارونی و … مورد استفاده قرار دهید. در ادامه مبحث طرز تهیه میگو رژیمی ، تهیه چند نوع میگو رژیمی با مواد گوناگون را با هم بررسی خواهیم کرد.
طرز تهیه میگو رژیمی با استفاده از سبزیجات
مواد لازم میگو رژیمی با برگ کاهو
- میگو 450 گرم ترجیحاً درشت
- دو قاشق غذاخوری آب جوشیده شده
- یک قاشق سیر خرد یا رنده شده
- یک قاشق غذاخوری زنجبیل پوست‌کنده و خرد شده
- یک و نیم قاشق چای‌خوری شکر قهوه‌ای
- یک قاشق چای‌خوری زیره آسیاب شده
- نصف قاشق چای‌خوری پودر دارچین
- نوک قاشق پودر میخک
- دو قاشق غذاخوری روغن کانولا
- کمی آب لیموی تازه
- چند برگ تازه کاهو
- نمک، زردچوبه، فلفل سیاه و قرمز
مراحل پخت میگو رژیمی با برگ کاهو
- میگوهای پاک‌کرده و شسته شده را با دستمال به‌خوبی خشک کنید.
- برای تهیه طعم‌دهنده‌های اصلی؛ سیر، زنجبیل، زیره، میخک، دارچین، فلفل قرمز و سیاه و دارچین را درون 2 قاشق آب جوشیده بریزید تا یک ترکیب خمیر مانند به دست آید.
- میگوها را به خوبی با ترکیب طعم‌دهنده‌های بالا آغشته کرده و اجازه دهید نیم ساعت در دمای اتاق استراحت کند.
- دو قاشق روغن را درون یک ماهیتابه اسپری کنید تا به خوبی همه سطح آن چرب شود.
- بعد از داغ شدن روغن، میگوها را دورن ماهیتابه قرار دهید و اجازه دهید دو طرف آن به‌خوبی طلایی شود. میگوها را هنگام سرخ شدن هم نزنید تا از له شدن آن جلوگیری کنید.
- میگوها را به همراه ادویه‌جاتی که در کف ماهیتابه تفت داده شده‌اند، به ظرف دیگر منتقل کرده و کمی نمک و آب‌لیمو به آن اضافه نمایید.
- برگ‌های کاهو را با روغن کانولا و آب‌لیمو مزه دار کنید.
- برگ‌های کاهو را درون ظرف به هر صورت که می‌خواهید، بچینید و میگوها را روی آن سرو کنید.
مواد لازم میگو رژیمی با فلفل دلمه‌ای و کیوی
- پانصد گرم میگو
- یک عدد پیاز
- یک عدد فلفل دلمه‌ای
- یک‌دوم کیوی
- دو قاشق غذاخوری گشنیز ساطوری شده
- نصف استکان روغن زیتون
- آب‌لیمو
- سه حبه سیر رنده شده
- زعفران دم‌کرده
- ادویه مخصوص ماهی و میگو
- پودر آویشن، هل و دارچین به اندازه نوک قاشق
- پودر تخم گشنیز، نمک، فلفل، زردچوبه، پودر پاپریکا به مقدار لازم
مراحل پخت میگو رژیمی با فلفل دلمه‌ای و کیوی
- در این روش، پوست میگوها را لازم نیست جدا کنید. فقط سر میگو را کنده و آن را رگ گیری کنید.
- میگوها را با تمام ادویه‌ها مخلوط کنید.
- کیوی رنده شده را به ترکیب بالا اضافه کنید تا میگو ترد و نرم شود.
- گشنیز ساطوری، فلفل دلمه‌ای خلال شده و سیر را به آن اضافه نموده و سپس با سیر و آب‌لیمو و روغن زیتون مزه دار کنید.
- از یک ماهیتابه رژیمی برای تفت دادن مواد استفاده کنید.
- تمام مواد را در ماهیتابه ریخته و زعفران را به آن‌ها اضافه نمایید، درب ماهیتابه را ببندید و چند دقیقه با حرارت زیاد اجازه دهید آب بیندازد و بخارپز شود.
- چند بار میگوها را زیر و رو کنید تا آب آن به خوبی تبخیر شود.
- کل این فرایند بیست دقیقه الی نیم ساعت زمان می‌برد.
- میگوی رژیمی شما آماده نوش جان کردن است. پوست میگو را قبل از خوردن جدا کنید.
مواد لازم میگو رژیمی با هویج و لوبیا سبز برای یک نفر
- 1. میگو 100 گرم
- لوبیا سبز 100 گرم
- هویج یک عدد
- پیاز یک عدد
- یک قاشق جعفری ساطوری شده
- روغن‌زیتون
- رب گوجه‌فرنگی
- فلفل، نمک و زردچوبه
مراحل پخت میگو رژیمی با هویج و لوبیا سبز
- بعد از پاک کردن، لوبیا سبز را بخارپز کنید.
- لوبیا سبز بخارپز شده را با کمی نمک و فلفل و زردچوبه درون روغن زیتون تفت دهید.
- رب گوجه‌فرنگی را به‌اندازه دلخواه به ترکیب بالا اضافه نمایید.
- پیاز خلالی یا رنده شده را در ظرف جدا تفت دهید تا طلایی شود.
- حالا هویج‌های خلالی شده را با نمک و ادویه‌جات ذکرشده به پیاز اضافه نموده و همه را باهم مخلوط کنید تا بپزد.
- میگوها را با کمی نمک و زردچوبه به مدت پنج دقیقه در یک ماهیتابه رژیمی بخارپز کنید.
- بعد از پختن میگوها، ترکیب هویج و لوبیا سبز را به آن اضافه نموده و به‌خوبی ترکیب کنید تا مزه دار شود.
- مواد را در ظرفی سرو کرده و میل نمایید.
طرز تهیه میگو رژیمی با سس تند
مواد لازم برای پخت میگو با سس تند برای 2 الی 4 نفر
- یک کیلو میگو پوست‌کنده
- دو قاشق غذاخوری جعفری ساطوری شده
- یک عدد لیموترش
- یک قاشق غذاخوری پودر پاپریکا دودی
- یک قاشق چای‌خوری پودر چیلی
- یک قاشق چای‌خوری پونه کوهی خشک‌شده
- نمک و فلفل سیاه
- چهار حبه سیر
- روغن‌زیتون یک قاشق
- سس تند دو قاشق
- سس سویا یک قاشق
مراحل تهیه میگو رژیمی با سس تند
- تمام ادویه‌ها ازجمله پودر چیلی، پودر پاپریکا دودی، نمک و فلفل و پونه کوهی پودر شده را روی میگوها بریزید و خوب مخلوط کنید.
- روی ظرف را با سلفون پوشانده و یک ساعت درون یخچال قرار دهید تا مزه دار شود.
- سیرهای خرد شده را درون تابه رژیمی که کمی چرب شده، تفت دهید.
- سس تند، آب‌لیمو و سس سویا را به سیر تفت داده شده اضافه کنید و اجازه دهید جوش بخورد.
- میگوها را به ترکیب بالا اضافه کنید و خوب هم بزنید و ده الی پانزده دقیقه اجازه دهید با در بسته خوب بپزد.
- بعد از پختن، میگوها را درون ظرف بریزید و با جعفری ساطوری شده میل نمایید.
طرز تهیه میگو رژیمی با نمک و فلفل
مواد اولیه میگو رژیمی نمک و فلفلی برای دو نفر
- نیم کیلو میگو با پوست
- چهار حبه سیر رنده شده
- یک فنجان گشنیز ساطوری شده
- دو قاشق غذاخوری از هر روغن گیاهی که دارید.
- نمک، دانه فلفل سیاه و سبز و قرمز
مراحل تهیه میگو رژیمی نمک و فلفلی
- در یک ظرف، دانه‌های فلفل را به‌خوبی بکوبید و میگوها را با نمک به‌خوبی مخلوط کنید.
- سیر، کمی از دانه‌های کوبیده شده فلفل، روغن و نمک را چند دقیقه در ماهیتابه تفت دهید.
- میگو را به مواد اضافه نموده و 5 دقیقه به‌خوبی هم بزنید و اجازه دهید بپزد.
- گشنیز ساطوری شده را به آن اضافه نموده و غذا را سرو کنید.
طرز تهیه میگو رژیمی با مارچوبه و فلفل دلمه‌ای
مواد اولیه میگو رژیمی با مارچوبه و فلفل دلمه‌ای برای 4 نفر
- نیم کیلو میگو
- سیر له شده 2 قاشق غذاخوری
- نیم کیلو مارچوبه خردشده
- سه قاشق غذاخوری عسل
- یک عدد لیموترش تازه
- یک عدد فلفل دلمه‌ای قرمز
- نمک و فلفل سیاه
- روغن زیتون
مراحل طبخ میگو رژیمی با مارچوبه و فلفل دلمه‌ای
- سیر له‌شده را درون روغن زیتون تفت دهید تا سبک شود.
- نمک، فلفل سیاه، آب‌لیمو ترش را به آن اضافه کنید.
- میگوها را همراه عسل به ترکیب بالا اضافه نمایید.
- اجازه دهید دو طرف میگو به‌خوبی سرخ‌شده و رنگ صورتی آن ظاهر شود.
- در ظرف دیگری، مارچوبه و فلفل دلمه‌ای قرمز را به همراه کمی نمک و فلفل و پودر سیر تفت دهید.
- ترکیب میگوها را به مارچوبه و فلفل اضافه نمایید و خوب هم بزنید.
- مواد را درون ظرف سرو نمایید.
طرز تهیه میگو رژیمی با کلم بروکلی
مواد لازم برای میگو رژیمی با کلم بروکلی
- گل بروکلی خردشده 5 فنجان
- یک قاشق غذاخوری پوست لیموی رنده شده
- آب‌لیمو ترش
- میگو نیم کیلو
- هر نوع روغن گیاهی
- روغن‌زیتون اکسترا ورجین
- نمک و فلفل قرمز
روش تهیه میگو رژیمی با کلم بروکلی
- برای تهیه این غذا، فر را در دمای 218 درجه سانتی‌گراد گرم کنید.
- کلم بروکلی خردشده را یک دقیقه درون آب جوش بلانچ کنید، آبکش نموده و درنهایت با آب سرد آبکشی نمایید.
- پوست لیموی رنده شده، آب‌لیمو ترش، نمک و فلفل را با میگو مخلوط کنید.
- بروکلی های بلانچ شده و میگوهای مزه دار شده را درون سینی فری که از قبل چرب کرده‌اید، قرار دهید.
- به مدت 8 دقیقه در دمای 218 درجه آن‌ها را بپزید.
- روغن زیتون اکسترا ورجین، نمک و فلفل و آب‌لیمو ترش را با کلم‌های پخته‌شده ترکیب کنید.
- درنهایت میگو را با کلم‌های بروکلی مزه دار شده تزیین و میل نمایید.
- کالری این غذا به ازای یک فنجان کلم و 9 عدد میگو برابر 268 کالری می‌باشد.
طرز تهیه سالاد میگو رژیمی با خیار و گوجه
مواد اولیه سالاد میگو رژیمی با گوجه و خیار
- میگو 20 تا 25 عدد
- روغن زیتون
- آویشن تازه ده شاخه
- سیر رنده شده 4 حبه
- نمک و فلفل
- آب‌لیموی تازه
- ریحان خرد شده نصف فنجان
- یک عدد خیار درشت نگینی شده
- گوجه‌فرنگی نگینی شده 3 عدد
مراحل آماده‌سازی سالاد میگو رژیمی با گوجه و خیار
- دمای فر را روی 350 درجه فارنهایت قرار دهید.
- سیر رنده شده و برگ آویشن و نمک و فلفل را به‌عنوان طعم‌دهنده با میگو مخلوط نمایید.
- 8 تا 10 دقیقه میگو مزه دار شده را درون فر قرار دهید تا برشته شود.
- میگوهای پخته‌شده را درون کاسه ریخته و به آن آب‌لیمو ترش بزنید.
- گوجه و خیار نگینی شده و ریحان خرد شده را با کمی نمک و فلفل به میگوها اضافه کنید.
- سالاد میگو رژیمی را درون ظرف سرو کرده و به‌عنوان پیش‌غذا، میان وعده و یا حتی وعده‌ی اصلی می‌توانید مصرف نمایید.
طرز تهیه میگو رژیمی کباب شده
مواد اولیه میگو رژیمی کباب شده برای 2 نفر
- آب پیاز 3 قاشق غذاخوری
- زعفران دم‌کرده یک قاشق
- پودر زنجبیل یک قاشق
- نمک و فلفل سیاه یا قرمز، بسته به ذائقه
- روغن زیتون
- میگوی تازه 20 عدد
طرز تهیه میگو رژیمی کبابی
- برای گرفتن آب پیاز؛ ابتدا یک پیاز را رنده کرده و سپس به‌خوبی صاف نمایید تا تفاله‌ها از آب جدا شود.
- آب پیاز، زعفران دم‌کرده، پودر زنجبیل، نمک و فلفل و روغن زیتون را درون میگوها بریزید.
- روی ظرف را با سلفون پوشانده و اجازه دهید یک تا دو ساعت درون یخچال استراحت کند. میگو جزو گوشت‌هایی است که خیلی زود مزه دار می‌شود.
- با استفاده از سیخ‌های نازک که میگو را پاره نکند، میگوها را به صورت هلالی به سیخ بکشید. یعنی ابتدا و انتهای میگو را سیخ کنید تا بعد از کباب شدن، انحنای خود را حفظ کنند و یا اگر میگوها درشت هستند، از دو سیخ نازک استفاده نمایید.
- حالا میگوها را روی باربکیو یا تابه گریل کباب کنید و اجازه دهید دو طرف میگو کاملاً برشته شود.
- نکته طلایی این روش؛ استفاده از میگوی پوست کنده نشده برای کباب است. چون اگر حرارت بالا رود و یا حواستان به زمان نگهداری میگوها روی آتش نباشد، چیزی از میگو باقی نمی ماند. داشتن پوست باعث می شود میگوها آبدار و لطیف کباب شوند.
نکاتی برای خوشمزه‌تر شدن میگو رژیمی
حالا که روش های مختلف طرز تهیه میگو رژیمی را با هم مرور کردیم؛ نوبت دانستن چند نکته طلایی برای لذیذتر شدن این غذاها است.
- حتماً رگ سیاه میگو را به طور کامل خارج کنید. همان طور که گفتیم، این رگ سیستم گوارش جانور است و موادی که در آن باقی مانده، به نحوی مدفوع آن محسوب می شود. همین امر مسبب تلخی و بدطعم شدن غذا می شود.
- قبل از طبخ میگو، با چاقو چند برش افقی روی پشت جانور ایجاد کنید تا از جمع و حلزونی شکل شدن میگوها بعد از پختن جلوگیری کنید.
- برای این که طبع سرد میگو را اصلاح کنید، حتماً از ادویه‌جات به خصوص ادویه میگو استفاده نمایید و به این ترتیب بوی میگو را نیز پوشش می‌دهید.
- حواستان باشد بافت میگو بسیار لطیف است و برای پخت نیاز به زمان زیادی ندارد. اگر میگوها را زیاد بجوشانید یا تفت دهید، گوشت آن سفت و لاستیک مانند می‌شود.
- سیر و پیاز را برای معطر کردن میگو فراموش نکنید.
- برای یخ‌زدایی میگوهای فریز شده، هرگز از ماکرویو استفاده نکنید و یا میگو را در دمای اتاق رها نکنید. بهترین روش یخ‌زدایی میگو؛ گذاشتن میگوها درون یخچال از چند ساعت قبل می‌باشد.
صفحات طرز تهیه سینه مرغ رژیمی، طرز تهیه سوپ جو برای لاغری و پاستا رژیمی را نیز مطالعه کنید.
معایب و نکاتی که برای مصرف میگو باید بدانید
در کنار تمام خواص و مزیت‌هایی که برای خوردن میگو در طرز تهیه میگو رژیمی بیان کردیم، ویژگی‌هایی وجود دارد که خوردن بیش از حد میگو را برای شما مضر می‌کند.
- کلسترول بسیار بالا! کلسترول موجود در میگو حدود 80 درصد بیشتر از سایر آبزیان است. البته این کلسترول از نوع مضر و آسیب‌رسان تلقی نمی‌شود. مگر اینکه برای پخت از روش‌هایی مثل سرخ کردن در روغن یا روش‌هایی که به آن چربی‌های ترانس اضافه می‌شود، استفاده کنید.
این پدیده سبب می‌شود خوردن میگو بیش از یکی دو بار در هفته آن‌هم به میزان محدود توصیه نشود. پس اگر جزو افرادی هستید که کلسترول بالایی دارند، حتماً تحت نظر دکتر سلیمی، این غذا را مصرف کنید.
- ماده آلرژی‌زای موجود در این آبزی سخت‌پوست باعث ایجاد حساسیت می‌شود. مصرف میگو و حتی گاها لمس آن، در بسیاری از افرادی که مستعد بروز آلرژی هستند، منجر به واکنش‌های شدید مانند آنا فلاکسی می‌گردد. اما گاهی اوقات این آلرژی به واکنش‌های خفیف‌تر مثل خارش پوست، عطسه، گرفتگی بینی، سوزن سوزن شدن دهان، کهیر، حالت تهوع و درد شکم، ختم به خیر می‌شود.
- میگوی پرورشی که برای رشد به انواع آنتی‌بیوتیک‌ها و قارچ‌کش‌ها نیاز دارد؛ ارزش غذایی کمتری از میگوی دریایی و وحشی دارد. اما تشخیص این دو از هم کار آسانی نیست و اگر فروشنده مطمئنی را انتخاب نکنید، احتمال این که میگوی پرورشی بخرید، زیاد است.
آیا شما هم برای کاهش وزن، طرز تهیه میگو رژیمی را در اینترنت جست و جو کرده اید؟
اگر انگیزه شما برای سرچ کردن مطالبی مثل طرز تهیه میگو رژیمی در اینترنت، لاغر شدن و کاهش وزن است؛ باید به شما بگوییم که رعایت کردن رژیم‌های غذایی، تنها یکی از راه‌های لاغری می‌باشد.
برای این که بدانید اصولاً در دسته افراد چاق قرار دارید یا نه و چاقی شما ازچه نوعی بوده و با روش‌های درمان آن آشنا شوید، می توانید از دکتر سلیمی مشورت بگیرید. در ادامه مطلب، با ما همراه باشید.
چاقی چیست؟
چاقی زمانی اتفاق می‌افتد که توده‌های چربی به صورت غیر نرمال در بدن ما تجمع کنند. عبارتی به جای این که برای سلامتی و نشاط خود عضله سازی کنیم، با رفتارهای نادرست به افزایش سلول‌های بدن خود دامن می‌زنیم. برای این که بدانید آیا جزو افراد چاق هستید یا نه؛ باید شاخص توده بدنی خود را به دست آورید. یعنی وزن خود را تقسیم بر مجذور قدتان کنید.
انواع چاقی
برای دسته‌بندی کردن انواع چاقی، دانشمندان هنوز به یک نظر واحد نرسیده‌اند. چون بسیاری از متخصصین معتقدند انواع چاقی به طور کامل شناسایی نشده است. اما در یک حالت کلی اگر بخواهیم چاقی را کلاس‌بندی کنیم تا بتوانیم برای حل آن روش درمانی در نظر بگیریم، باید نکات زیر را مد نظر قرار دهیم.
بر اساس موقعیت سلول‌های چربی: این روش که کلی‌ترین حالت دسته‌بندی چاقی است، به زیرشاخه‌های زیر تقسیم می‌شود:
چاقی محیطی: اندام هدف، باسن و ران‌ها می‌باشد.
چاقی مرکزی: شکم و پهلوها محل تجمع سلول‌های چربی هستند و خطرناک‌ترین نوع چاقی محسوب می‌شود.
چاقی ترکیبی: باسن، ران و شکم، حجیم‌تر از سایر نقاط بدن هستند.
بر پایه مبتلا بودن به انواع بیماری‌های چاقی: در این دسته‌بندی، ابعاد چاقی فرد را از حیث مبتلا بودن به بیماری بررسی می‌کنند. این روش رایج‌ترین روش برای تعیین درمان چاقی است.
این که فرد به دلیل یک بیماری خاص مانند کم‌کاری تیروئید، سندروم تخمدان پلی کیستیک، سندرم گوشینگ یا مقاومت به انسولین، دچار چاقی شده است.
یا این که به دلیل بالا بودن کالری مصرفی روزانه، به چاقی مبتلا شده است.
بر مبنای تعداد سلول‌های چربی: این که در داخل بافت های چربی چه تعداد سلول‌های چربی وجود دارند، نکته‌ای است که در این روش از آن بهره می‌گیرند.
تکثیر سلول‌های چربی در کودکان بالا می‌رود اما نمی‌توان تعداد آن را مشخص کرد.
روند افزایش تعداد سلول‌های چربی در دوران میان‌سالی صعودی می‌شود.
روش‌های درمان چاقی
همان‌طور که گفتیم، درمان چاقی بر مبنای مبتلا بودن به بیماری؛ رایج‌ترین روشی است که با استفاده از آن می‌توان چاقی افراد را درمان کرد. ما در این مطلب بعد از مشورت با دکتر مهدی سلیمی با توجه به سابقه طولانی که در زمینه روش‌های لاغری دارد، توانستیم نکات زیر را متوجه شویم.
اگر جزو افرادی باشید که چاقی شما به خاطر مصرف بی‌رویه غذا و بالا بودن حجم کالری مصرفی روزانه است؛ در واقع برای کاهش وزن نیاز به یک برنامه مناسب روزانه دارید که تمام ابعاد زندگی شما را تحت پوشش قرار دهد. یک جمله معروف وجود دارد که می‌گوید: امکان ندارد شما همان کارهای همیشگی را انجام دهید و انتظار داشته باشید اتفاقات جدید برای شما بیفتد.
اگر شما جزو افرادی بوده‌اید که تا به حال عادت داشتید غذاهای چرب و پرکالری بخورید، کم‌تحرک باشید و از هرگونه فعالیت فیزیکی در کارهای روزمره اجتناب کنید، زیاد بخوابید و یا تحت تنش و استرس‌های پیش‌بینی‌نشده باشید، باید بدانید خوردن غذای رژیمی به‌تنهایی نمی‌تواند چاقی شما را درمان کند. البته که این کار بهتر از هیچ اقدامی نکردن است.
اما اگر تصمیم شما برای خلاصی از چاقی جدی است، بهتر است:
- به یک پزشک متخصص همچون دکتر سلیمی مراجعه کنید.
- ورزش را در برنامه روزانه خود جای دهید.
- کالری دریافتی روزانه خود را در تمام وعده‌های اصلی و میان وعده‌ها حساب کنید.
- ساعات خواب و بیداری خود را کنترل نموده و به‌اندازه کافی استراحت کنید.
- استرس‌های زندگی مدرن را کاهش دهید.
- مصرف هرگونه دخانیات و الکل را ترک نمایید.
اما اگر جزو افرادی هستید که به دلیل یک بیماری خاص و یا به طور ارثی مستعد چاقی هستید، لازم است تحت نظر متخصص وزن کم کنید. دکتر مهدی سلیمی دراین باره معتقد است؛ در این حالت بهترین کار درمان بیماری زمینه‌ای است که علت چاقی شناسایی شده است.
فرد بیمار بعد از چکاپ کامل توسط پزشک متخصص؛ مصرف مداوم داروها و رعایت نکاتی که به او توصیه می‌شود، باید به یک حالت پایدار از بهبودی کامل یا عدم پیشرفت بیماری برسد تا بتواند در مراحل بعدی، سراغ کاهش وزن برود.
مواردی وجود دارد که افراد حتی بعد از طی کردن این مراحل نیز موفق به کاهش وزن و لاغری نمی‌شوند. در این حالت، انواع روش‌های جراحی لاغری می‌توانند بهترین و سریع‌ترین درمان باشند.
البته که جراحی‌های لاغری نیز پیش‌نیازها و اصول خاصی دارند که با هم به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.
روش های جراحی لاغری
انواع جراحی‌های لاغری وجود دارند که دکتر سلیمی معتقد است هرکدام می‌تواند برای گروهی خاص مؤثر باشد. نقطه مشترک در همه‌ی جراحی‌ها، داشتن توده چربی بالا و BMI بالاتر از 35 الی 40 است. در کل می‌توان جراحی برای درمان چاقی را در دو دسته کلی معرفی کرد:
- جراحی‌های پیکرتراشی که از طریق خارج کردن چربی‌های موضعی و در قسمت‌های انتخابی و توسط متخصص باریاتریک صورت می‌گیرد.
- کاهش چربی با دستگاه ام اسکالپ و تفکیک عضلات
- عمل لاغری ترو اسکالپ آیدی
- عمل لاغری اسکالپچر
- کول اسکالپتینگ
- لیپوساکشن
- جراحی‌های لاپاراسکوپی که از طریق دست‌کاری دستگاه گوارش و با کمک ابزار جراحی و توسط جراح زیبایی انجام می‌شود.
- بای پس معده
- اسلیو معده
- بالن یا بادکنک معده
- گاستریک باندینگ یا حلقه گذاری قابل تنظیم معده
- انحراف بایلیپانکراسی با دئودنتال سوئیچ
- عمل سادی بای پس
- تخلیه چربی به روش لیپوماتیک
تأثیر جراحی های پیکرتراشی برای لاغری
ترواسکالپ آیدی
روشی غیر جراحی برای رفع سلولیت بافت ها و چربی‌های موضعی می‌باشد که با هدف کانتورینگ بدن و پیکرتراشی از آن استفاده می‌کنند.
امواج رادیوفرکوئنسی دستگاه باعث ایجاد حرارتی یکنواخت روی موضع مورد نظر که می‌تواند هر قسمتی از بدن مثل غبغب، باسن و یا شکم باشد، باعث تحلیل رفتن سلول‌های چربی می‌شود.
ام اسکالپ و نئو ام اسکالپ
این روش برای کسانی مناسب است که چربی اضافه نداشته و به عضله سازی علاقه‌مند هستند. مدت زمان هر جلسه به گستردگی موضع مورد نظر بین 20 تا 30 دقیقه متغیر است و بعد از حدود 4 جلسه، به راحتی متوجه تغییر فرم بدن خود خواهید شد.
بادی اسکالپچر
در طول هر جلسه‌ی 30 تا 45 دقیقه‌ای استفاده از این دستگاه، اشعه لیزر به طور یکنواخت و متناوب سرتاسر سلول‌های چربی قسمت‌های شکم، لگن، ران، پهلوها، بازوها را تحت یک گرمای دل‌چسب مورد حمله قرار داده و آن‌ها را به‌طور تدریجی از بین می‌برد.
لیپوساکشن
برای انجام لیپوساکشن؛کانولای لیزر از سوراخ‌های 4 میلی‌متری که در محل موضع ایجاد شده، وارد می‌شود و چربی‌ها را با قدرت به بیرون می‌مکد. این عمل کاملاً سرپایی بوده و بیمار بعد از مراقبت‌های پزشکی مرخص می‌شود.
بیمار ملزم است برای جمع شدن پوست، از گن های مخصوص برای هر موضعی که لیپوساکشن برای آن انجام شده، استفاده کند و بعد از دو الی سه روز به زندگی روزمره خود ادامه دهد. لیپوساکشن در مواردی انجام می‌شود که هدف کاهش سایز و فرم دهی بدن است.
تأثیر جراحی های لاپاراسکوپی برای لاغری
جراحی بای پس معده
این جراحی یکی از متداول‌ترین و قدیمی‌ترین روش‌های جراحی لاغری به شمار می‌رود که بر مبنای کاهش حجم غذای مصرفی باعث ایجاد تغییراتی دائمی در معده و روده‌ی شما می‌شود؛ بنابراین باید به جراح خود به‌اندازه کافی اطمینان داشته باشید زیرا عملی برگشت‌ناپذیر است.
- اولین مرحله کوچک کردن معده از طریق ایجاد یک برش است. چیزی که بعد از این برش باقی می‌ماند، یک کیسه کوچک تخم‌مرغ مانند در قسمت بالایی معده است. توجه کنید که در این روش، قسمت جداشده‌ی معده از بدن خارج نمی‌شود. فقط از فعالیت آن جلوگیری می‌گردد.
- مرحله بعد، بریدن قسمت بالایی روده‌ی کوچک و اتصال باقیمانده‌ی آن به قسمت تخم‌مرغ مانند معده است. در واقع مواد غذایی بخشی از روده و قسمت بزرگ معده را دور زده و اصطلاحاً بای پس معده صورت می‌گیرد.
- تمام این مراحل از طریق ایجاد چند شکاف یک تا دو سانتی‌متری در حفره شکمی و وارد کردن تجهیزات لاپاراسکوپی صورت می‌گیرد.
- این روش که جزو کم تهاجم‌ترین روش‌های جراحی می‌باشد، باعث بهبود سریع بیمار شده و از خطرات جراحی باز نیز خبری نیست.
جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله بهترین جراح چاقی در اصفهان را مطالعه کنید.
دکتر سلیمی عنوان می‌کند که بعد از جراحی بای پس معده، حجم غذایی که می‌توانید در معده خود جای دهید، به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. در نتیجه؛ نه تنها کالری کمتری وارد بدن خود می‌کنید، بلکه از احساس گرسنگی و مشکلات رعایت رژیم غذایی نیز خبری نیست.
به علاوه با بریدن بخشی از روده و اتصال قسمت بالایی آن به مسیر ورودی مواد غذایی، جذب قسمت اعظم مواد غذایی صورت نمی‌گیرد و این کار روند لاغری شما را تسریع می‌کند. همین‌طور باعث بهبود سوزش و رفلکس معده و ایجاد لاغری غیر قابل برگشت و بی‌دردسرتری منجر می‌گردد.
جراحی اسلیو معده
یکی از تخصص‌های دکتر مهدی سلیمی، انجام جراحی های لاغری به ویژه اسلیو معده است. در این فرآیند نیز حجم غذای مصرفی و در نهایت کالری دریافتی توسط بیمار کنترل شده و باعث کاهش وزن تدریجی و ماندگار در فرد می‌شود.
این جراحی برای افراد با BMI بالاتر از 40 توصیه می‌شود. در اسلیو معده، حدود 80 درصد حجم معده از طریق ابزار لاپاراسکوپی بریده شده و از حفره شکمی و از طریق شکاف‌هایی که روی بدن ایجاد شده، خارج می‌گردد. قسمت باقیمانده و کوچک بالایی معده که شبیه به آستین لباس (اسلیو) یا موز می‌شود، با منگنه پزشکی بخیه می‌شود.
هورمون گرلین که متابولیسم احساس گرسنگی را مقدمه چینی می‌کند؛ از قسمت برداشته شده معده ترشح می‌شود. بعد از حذف این قسمت، ناخودآگاه بخش زیادی از متابولیسم سیری تحت تأثیر قرارگرفته و نیاز کمتری به خوردن غذا خواهید داشت.
این فرآیند که جزو جراحی‌های کوتاه مدت است، بسته به مهارت پزشک بین نیم تا دو ساعت طول می‌کشد و جراحات ناشی از این عمل کم تهاجم، بسیار سریع بهبود می‌یابد.
هزینه عمل اسلیو معده با بیمه تکمیلی چقدر است؟ لطفا برای دریافت پاسخ روی لینک آن کلیک نمایید.
بالن یا بادکنک معده
یکی از امن‌ترین جراحی‌های لاغری که با دست‌کاری سیستم گوارش انجام می‌شود، عمل بالن معده است. این جراحی که برای افرادی با BMI بین 27 تا 35 توصیه می‌شود، بدون ایجاد هر گونه برش و جراحتی صورت می‌گیرد و در برخی افراد حتی بدون بیهوشی کامل نیز قابل انجام است.
در این عمل، بادکنکی از راه دهان و با کمک یک لوله از دهان و مری عبور داده شده و وارد معده می‌شود. در نهایت با پر کردن بادکنک با هوا یا مایعی خاص، حدود 80 درصد حجم معده اشغال می‌گردد. به این صورت، معده پذیرای حجم کمتری از مواد خوراکی می‌باشد و به مرور زمان با تغییر برنامه غذایی فرد، کاهش وزن 10 تا 30 کیلوگرمی صورت می‌گیرد.
بالن معده یک فرآیند برگشت‌پذیر است و بعد از 6 الی 12 ماه به تشخیص پزشک باید برداشته شود و در صورت نیاز بعد از چند ماه، می‌توان آن را دوباره تکرار کرد. هزینه این روش نسبت به سایر جراحی‌های لاغری کمتر بوده و برای افرادی که نمی‌توانند ریسک جراحی‌های برگشت‌ناپذیر را بپذیرند، مناسب می‌باشد.
گاستریک باندینگ (AGB)
امروزه حلقه گذاری قابل تنظیم معده کمتر رواج دارد. زیرا تأثیر کمتری در کاهش وزن و دوام آن نسبت به سایر جراحی‌های لاغری دارد. در این روش، حلقه‌ای از جنس سیلیکون دور معده قرارگرفته و آن را به دو قسمت نامساوی تقسیم می‌کند.
قسمت بالایی معده به اندازه یک کیسه کوچک درآمده و تعیین‌کننده حجم غذایی است که فرد می‌تواند در روز مصرف کند. این روش نیز برگشت‌پذیر بوده و حلقه سیلیکونی را می‌توان با تشخیص پزشک متخصص گوارش برداشت. البته جناب دکتر سلیمی، این روش را زیاد مناسب تشخیص نمی دهند.
کدام روش جراحی لاغری را انتخاب کنیم؟
حقیقت این است که بهترین روش جراحی لاغری وجود ندارد، بلکه هر روش برای گروهی از افراد می تواند مناسب باشد.
نوع جراحی لاغری می تواند تحت تاثیر اضافه وزن شما، انواع بیماری هایی که با آن درگیر هستید، سبک زندگی، برنامه غذایی، آناتومی بدن و توانایی مالی برای شما انتخاب شود. بهتر است در این زمینه حتما با متخصصین مربوطه از جمله دکتر سلیمی مشورت کنید و در نهایت بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنید.
نکاتی که قبل از جراحی لاغری باید رعایت کنید
- آندوسکوپی: اولین کاری که قبل از جراحی باید انجام دهید، یک آندوسکوپی کامل از مری و معده است تا در صورت وجود هر گونه میکروب و یا بیماری، با مصرف دارو و تحت نظر پزشک، درمان صورت گیرد.
- آزمایش کلی: یک آزمایش کلی برای تشخیص میزان سلول‌های خونی، سطح ویتامین‌ها و ریزمغذی‌های بدن و شناسایی هر گونه عاملی که ممکن است منجر به بروز مشکل شود.
- استفاده از اولتراساوند و بررسی حفره شکمی: اگر در مرحله آندوسکوپی مشکلی وجود داشت، می‌توان با استفاده از اولتراساوند به طور تخصصی‌تر ابعاد آن را بررسی نمود و مسئله را حل کرد.
- تست قلب و ریه: سلامت قلب و ریه فرد باید در حدی باشد که جراحی‌های لاپاراسکوپی با ریسک مواجه نشود. مثلاً بعضی از افراد چاق ممکن است در آستانه ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق باشند که علائم آن هنوز آشکار نشده است.
- مشاوره‌های کامل پزشکی: صحبت با متخصص تغذیه، غدد، روان‌پزشک و انجام طب ورزشی، نکاتی هستند که می‌توانید قبل از جراحی به آن بپردازید.
- قطع هرگونه الکل و استعمال دخانیات حداقل یک ماه قبل از عمل
- رژیم کم‌کالری و یا بسیار کم‌کالری با توجه به BMI بیمار به منظور کاهش التهاب کبد و انجام راحت‌تر لاپاراسکوپی
- عدم مصرف داروهای رقیق‌کننده خون
- جلوگیری از مصرف داروهای ضد بارداری
نکاتی که بعد از جراحی لاغری باید بدانید
دوره نقاهت بیمار 24 ساعت بعد از پایان جراحی است. یعنی فرد روز بعد مرخص می‌شود. نکته بسیار مهمی که بعد از جراحی لاغری باید رعایت شود، عدم تحرک بیمار است. استراحت مطلق نه تنها به هیچ وجه توصیه نمی‌شود، بلکه بیمار ملزم است برای جلوگیری از آمبولی ریه، به طور متناوب تحرک داشته باشد. معمولاً به ازای هر ده دقیقه استراحت، ده دقیقه پیاده‌روی توصیه می‌شود.
داروهایی که دکتر سلیمی تجویز می‌کند، باید به‌طور منظم مصرف شود.
رعایت رژیم غذایی و مایعات بعد از عمل به خصوص به مدت ده روز الی دو هفته، کاملاً ضروری است.
در پایان توصیه می کنیم، با طرز تهيه كوكی رژيمی آشنا شوید.
