در این مقاله به این موضوع می پردازیم که درن چیست .
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با ما در تماس باشید
درن چیست ؟ این پرسش یکی از سوالات رایج بیمارانی است که نیاز به عمل جراحی اسلیو معده و یا بای پس معده دارند. یکی از وسایل جراحی است که بعد از اتمام عمل به منظور تخلیه خونابه های جمع شده در بدن، در محل جراحی قرار گرفته و آن ها را از بدن خارج می کند. این وسیله به طور موقت در بدن قرار می گیرد و بعد از گذشت چند روز، بسته به تشخیص پزشک از بدن خارج می شود.
درن در بیشتر جراحی ها مورد استفاده قرار گرفته و یکی از ابزارهای مهم و کاربردی بعد از عمل است که عدم استفاده از آن، مشکلات مختلفی برای بیمار ایجاد می کند.
مقدمه
قرار دادن درن و خارج کردن آن از بدن توسط متخصص جراحی انجام شده و این فرآیند باید با دقت کافی انجام شود تا از بروز هر گونه آسیب در بدن بیمار، مانند عفونت جلوگیری کند.
اینفوگرافیک درن چیست
در این مقاله به این پرسش که درن چیست و چه کاربردهایی دارد، پاسخ خواهیم داد.
درن چیست
ابزاری برای تخلیه نمودن ترشحات در تمامی جراحی ها است.
روش کارش همانند دستگاه ساکشن است.
فهرست مطالب:
درن چیست؟
دلایل استفاده از درن چیست؟
درن معمولا در چه جراحی هایی مورد استفاده قرار می گیرد؟
درن ها به چند دسته تقسیم می شوند؟
درن تخلیه باز چند نوع دارد؟
انواع درن تخلیه بسته کدامند؟
برای مراقبت از درن، چه اقداماتی باید انجام شود؟
درن چه زمان قابل برداشت است و چه نکاتی در خارج کردن آن مهم تر هستند؟
بخیه محل درن بعد از خروج به چه شکل انجام می شود؟
استفاده از درن و قرار دادن آن در بدن چه عوارضی دارد؟
درن در کدام گروه از جراحی های معده و به چه علت استفاده می شود؟
در جراحی های معده، درن بعد از چند روز برداشته می شود؟
چک کردن درن هر چند وقت یک بار انجام شده و چه علائمی در چکاپ هشداردهنده خطر هستند؟
استفاده از درن در جراحی معده چه تاثیری در هزینه نهایی عمل دارد؟
انجام فعالیت های روزانه مانند استحمام در شرایط داشتن درن، چگونه است؟
چه بیمارانی ملزم به استفاده از درن نیستند؟
چه راهکارهایی برای کنترل درد درن بعد از کشیدن آن وجود دارد؟
عفونت درن در چه صورت رخ داده و چه علائمی دارد؟
اهمیت تعویض پانسمان های درن به طور منظم چیست؟
اهمیت ضد عفونی کردن اطراف درن چیست و به چه صورت انجام می شود؟
در صورت بروز مشکل در وضعیت درن، چه اقدامی باید انجام شود؟
آیا فرآیند برداشت درن نیاز به جراحی و بستری شدن بیمار دارد؟
استفاده از درن برای چه افرادی ضرورت بیشتری دارد؟
درن چیست ؟
جراحی یکی از روش های درمان بیماری است که معمولا در حادترین مرحله و به منظور آخرین مرحله درمان یا توقف پیشرفت بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. برای انجام جراحی، ابزارهای مختلفی استفاده می شوند.
برخی از ابزارها در طول جراحی و برخی دیگر بعد از اتمام جراحی و برای تسکین بیمار بعد از عمل مورد نیاز هستند، یکی از ابزارهای استفاده شده بعد از بیشتر جراحی ها درن است.
بعد از جراحی هایی که در اندام ها و عروق داخلی انجام می شوند، احتمال خونریزی داخلی، نشت خونابه از محل بخیه ها و … وجود دارد. تجمع این مایعات در بدن سبب ایجاد عفونت و بیماری های مختلف شده و خطرناک است. بنابراین نیاز است که از روشی برای تخلیه خونابه بعد از عمل استفاده کرد که این وسیله درن نام دارد.
درن لوله های باریکی است که بعد از اتمام جراحی و بخیه زدن پوست به نزدیکی محل جراحی متصل می شود تا خونابه و مایعاتی که احتمال نشت آن ها بعد از عمل وجود دارد، از بدن خارج شوند. یک سر لوله درن در بدن و سر دیگر آن در خارج از بدن و در مخزنی مخصوص قرار می گیرد و تا زمان تشخیص پزشک در بدن باقی می ماند.
جزئیات درن ها
درن تشکیل شده از یک یا چند لوله بسته به وسعت محل جراحی و یک کیسه پلاستیکی یا سیلیکونی است. این لوله از یک سر به داخل بدن و از سری دیگر به این کیسه متصل می شود تا مایعات اضافی بدن را بعد از تخلیه وارد این کیسه کرده و از بدن خارج کند.
البته در برخی مدل های این وسیله، گاز و هوایی که در داخل بدن تجمع پیدا می کند نیز از بدن خارج می شود. تمام جراحی ها نیازی به درن ندارند و معمولا در جراحی هایی که مستقیما بر اندام های داخلی صورت می گیرند، از این وسیله استفاده می شود. درن همچنین در تمام بخش های بدن قابل استفاده می باشد و به کارگیری آن بعد از جراحی بسته به نظر پزشک دارد.
همان طور که گفته شد، در تمام جراحی ها نیازی به استفاده از درن نیست و تشخیص این که بیمار برای مراقبت بیشتر نیاز به درن دارد یا خیر، با پزشک جراح است و بهترین تشخیص توسط پزشکان با تجربه مانند دکتر سلیمی صورت می گیرد.
دلایل استفاده از درن چیست ؟
انجام جراحی و استفاده از ابزارهای آن در برخی از اندام های داخلی باعث تولید مایع و نشت آن توسط این اندام ها می شود. مایعی که از این اندام ها خارج شده در داخل بدن جاری شده و فضای بین سلول ها را اشغال می کند.
نشت مایع و تجمع آن در بدن، مشکلات مختلفی مانند عفونت ایجاد کرده و زمانی که وارد جریان خون شود، احتمال ورود به اندام ها و ایجاد آسیب در آن ها را دارد. به همین دلیل در جراحی هایی که احتمال بروز این مشکل وجود دارد، استفاده از ابزارهایی مانند درن الزامی است.
مشکلات تجمع مایعات
همان طور که گفته شد، درن به منظور خروج مایعات اضافه بعد از جراحی در بدن قرار داده می شود. در صورت عدم استفاده از درن، مشکلات زیادی برای بیمار به وجود خواهد آمد.
تجمع مایعات در میان سلول ها و زیر پوست حالتی مانند آبسه را ایجاد می کند که درد زیادی داشته و فشار بالایی به اندام جراحی شده وارد می کند. این فشار بهبودی اندام جراحی شده را به تاخیر می اندازد و در بیشتر موارد حتی موجب عفونت در محل جراحی و مشکلات ناشی از ابتلا به عفونت می شود.
آمادگی برای جراحی
همچنین گاهی اوقات اندام های داخلی دچار عفونت شده و چرک و آلودگی در آن ها تجمع پیدا می کند. در صورت انجام جراحی در چنین اندام هایی، احتمال پخش شدن عفونت در تمام بدن وجود دارد. به همین دلیل برای جلوگیری از آن و انجام جراحی به صورت ایمن از درن استفاده می شود.
به این منظور با رعایت احتیاط و دقت بالا، برشی در محل چرک یا نزدیکی آن ایجاد شده و درن وارد می شود. سپس مایع عفونی از بدن خارج شده و بعد از اطمینان از خروج کامل چرک و عفونت، جراحی انجام می شود.
تشخیص به موقع نشتی
در جراحی هایی مانند جراحی معده و برداشتن قسمتی از آن، بخیه زنی نیاز به دقت بالا داشته و در صورت ایجاد مشکل در بخیه زنی، بعد از مصرف غذا، مواد خوراکی به خصوص نوشیدنی ها از معده خارج می شوند. در چنین شرایطی درن به منظور تشخیص به موقع نشتی و مشکل در بخیه زنی مورد استفاده قرار می گیرد.
نمونه گیری از ترشحات
دیگر فایده درن، نمونه گیری از ترشحات داخلی است. در بیمارانی مانند کودکان یا سالمندان که تحمل جراحی پی در پی یا نمونه گیری مداوم را ندارند، با یک بار قرار دادن درن در محل ترشح مایعات داخلی، از مایعاتی که در طول روز از بدن خارج می شوند، به منظور نمونه گیری و تشخیص بیماری استفاده می کنند.
در استفاده از درن به هر کدام از علل گفته شده در بالا، قرار دادن در محل صحیح از نکات مهمی است که جراحان با تجربه در تشخیص آن بهتر عمل می کنند. به عنوان یکی از پزشکان خوب در این زمینه می توان از دکتر سلیمی نام برد.
درن معمولا در چه جراحی هایی مورد استفاده قرار می گیرد؟
تمام جراحی ها نیاز به استفاده از درن ندارند اما در جراحی هایی که احتمال خونریزی داخلی، تجمع چرک و عفونت یا نشت مایعات دارند، استفاده از این وسیله الزامی است. در این بخش از مقاله درن چیست ، در مورد جراحی هایی که استفاده از درن در آن ها ضرورت بیشتری دارد، صحبت خواهیم کرد.
جراحی های پلاستیک
جراحی های پلاستیک به خصوص جراحی هایی که عروق و رگ ها را از زیر پوست جابجا می کنند، مانند جراحی بینی نیاز به استفاده از درن دارند.
همچنین در جراحی های زیبایی شکم که تخلیه چربی انجام شده یا پوست کشیده می شود نیز احتمال نشت خونابه در داخل بدن وجود دارد که به منظور جلوگیری از آن استفاده از درن الزامی است.
جراحی های قفسه سینه و پستان
دیگر جراحی هایی که بعد از اتمام آن و در ابتدای دوران نقاهت نیاز به استفاده از درن دارند، جراحی های قفسه سینه و پستان ها می باشند. در جراحی قفسه سینه احتمال تجمع هوا و فشار به پرده جنب وجود دارد. درن به منظور خروج این هوا در این جراحی مورد نیاز است.
همچنین برای تخلیه آب قفسه سینه و جلوگیری از تجمع خون در جراحی پستان بعد از برداشتن سینه در مبتلایان به سرطان سینه، درن مورد نیاز است.
جراحی کیست و غدد
در بخش قبل از مبحث درن چیست ، گفته شد که در صورت تجمع چرک و آلودگی در بدن به صورت کیست، نیاز است که از درن استفاده شود. همچنین در صورتی که در هر کدام از غدد داخلی مانند پانکراس، صفرا، تیروئید و … ترشحات و مایعات تجمع پیدا کنند، برای تخلیه از درن استفاده می شود.
جراحی مغز و اعصاب
در جراحی های مغز و اعصاب نیز نیاز به استفاده از درن است. این وسیله در چنین جراحی هایی از فشار به جمجمه جلوگیری می کند. در صورت تجمع هوا یا مایعات بین سلولی در جمجمه و فشار به سلول های مغزی، فرد به سکته مغزی دچار می شود.
موارد گفته شده مهم ترین جراحی هایی هستند که بعد از آن ها استفاده از درن الزامی است اما در جراحی های دیگر مانند جراحی پای دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت، یا جراحی کلیه نیز نیاز به استفاده از درن می باشد که بهتر است توسط متخصصین حاذق مانند دکتر سلیمی مورد استفاده قرار گیرند.
درن ها به چند دسته تقسیم می شوند؟
بسته به محل جراحی و نیاز بیمار، نوع مناسب درن انتخاب می شود. بنا به این موضوع، درن ها به طور کلی به دو دسته بسته یا باز تقسیم می شوند.
هر کدام از این دسته بندی ها خود دارای انواع مختلفی هستند که در جراحی های مختلف استفاده می شوند. نوع تخلیه مایعات، درن باز یا بسته بودن آن را مشخص می کند. درن های باز پاسیو و درن های بسته در اصطلاح اکتیو گفته می شوند.
درن های سیستم تخلیه باز یا پاسیو
درن های تخلیه باز یا پاسیو، در جراحی های سبک کلاسیک یا باز مورد استفاده قرار می گیرند. در محل انجام این جراحی ها، فشار بین بافتی مثبت است و احتمال ترشح مایعات و خونابه به خارج از اندام ها بیشتر است.
به همین دلیل درن به صورت ناودانی برای خروج مایعات مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به نوع جراحی برای فیکس کردن درن در این نوع، نیاز به پانسمان و استفاده از گاز مخصوص است. بنابراین رسیدگی به این نوع درن به منظور جلوگیری از بروز عفونت و تجمع آلودگی ضرورت بیشتری دارد.
درن در این جراحی ها با نخ بخیه ثابت می شود تا بیمار بتواند در عین قرار داشتن درن در بدن، به فعالیت های روزمره خود بپردازد. جراحی هایی مانند کیسه صفرا، جراحی کلیه ها و مثانه نیازمند این نوع درن می باشند.
درن های سیستم تخلیه بسته یا اکتیو
درن های اکتیو یا درن سیستم بسته برای تخلیه خونابه و مایعات نشت شده از اندام جراحی شده به یک محفظه پلاستیکی متصل می شوند. جراحی های سیستم مغزی، ارتوپدی، قفسه سینه و به طور کل جراحی هایی که نشت مایعات از آن ها فشار منفی دارد، نیاز به این نوع درن دارند. به دلیل سیستم خاص این نوع از درن، احتمال عفونت در آن کمتر است.
همچنین می توان بسته به میزان مایعات نشت شده، محفظه درن را به موقع تعویض یا تخلیه کرد. در جراحی هایی که مایعات نشت شده برای آزمایشات مختلف مورد استفاده قرار می گیرند، این نوع درن استفاده می شود.
درن تخلیه باز چند نوع دارد؟
همان طور که در بخش قبل گفته شد، درن های تخلیه باز و بسته هر کدام انواع مختلفی دارند که بسته به محل عمل و شدت ترشحات نوع مناسب برای قرارگیری در بدن فرد انتخاب می شود. درن های تخلیه باز به دو نوع پن رز و شیاردار تقسیم می شوند.
استفاده از این نوع درن ها نیاز به تبحر و تخصص کافی دارد. چون هر گونه بی احتیاطی در قرار دادن آن ها موجب عفونت در داخل بدن بیمار می شود.
درن پن رز
درن پن رز، اولین نوع درن های پاسیو یا تخلیه باز است که از لوله ای مستطیل شکل با دو سر باز تشکیل می شود. این درن برای تخلیه مستقیم ترشحات داخل بدن، بعد از عمل جراحی مورد استفاده قرار گرفته و ثابت کردن آن در بدن با بخیه انجام می شود.
در قسمت هایی از بدن که نیاز به درنی عمیق دارند، این نوع از درن کاربردی است. یک سر این درن به داخل بدن و محل جراحی و سر دیگر به کیسه ای به نام کیسه درناژ متصل شده و ترشحات از این طریق، از بدن خارج می شوند. بخیه زنی در این درن از اهمیت زیادی برخوردار است. در صورتی که اطراف درن به خوبی بسته نشود، احتمال نشت ترشحات به سطح پوست و ایجاد عفونت پوستی وجود دارد.
درن شیاردار
دیگر نوع درن های سیستم باز، درن شیاردار است که در اصطلاح کاروگیت نیز نامیده می شود. این درن، شکلی شبیه به نیم دایره داشته و شیارهای آن حالت آکاردئونی دارند.
حالت خاص این درن موجب خروج راحت تر ترشحات می شود. در جراحی های باز که وسعت برش داخلی بیشتر بوده و نشت مایعات احتمال بیشتری دارد، این نوع از درن کاربردی می باشد.
همان طور که گفته شد، قرار دادن درن های سیستم باز سخت تر از درن بسته بوده و نیاز به دقت و تمرکز بالاتری دارند. به همین دلیل در جراحی هایی که نیاز به این نوع درن در آن ها بیشتر است، انتخاب پزشک خوب مانند دکتر سلیمی اهمیت زیادی دارد.
انواع درن تخلیه بسته کدامند؟
دومین دسته درن هایی که بعد از عمل جراحی به منظور خارج کردن ترشحات می توان از آن استفاده کرد، درن های سیستم تخلیه بسته می باشند که یک سر از آن ها به محفظه ای پلاستیکی متصل است.
تمام ترشحات خارج شده بعد از جراحی در این محفظه جمع آوری می شوند. احتمال بروز عفونت در محل قرارگیری این نوع درن ها به دلیل عدم تماس با هوا، کمتر از درن های سیستم باز است و کاربرد آن ها به دلیل امکان مشاهده میزان ترشحات و نوع آن ها بیشتر است.
به عنوان مثال در صورتی که مایعات ترشح شده در این درن به صورت خونابه و بیشتر خون باشند، احتمال زخم داخلی وجود داشته و پزشک می تواند اقدام لازم را به موقع انجام دهد.
درن های نوع تی
درن های سیستم بسته، به دو نوع درن تی تیوب یا تی شکل و درن هموواک تقسیم می شوند. درن تی شکل، لوله ای شبیه به حرف T در زبان انگلیسی دارد.
این لوله بیشتر در جراحی های کیسه صفرا مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع درن سبک ترین نوع درن های سیستم بسته است.
به همین دلیل می توان برای مدت طولانی تری از آن استفاده کرد. در جراحی های غدد و جراحی هایی که به دلیل نوع عملکرد آن ها، احتمال ترشح ناگهانی مایعات وجود دارد، تا زمانی که این خطر وجود داشته باشد، از این درن استفاده می شود.
درن های هموواک
دیگر نوع درن های سیستم بسته، درن هموواک است. این درن از یک لوله باریک و بلند و محفظه ای پلاستیکی و شیاردار تشکیل شده است. این محفظه حالت آکاردئونی داشته و با فشار وارد کردن به آن، هوای موجود تخلیه و از طریق لوله متصل به درن، به داخل بدن وارد می شود.
این حالت با ایجاد فشار منفی موجب خروج خون و ترشحات از داخل بدن و وارد کردن آن ها به محفظه آکاردئونی می شود. هر چقدر که ترشح مایعات در این محفظه بیشتر شود، حجم آن نیز افزایش پیدا می کند. زمانی که بدن دیگر نشت مایع و خونابه نداشته باشد، با فشار درن، مایعی به داخل آن وارد نمی شود.
با ادامه مقاله درن چیست ، همراه شما هستیم.
برای مراقبت از درن چه اقداماتی باید انجام شود؟
زمان برداشتن درن در هر نوع جراحی و بسته به وضعیت بدن بیمار، متفاوت است. در برخی بیماران درن تا دو هفته در بدن باقی مانده و در برخی دیگر بعد از چند روز امکان برداشتن آن وجود دارد.
این مسئله با تشخیص پزشک و با بررسی حجم ترشحات تعیین می شود. معمولا زمانی که دو تا سه روز متوالی ترشحی از محل زخم مشاهده نشود، امکان برداشتن درن و بستن محل آن وجود دارد.
تا زمانی که درن در بدن قرار دارد، به منظور جلوگیری از بروز عفونت و مشکلات داخلی، مراقبت از آن الزامی است. در این قسمت از مقاله درن چیست ، برخی از مهم ترین نکات مراقبتی در مورد درن ها گفته خواهند شد.
مراقبت از درن
قرار داشتن درن در داخل بدن مانع فعالیت های روزانه نمی شود. تنها باید در انجام فعالیت ها احتیاط بیشتری به عمل آورد. به عنوان مثال در زمان دوش گرفتن می توان محل ورود درن به بدن را با گاز پانسمان یا پلاستیک پوشاند. همچنین در زمان راه رفتن، برای جلوگیری از کشیدگی پوست، بهتر است که درن به لباس متصل شود.
این کار به خصوص در مورد درن های با مخزن خارجی الزامی است. بررسی روزانه نوع و مقدار ترشحات از دیگر نکات مراقبتی در زمان وجود درن در بدن است.
در صورتی که ترشحات به طور غیر عادی بیشتر شده یا تغییر رنگ پیدا کنند، باید فورا به پزشک مراجعه کرد. هر چقدر مخزن درن نزدیک تر به زمین باشد، انتقال ترشحات به داخل آن بهتر انجام می شود.
بنابراین بهتر است که درن را در محلی پایین تر از زخم یا در صورت امکان روی زمین قرار داد. هم سطح بودن محل مخزن با زخم احتمال بازگشت مایعات به درون بدن را دارد.
مراقبت های لازم برای نگهداری از درن و عدم بروز مشکل در زمان استفاده از آن توسط پزشک معالج به بیمار گفته می شود. پزشکانی مانند دکتر سلیمی بعد از انجام عمل جراحی، تمام نکات مراقبتی برای جلوگیری از بروز مشکل و آسیب داخلی در محل درن را به بیمار آموزش می دهند.
درن چه زمانی قابل برداشت است و چه نکاتی در خارج کردن آن مهم تر هستند؟
همان طور که گفته شد، درن ها ابزار موقتی بعد از جراحی هستند و مدت مشخصی در بدن باقی می مانند. برداشتن درن با تشخیص پزشک انجام می شود و بسیار تخصصی است. بعد از خارج کردن درن، محل آن مجددا بخیه می شود. این فرآیند به منظور جلوگیری از ورود آلودگی به داخل بدن باید با دقت و سرعت انجام شود.
نحوه خارج کردن درن
خارج کردن درن بسته به نوع آن شکل متفاوتی دارد. این وسیله به تدریج عقب کشیده شده و از بدن خارج می شود. درن های باز، در افرادی که ترشحات آن ها کمتر باشد تا 2 سانتیمتر در روز عقب کشیده می شوند تا به تدریج از بدن خارج شود. برداشتن درن به این صورت، روند بهبودی محل زخم را سریع تر می کند.
درن های بسته بعد از مدت زمانی مشخص توسط پزشک معاینه شده و در صورتی که ترشحی از محل جراحی مشاهده نشود، درن طی یک جراحی سرپایی توسط پزشک از بدن خارج شده و محل خروج آن بخیه می شود.
نکات مهم در خارج کردن درن چیست ؟
خارج کردن درن سخت و زمانبر نیست اما برای کاهش درد و مشکلات، با دقت زیاد انجام می شود. به همین دلیل برخی پزشکان هنگام خارج کردن این وسیله از بی حس کننده استفاده می کنند.
بعد از برداشتن درن، محل خروج آن از بدن بخیه زده شده و پانسمان می شود. این پانسمان تا زمان جوش خوردن محل بخیه باید به طور مرتب رسیدگی شود.
برداشتن درن تنها با تشخیص پزشک امکانپذیر است و انجام خودسرانه این کار مشکلاتی مانند پارگی عروق داخلی، برگشت ترشحات باقیمانده در لوله درن به داخل بدن و عفونت محل درن را به همراه دارد. گاهی اوقات درن در اطراف پوست حالت چسبندگی پیدا می کند.
در این شرایط برداشت درن با خونریزی جزئی همراه است که بعد از خارج کردن آن پانسمان شده و این پانسمان باید مرتبا تعویض شود. در غیر این صورت احتمال چرک کردن زخم وجود خواهد داشت.
بخیه محل درن بعد از خروج به چه شکل انجام می شود؟
درن از طریق برشی در سطح پوست وارد بدن می شود. بنابراین بعد از خارج کردن آن، محل درن خالی مانده و نیاز به بخیه زنی دارد. بخیه زنی محل درن نیاز به سرعت و دقت دارد. در غیر این صورت احتمال ورود آلودگی به محل زخم وجود دارد.
همچنین بعد از خروج درن از بدن و بخیه زدن محل آن باید تا مدتی محل زخم را پانسمان کرده و این پانسمان را به طور مرتب تعویض کرد. این کار، از عفونت و تورم محل درن جلوگیری می کند. در این بخش از مقاله درن چیست ، مراحل برداشت و بخیه زنی اطراف درن توضیح داده می شود.
پیشنهاد می کنیم از سایر مطالب سایت دکتر سلیمی دیدن کنید.
ضد عفونی کردن اطراف درن
قبل از برداشتن درن به خصوص در درن های باز که احتمال نشت ترشحات به اطراف درن وجود دارد، باید اطراف آن را ضد عفونی کرد. این کار آلودگی های احتمالی اطراف زخم را به طور کامل از بین می برد. به خصوص در صورتی که تعویض پانسمان های درن به طور مرتب انجام نشده باشد، ضد عفونی کردن پیش از خروج آن ضروری خواهد بود.
خروج به تدریج
در درن های بسته که به مخزنی خارجی متصل هستند، ابتدا مخزن از لوله درن جدا شده و قسمتی که به مخزن متصل بود، مسدود می شود. سپس لوله درن به تدریج از داخل بدن به خارج کشیده می شود.
احتمال چسبندگی پوست اطراف لوله به درن هایی که بیش از یک هفته در بدن باقی می مانند، وجود دارد. به همین دلیل کشیدن تدریجی به منظور جلوگیری از پارگی پوست اهمیت زیادی دارد.
شست و شوی محل زخم
بعد از خارج کردن درن، احتمال خونریزی در محل برش ایجاد شده برای ورود درن وجود دارد. به همین دلیل مجددا نیاز به ضد عفونی و شست و شوی محل درن است.
بخیه زنی
بعد از ضد عفونی نهایی، محل برش درن، بخیه می شود. یکی از مسائل مهم در زمان خارج کردن درن، احتمال جدا شدن بخشی از درن در بدن و باقی ماندن در محل جراحی است بنابراین پیش از بخیه زنی باید طول درن را با طول اولیه مقایسه کرد تا در صورت کنده شدن قسمتی از آن، اقدام لازم به موقع انجام شود.
پانسمان خشک
در نهایت محل بخیه درن با پانسمان خشک بسته می شود. پانسمان کردن از ورود احتمالی هر گونه آلودگی به داخل زخم جلوگیری کرده و به جوش خوردن بخیه کمک می کند.
در صورتی که انجام جراحی توسط پزشکان با تجربه ای مانند دکتر سلیمی صورت گیرد، تمام اقدامات لازم برای قرارگیری و خارج کردن درن با دقت کافی و بدون مشکل خاصی انجام می شود.
استفاده از درن و قرار دادن آن در بدن چه عوارضی دارد؟
درن به منظور بهبودی سریع تر بیمار بعد از جراحی و عدم بروز مشکلاتی مانند هماتوم یا سروما به علت جمع شدن خونابه و مایعات در بدن مورد استفاده قرار می گیرد.
بنابراین اگر به درستی در بدن قرار گرفته و در زمان خروج آن دقت کافی به عمل آید، عارضه بروز نمی کند. با این حال در برخی افراد به دلایل مختلف، درن مشکلاتی جزئی ایجاد می کند که برای مراقبت بیشتر، برخی از آن ها در ادامه بیان می شوند.
عفونت
عفونت یکی از مشکلات احتمالی استفاده از درن است که معمولا در افرادی ایجاد می شود که درن را دیرتر از زمان توصیه شده توسط پزشک از بدن خارج کرده یا در مدت زمانی که درن در بدن قرار دارد، به بهداشت و مراقبت از آن توجهی نکرده باشند.
عدم خروج مایعات جمع شده در بدن
دیگر عارضه ای که ممکن است در درن ها بروز کند، عدم خروج مایعات نشت شده از محل جراحی است که این مسئله به علت جایگذاری نامناسب درن اتفاق می افتد.
به عنوان مثال طول درن انتخابی کوتاه تر از عمق جراحی بوده یا در مسیر قرار دادن آن در بدن، انسدادی ایجاد شده باشد. این مشکل نیز احتمال بروز عفونت داخلی را ایجاد می کند اما در صورتی که درن توسط پزشک حرفه ای کار گذاشته شود، احتمال چنین خطایی صفر می شود.
خونریزی اطراف درن چیست ؟
در نهایت در درن هایی که از اندازه بزرگتری برخوردار بوده یا در اطراف لوله دچار چسبندگی شده اند، احتمال خونریزی محل زخم در زمان خروج درن یا کشیدگی لوله به علت برخورد با لباس وجود دارد.
در چنین شرایطی نزدیک کردن درن به سطح پوست، جلوگیری از کشیدگی و جابجایی آن و ضد عفونی اطراف پوست با تعویض به موقع پانسمان از بروز مشکل جلوگیری می کند.
تبحر و دقت پزشک در قرار دادن و خارج کردن درن مسئله مهمی است که از بروز هر گونه مشکل در بیمار جلوگیری می کند. دکتر سلیمی یکی از پزشکان خوش سابقه در امر جراحی معده هستند که تا کنون گزارشی از بروز مشکلاتی مانند عوارض درن در بیماران ایشان گزارش نشده است.
درن در کدام گروه از جراحی های معده و به چه علت استفاده می شود؟
از جمله جراحی هایی که بعد از اتمام آن نیاز به استفاده از درن است، جراحی های معده، به خصوص جراحی هایی است که بخشی از معده در آن ها خارج می شود. احتمال نشت و بخیه زنی نادرست معده در این جراحی ها وجود دارد.
درن به منظور تشخیص این مشکل و جلوگیری از بروز عوارض جدی در جراحی هایی نظیر اسلیو و بای پس مورد استفاده قرار می گیرد.
درن در جراحی اسلیو
یکی از جراحی های معده که استفاده از درن در آن رایج می باشد، جراحی اسلیو است. اسلیو به منظور لاغری انجام می شود و در آن بخشی از معده طی عمل لاپاراسکوپی جراحی و از بدن خارج می شود. بعد از جدا کردن قسمتی از معده، بخش باقیمانده بخیه زده شده و محل ذخیره سازی مواد غذایی خواهد بود.
در صورتی که بخیه زدن و چسباندن بخش باقیمانده به درستی انجام نشود، احتمال نشت مواد غذایی مصرفی، به خصوص مایعات از آن وجود دارد؛ به همین دلیل درن به منظور تشخیص این موضوع در جراحی اسلیو الزامی است. درن در جراحی اسلیو از 3 روز تا یک هفته بسته به وضعیت بیمار و مقدار ترشحات باقی می ماند.
پیشنهاد می کنیم از پست لاپاراسکوپی معده چیست دیدن کنید.
درن در جراحی بای پس
دیگر جراحی معده که بازهم با هدف لاغری و با فرآیندی مشابه اسلیو انجام شده و نیاز به درن دارد، جراحی بای پس است. در جراحی بای پس علاوه بر تغییرات معده، تغییراتی در مسیر جذب روده کوچک به منظور اتصال آن به معده نیز انجام می شود.
در نتیجه باز هم احتمال نشت مواد غذایی و مایعات در صورت مشکلات بخیه زنی وجود خواهد داشت که درن به منظور تشخیص این موضوع استفاده می شود.
در جراحی اسلیو و بای پس از درن های بسته استفاده می شود و در صورتی که بعد از گذشت چند روز از عمل سطح ترشحات درن کاهشی باشند، از بدن خارج می شود.
جراحی های معده مانند اسلیو و بای پس توسط پزشکان مختلفی انجام می شوند اما با توجه به حساسیت این جراحی ها چه در فرآیند عمل و چه در مرحله درن گذاری و خارج کردن آن، بهتر است به پزشکان حاذقی مانند دکتر سلیمی مراجعه کرد.
پیشنهاد می کنیم از پست تغذیه در مینی بای پس و رژیم جراحی چاقی دکتر سلیمی دیدن کنید.
در جراحی های معده، درن بعد از چند روز برداشته می شود؟
یکی از سوالات متداول بیمارانی که متقاضی انجام جراحی معده بوده و به تشخیص پزشک بعد از عمل نیاز به درن دارند، مدت زمان نگهداری از درن است. به طور کل نمی توان زمان دقیقی را برای خارج کردن درن از بدن مشخص کرد و عوامل مختلفی تعیین کننده مدت زمان نیاز به درن هستند.
پیشنهاد می کنیم از پست کوچک کردن معده دیدن کنید.
میزان نشت مایعات
مهم ترین مسئله ای که زمان کشیدن درن را مشخص می کند، مقدار نشت مایعات است. تا زمانی که این میزان ثابت بوده یا نوسان داشته باشد، درن در بدن باقی می ماند. در جراحی هایی که برای خارج کردن درن نیاز به بررسی سطح مایعات است، از درن های محفظه دار استفاده می شود.
در صورتی که ترشح مایعات کاهشی بوده یا چند روز پشت سر هم درن خالی بماند، می توان آن را از بدن خارج کرد. البته باید به این نکته توجه کرد که در بیمارانی که فعالیت بدنی بیشتری دارند، احتمال ترشح خونابه از بدن بیشتر است.
شرایط بیمار
دیگر مسئله ای که در تعیین زمان کشیدن درن از بدن تاثیرگذار است، شرایط بیمار و وضعیت بدن نسبت به درن است. در صورتی که بدن بیمار نسبت به درن حساسیت داشته و در محل آن تورم و زخم ایجاد شود، درن فورا برداشته می شود و به منظور تشخیص وضعیت نشتی معده، از دیگر روش ها مانند عکس برداری و … استفاده می شود.
نوع جراحی
در نهایت نوع جراحی نیز در مدت زمان نگه داشتن درن تاثیرگذار است. به عنوان مثال در جراحی های معده، اسلیو نیاز بیشتری به ماندن درن داشته و در جراحی بای پس، درن زودتر خارج می شود. البته برخی پزشکان با اطمینان از نحوه جراحی خود و با توجه به شرایط بیمار، به طور کل این وسیله را مورد استفاده قرار نمی دهند.
از بهترین پزشکان در زمینه انجام جراحی معده و مراقبت های بعد از آن می توان دکتر سلیمی را نام برد.
پیشنهاد می کنیم از پست هزینه عمل اسلیو در بیمارستان بقیه الله دیدن کنید.
ادامه نوشتار درن چیست را از دست ندهید.
چک کردن درن هر چند وقت یک بار انجام شده و چه علائمی در چکاپ، هشدار دهنده خطر هستند؟
توصیه مهم پزشکان به بیمارانی که بعد از جراحی نیاز به اتصال درن دارند، چک کردن منظم آن به منظور بررسی نوع ترشحات، میزان و زمان تخلیه یا تعویض پانسمان و تعیین زمان کندن درن است.
در بیمارانی که بعد از جراحی چیزی حدود یک هفته در بیمارستان بستری می شوند، چکاپ درن توسط پرستاران انجام شده و معمولا در زمان ترخیص، درن کشیده می شود. اما در بیمارانی که جراحی آن ها کم تهاجم بوده و نیاز به بستری طولانی مدت ندارند، بررسی درن باید به طور شخصی انجام شود.
نحوه چک کردن درن چیست؟
بعد از قرارگیری درن در بدن، هر چند ساعت یک بار نیاز به چک کردن ترشحات آن است. در طول روز هر 3-4 ساعت و در طول شب حداقل یک بار نیاز به چک کردن درن است. در این بررسی رنگ ترشحات، میزان خروج از آن و پر شدن مخزن، کم یا زیاد شدن مقدار ترشحات در طول روز و … مورد توجه قرار می گیرد.
در صورتی که بیمار در 48 ساعت اول بعد از جراحی هیچ گونه ترشحی در درن مشاهده نکند، احتمال انسداد لوله های درن وجود داشته و باید فورا پزشک در جریان قرار گیرد.
علائم هشدار دهنده در ترشحات درن چیست ؟
همان طور که در بخش های ابتدایی گفته شد، یکی از دلایل استفاده از درن، بررسی وضعیت داخلی بیمار از نظر خونریزی داخلی یا آسیب به محل جراحی است. این مسئله با رنگ و نوع ترشحات مشخص می شود.
در صورتی که ترشحات قرمز رنگ یا خونی بوده و غلظت آن ها نیز مشابه خون باشد، احتمال آسیب داخلی وجود داشته و نیاز به اقدامات اورژانسی است.
همچنین در صورتی که حجم مایع خارج شده از بدن با گذشت چند روز افزایش پیدا کرده یا تغییر نکند نیز احتمال آسیب داخلی یا تجمع آب میان بافتی وجود دارد که برای حل این مشکل نیز گاها نیاز به جراحی مجدد است. با مشاهده هر کدام از این علائم باید فورا پزشک را در جریان گذاشت.
استفاده از درن در جراحی معده چه تاثیری در هزینه نهایی عمل دارد؟
یکی از نگرانی های بیماران در مورد عمل های جراحی، هزینه آن است. به طور کل هزینه عمل جراحی نسبت به دیگر روش های درمان بالاتر است و هر اقدام جانبی که در فرآیند قبل یا بعد از عمل انجام شود، هزینه آن را افزایش می دهد.
تاثیر استفاده از درن در هزینه جراحی
زمانی که پزشک قرار دادن درن را برای اطمینان از وضعیت بیمار توصیه می کند، بسیاری از افراد با تصور این که عدم استفاده از این وسیله هزینه جراحی را کاهش داده و مقرون به صرفه تر است، از استفاده آن خودداری می کنند
در حالی که گاهی اوقات درمان مشکلاتی که عدم استفاده از درن باعث آن ها می شود، هزینه بیشتری از قرار دادن و خارج کردن درن دارد. درن یک وسیله شخصی است و برای هر بیمار به طور مجزا و اختصاصی استفاده می شود.
بنابراین بیمارانی که نیاز به این وسیله دارند، باید شخصا اقدام به خریداری نوع مناسب آن کرده یا درن متناسب با جراحی و شرایط بیمار از طرف بیمارستان داده شود.
قرار دادن درن هزینه جداگانه ای نداشته و جزئی از فرآیند جراحی محسوب می شود، اما کشیدن و خارج کردن آن و اقدامات بعدی مانند پانسمان و بخیه زدن محل درن نیاز به پرداخت هزینه ای مجزا دارد.
البته در صورتی که بیمار تا زمان خارج کردن درن در بیمارستان بستری شود، هزینه این کار به هزینه های مراقبتی و بستری اضافه می شود.
در غیر این صورت نیاز به پرداخت هزینه مجزاست که مقدار آن بسیار ناچیز بوده و نسبت به تصویربرداری و … برای اطمینان از وضعیت داخلی معده مناسب تر است.
انجام فعالیت های روزانه مانند استحمام در شرایط داشتن درن، چگونه است؟
زمانی که میزان ترشحات خروجی بعد از جراحی کاهش پیدا کند، درن از بدن خارج می شود. تا آن زمان، درن در بدن بیمار باقی مانده و این در حالی است که بیمار ترخیص شده و به منزل باز می گردد. در چنین شرایطی بیمار موظف به محافظت از درن برای جلوگیری از بروز مشکل خواهد بود.
بیمارانی که با درن به منزل باز می گردند، دغدغه زیادی در مورد انجام فعالیت های روزمره به خصوص دوش گرفتن دارند. استحمام بعد از عمل جراحی به منظور پاکسازی بدن از اثرات اتاق عمل و بیمارستان و کاهش آلودگی پوست الزامی است. اما در شرایطی که درن به بدن بیمار متصل باشد، این کار باید با احتیاط زیاد انجام شود.
نحوه استحمام با وجود درن
در صورتی که بیمار با درن به منزل بازگشته و نیاز به استحمام داشته باشد، امکان این کار با رعایت احتیاط وجود دارد. با توجه به این که فیکس کردن درن در بدن با بخیه انجام می شود، زمانی که این وسیله به پوست متصل باشد، احتمال نفوذ آب به داخل بدن وجود نخواهد داشت.
حتی این امکان وجود دارد که بیمار اطراف درن را با آب و صابون شست و شو دهد. البته این در مورد درن های بسته است و برای استحمام با درن های باز بهتر است که از یک لایه پلاستیکی به عنوان پوشش درن استفاده کرد. بعد از استحمام باید اطراف درن را به خوبی خشک کرد.
وجود رطوبت در سطح پوست موجب التهاب اطراف درن و جذب درن توسط پوست می شود. به همین دلیل بلافاصله بعد از استحمام باید با استفاده از یک گاز تمیز، اطراف درن را پوشش داد. بهتر است در هر بار دوش گرفتن با درن، پانسمان اطراف آن به طور کامل تعویض شود.
استحمام بعد از برداشتن درن
اما در صورتی که درن بیمار پیش از ترخیص برداشته شود، استحمام بستگی به نوع پانسمان دارد. بعد از برداشتن درن و بخیه محل آن، دو نوع پانسمان برای محل زخم استفاده می شود.
پانسمان ضد آب یا پانسمان معمولی. در صورتی که پانسمان استفاده شده برای پوشش محل درن از نوع ضدآب باشد، می توان با وجود درن به حمام رفت و به شست و شوی بدن پرداخت.
اما در پانسمان های معمولی، استحمام تا 48 ساعت ممنوع بوده و بعد از این مدت ابتدا باید بدن با آب خالی شست و شو شود. بعد از استحمام اولیه دیگر نیازی به پانسمان محل درن نیست. چون جوش خوردن برشی که درن از طریق آن وارد بدن می شود، نهایتا 24 ساعت زمان می برد.
چه بیمارانی ملزم به استفاده از درن نیستند؟
هر چند در بیشتر جراحی ها، به خصوص جراحی هایی که به شیوه بسته یا لاپاراسکوپی انجام می شوند، استفاده از درن به منظور اطمینان از عدم آسیب عروق داخلی الزامی است
اما در برخی موارد ممکن است پزشک استفاده از این وسیله را ضروری نداند. به عبارت دیگر امکان تشخیص وضعیت داخلی از روش های دیگر وجود داشته و بدون درن نیز اطمینان از شرایط داخلی بدن حاصل شود. البته شرایط خاص برخی بیماران نیز ممکن است موجب عدم استفاده از درن شود.
گروه های سنی خاص
استفاده از درن و نگهداری از آن تا زمان برداشتن نیاز به مراقبت داشته تا از عفونت و سایر مشکلات احتمالی درن جلوگیری شود. در صورتی که بیمار تا زمان برداشتن درن در بیمارستان بستری شود، مراقبت توسط کادر درمان انجام شده و در صورتی که بیمار به منزل بازگردد، مراقبت باید شخصا انجام شود. در چنین شرایطی پزشکان برای گروه های خاص مانند کودکان یا سالمندان که امکان مراقبت شخصی از درن برای آن ها دشوار است، از این وسیله استفاده نمی کنند.
بیماران با سابقه حساسیت به درن
دیگر گروه بیمارانی که استفاده از درن برای آن ها انجام نمی شود، بیمارانی هستند که پیش از این سابقه عمل جراحی داشته و نسبت به قرار گیری درن در بدن حساسیت داشته اند.
حساسیت پوستی مانند قرمزی، تورم و سوزش محل درن از جمله مشکلاتی هستند که در صورت بروز با وجود درن موجب خروج فوری آن از بدن می شوند.
تجربه پزشک و نوع جراحی
در نهایت برخی پزشکان با تکیه بر دانش و تجربه خود در نحوه انجام جراحی از درن استفاده نمی کنند. به عنوان مثال در جراحی های معده که احتمال نشت مواد غذایی از معده وجود دارد، 24 ساعت بعد از جراحی، مایعی مخصوص به بیمار داده می شود و با بررسی مسیر جذب و دفع این مایع در معده از طریق فیلم های رادیویی، احتمال نشتی مشخص شده و در صورت عدم مشاهده این مشکل و عملکرد صحیح معده، نیازی به درن نخواهد بود.
همان طور که گفته شد، تشخیص این مسئله که بیمار بدون درن نیز جراحی ایمنی دارد یا نه، با نظر پزشک انجام می شود. بنابراین تجربه و سابقه پزشک در این زمینه اهمیت زیادی داشته که به عنوان یکی از بهترین پزشکان می توان از دکتر سلیمی نام برد.
چه راهکارهایی برای کنترل درد درن بعد از کشیدن آن وجود دارد؟
در این بخش از مقاله درن چیست ، در مورد یکی از رایج ترین سوالات بیماران در این زمینه صحبت خواهیم کرد. یکی از نگرانی های مهم بیماران در مورد درن گذاری و خروج آن، درد حمل درن و زمان خروج آن از بدن است.
شدت درد درن
قرار دادن درن در بدن، طی پروسه جراحی انجام می شود و در شرایطی است که بیمار تحت بیهوشی یا بی حسی کلی قرار دارد. در نتیجه در زمان ورود آن به بدن هیچ درد یا مشکلی احساس نمی شود.
حمل درن نیز درد و مشکلی نداشته و در صورتی که از کشیده شدن درن به وسیله لباس یا بی احتیاطی در جابجایی جلوگیری شود، بیمار این وسیله را احساس نخواهد کرد.
البته در بیمارانی که آستانه تحمل درد آن ها پایین تر است، احتمال احساس درد خفیف در زمان مکش مایعات از بدن و ورود به محفظه وجود دارد که بسیار ناچیز و قابل تحمل است.
کشیدن درن و خارج کردن آن نیز تدریجی انجام می شود
کشیدن درن و خارج کردن آن نیز تدریجی انجام می شود. بنابراین اغلب بیماران در زمان انجام این کار نیز درد خاصی احساس نمی کنند اما در صورتی که بیمار تحمل این پروسه را نداشته باشد، پزشک از بی حس کننده های موضعی برای خارج کردن درن استفاده می کند.
بعد از خارج کردن درن، بسته به نوع و محل آن ممکن است نیاز به بخیه زنی بوده یا به طور کل از پانسمان استفاده شود که در صورت نیاز به بخیه این کار با بی حسی ناحیه مورد نظر انجام می شود.
در صورت احساس درد شدید بعد از خارج کردن درن می توان از مسکن استفاده کرد. همچنین استفاده از کیسه آب سرد نیز در بی حس کردن درد موثر است.
در صورتی که شدت درد بعد از مصرف مسکن یا کمپرس یخ کاهش پیدا نکند، باید فورا به پزشک مراجعه کرده یا پزشک معالج را در جریان مشکل خود قرار داد.
در چنین شرایطی احتمال جا ماندن قسمت کوچکی از درن داخل بدن وجود دارد که باید طی جراحی سرپایی از بدن خارج شود. در صورت مراجعه به پزشکان خوب مانند دکتر سلیمی برای انجام جراحی و اقدامات بعد از آن، بروز چنین مشکلاتی به حداقل می رسد.
عفونت درن در چه صورت رخ داده و چه علائمی دارد؟
در ادامه مقاله درن چیست ، به پاسخگویی برخی از سوالات رایج بیماران در مورد این وسیله خواهیم پرداخت. یکی از سوالات مهم، بروز عفونت در زمان وجود درن یا خروج آن از بدن است.
این عارضه که تنها در شرایط خاص رخ می دهد، معمولا با علائمی همراه است و در صورت تشخیص به موقع بدون هیچ مشکل خاصی، درمان بیمار انجام می شود.
دلایل و علائم عفونت درن چیست ؟
عفونت درن به دلایل مختلفی رخ می دهد. همان طور که در بخش های ابتدایی گفته شد، در زمان ورود درن به بدن باید اطراف درن و محل ورود آن به طور کامل ضد عفونی شود.
همچنین ورود آن به بدن باید با دقت زیادی انجام شود تا از ورود آلودگی به داخل بدن جلوگیری کند. محل قرارگیری درن در داخل بدن نیز از جمله مسائل مهم و موثر در ابتلا به عفونت است.
در صورتی که درن در محل مناسب جایگذاری نشود، این احتمال وجود دارد که مایعات نشت شده به جای خروج از طریق درن، در داخل بدن تجمع پیدا کرده و باعث بروز چرک و ابتلا به عفونت شوند.
عدم تعویض به موقع پانسمان و خشک نکردن اطراف درن بعد از استحمام از دیگر دلایل بروز عفونت این وسیله است. عفونت درن علائم مشخصی نیز دارد.
قرمزی و تورم اطراف درن، تغییر رنگ مایعات نشت شده در آن و بوی خاص آن ها و درد غیر قابل تحمل در صورت لمس محل درن از علائم عفونت هستند که در صورت مشاهده آن ها باید فورا پزشک را در جریان گذاشت.
اهمیت تعویض پانسمان های درن به طور منظم چیست؟
یکی از نکات مراقبتی از درن ها، تعویض به موقع پانسمان آن هاست. در صورت تعویض پانسمان به خصوص در درن باز، احتمال تجمع ترشحات در محل زخم وجود داشته که این مسئله عامل عفونت است. همچنین تعویض پانسمان بر عملکرد درن تاثیر گذاشته و با چسبندگی آن به پوست، کشیدن آن را سخت می کند.
بنابراین تا زمانی که درن به بدن متصل است، بهتر است که روزانه پانسمان اطراف آن تعویض شده و در صورت بالا بودن میزان ترشحات در هر بار تخلیه درن، پانسمان آن نیز تعویض شود.
در درن های سیستم باز، تعویض پانسمان باید به محض خیس شدن گاز اطراف درن انجام شود. جذب ترشحات جدید در گاز خشک ساده تر از گاز مرطوب صورت می گیرد.
بعد از خروج درن و برداشتن آن نیز نیاز است که تا چند روز محل زخم را پانسمان کرده و این پانسمان به طور منظم تعویض شود. زخم بعد از برداشتن درن نهایتا ظرف 48 ساعت بسته می شود.
بنابراین در صورتی که بیمار در این مدت نیاز به دوش گرفتن نداشته یا زخم درن دچار خونریزی نشود، می توان پانسمان درن را بعد از دو روز به طور کامل برداشت.
اهمیت ضد عفونی کردن اطراف درن چیست و به چه صورت انجام می شود؟
ضد عفونی نکردن محل درن در هر بار پانسمان و بی توجهی به این مسئله مشکلات زیادی برای بیمار به وجود می آورد. رطوبت و گرمای اطراف زخم به علت ترشحات داخلی باعث ایجاد فضایی خوب برای رشد میکروب ها و تجمع آلودگی می شود.
در نتیجه در صورت کوتاهی در ضد عفونی کردن محل درن، احتمال تجمع باکتری در این ناحیه و ورود آن ها به داخل زخم وجود دارد.
به خصوص در درن های سیستم تخلیه باز، ضد عفونی کردن منظم اطراف زخم اهمیت بیشتری دارد. به منظور انجام این کار ابتدا باید پانسمان قبلی برداشته شده و سپس به وسیله گازی تمیز و سرم شست و شو، اطراف زخم ضد عفونی شود.
در اینجا ذکر این نکته الزامی است که نباید از موادی مانند بتادین و شوینده های دیگر برای ضد عفونی استفاده کرد. چون احتمال ورود آن ها به داخل زخم وجود داشه و مانع جوش خوردن صحیح محل درن بعد از برداشتن آن می شوند.
بعد از شست و شوی کامل اطراف درن، محل آن باید مجدد با گازی تمیز بسته شود
بعد از شست و شوی کامل اطراف درن، محل آن باید مجدد با گازی تمیز بسته شود. بهتر است برای ضد عفونی کردن اطراف درن از مواد شوینده مانند صابون، به علت وجود مواد شیمیایی در ساختار آن ها نیز استفاده نشود.
در صورتی که بیمار با وجود درن از بیمارستان ترخیص شود، باید نحوه مراقبت و رسیدگی به درن را از پزشک جویا شود. یکی از پزشکان با تجربه که تمام نکات مراقبتی بعد از عمل جراحی را به خوبی به بیماران خود آموزش می دهد، دکتر سلیمی می باشند.
در صورت بروز مشکل در وضعیت درن، چه اقدامی باید انجام شود؟
درن جراحی معمولا به نحوی گذاشته می شود که بیمار با وجود آن امکان انجام فعالیت های روزمره مانند راه رفتن، نشست و برخاست و … را داشته باشد. در نتیجه احتمال بروز مشکل در وضعیت آن بسیار نادر است.
اما در صورتی که به علت فعالیت شدید یا کشیده شدن ناگهانی و بیش از حد لوله درن، بیمار احساس جابجایی آن را داشته باشد، بهتر است فورا به پزشک مراجعه کند.
در صورتی که لوله درن از محل اصلی خارج شود، خروج مایعات از بدن با مشکل مواجه شده و نشت در داخل بدن اتفاق می افتد که این مشکل موجب تجمع مایعات در بدن و مشکلاتی نظیر سورما یا هماتوم می شود.
بررسی این موضوع، با مشاهده ترشحات و اندازه گیری میزان آن ها امکانپذیر است. در صورتی که بعد از کشیدگی درن به طور ناگهانی حجم ترشحات کم شده یا متوقف شود، درن از محل خود در داخل بدن جابجا شده است.
همچنین در مواردی، رسوب مایعات خارج شده از بدن یا قرارگیری در نزدیکی عروق موجب انسداد لوله درن می شود. در چنین شرایطی نیز ترشح مایعات به بیرون به درستی انجام نشده و بیمار باید فورا به پزشک مراجعه کند.
پزشکان با تجربه مانند دکتر سلیمی، بعد از بررسی وضعیت بیمار، تشخیص را در کوتاه ترین زمان ممکن انجام داده و فورا به وضعیت بیمار رسیدگی می کنند.
آیا فرآیند برداشت درن نیاز به جراحی و بستری شدن بیمار دارد؟
تخلیه مایعات داخلی بدن، بعد از جراحی بسته به وضعیت بیمار و نوع عمل چند روز زمان برده و به مرور از شدت آن ها کاسته می شود.
زمانی که حجم مایعات خارج شده از بدن به کمتر از 25 میلی لیتر در روز رسیده یا به طور کامل به اتمام برسد، می توان درن را از بدن خارج کرد. یکی از نگرانی های بیماران در مورد درن، نحوه خروج آن از بدن و نیاز به جراحی مجدد برای انجام این کار است.
خارج کردن درن از بدن نیازی به عمل جراحی ندارد. در صورتی که بیمار تا زمان اتمام ترشحات داخلی در بیمارستان بستری باشد، درن روزانه چیزی حدود 2 سانت عقب کشیده می شود و به تدریج از بدن خارج می شود.
در غیر این صورت بعد از اتمام کامل مایعات درن همانند کشیدن بخیه، در یک جلسه چند دقیقه ای از بدن خارج می شود. به منظور کاهش درد کشیدن درن، پزشک از داروهای بی حسی استفاده می کند.
همچنین به محض برداشتن درن و خروج آن از بدن، محل با پانسمان خشک بسته می شود. این پروسه نیازی به بستری نداشته و بعد از برداشتن درن، بیمار می تواند به منزل بازگشته و فعالیت های خود را از سر گیرد.
استفاده از درن برای چه افرادی ضرورت بیشتری دارد؟
در ابتدای مقاله درن چیست ، برخی از جراحی هایی که بعد از آن ها نیاز به قرار دادن درن در بدن است، معرفی شدند. اما استفاده از درن برای برخی از بیماران ضرورت بیشتری از خروج مایعات داشته و حتی در صورتی که درن وسیله متداول آن جراحی نباشد نیز از این وسیله استفاده می شود.
از جمله این بیماران می توان افرادی را نام برد که نیاز به نمونه گیری داخلی دارند. در این افراد با اتصال درن بعد از جراحی، نمونه های لازم از ترشحات داخلی بدن انجام می شود.
همچنین بیمارانی که فعالیت بالایی دارند نیز به منظور اطمینان از عدم آسیب داخلی نیاز به درن دارند. در بیمارانی که جراحی مثانه انجام می دهند، احتمال عفونت داخلی بسیار بالاست. محیط داخلی مثانه در این بیماران باید مرتبا تخلیه شود، در نتیجه با استفاده از درن، خطر ابتلا به عفونت در این بیمار کاهش پیدا می کند.
همان طور که مشخص شد، درن وسیله ای کاربردی و مهم در بسیاری از جراحی هاست که وضعیت داخلی بدن را برای پزشک مشخص کرده و در صورت احتمال بروز مشکل، امکان اقدام به موقع را فراهم می سازد. البته قرار دادن این وسیله نیاز به تجربه و تبحر پزشک دارد تا در محل درست و بدون مشکل جایگذاری شود.
6 پاسخ
سلام بنده عمل سینوس نافی داشتم و درن یک هفته به من وصل بود و دکتر بدون بی حسی و کاملا پر سرعت توی ۱۰ ثانیه درن رو خارج کرد و باعث خون ریزی کمی هم شد اما از اون موقع احساس معده درد و حالت تهوع دارم لطفا راهنمایی کنیدآیا طبیعی هست این حالت؟
بسیار عالیییی، ممنون از توضیحات خوبتون.
سوال: اگر سر درن ان قسمتی که بیرون است به لباس کشیده شده یا کمی جابجا شود، خطرناک است؟
سلام برادرمن جراحی غده تیرویید انجام داده غده دیگری نیز درسمت راست وجود داشته که بدخیم بوده درم آن گشیده واز بیمارستان ترخیص اما بعد چند ساعت محا عمل عفونی وکزیر گلو هماتوم نموده که احساس خفگی داشته به بیمارستان منتل اما اهمیتی نداده وبه خانه باز گردانده شد اما به خانه رسیده حالش بد شد وبه بیمارستان بازگرداندیم ولی متاسفاته بعد ۲۴ ساعت مجددا درن گذاشته اما نشتی آن روزی ۴کیسه بود وامروز درکما رفته ُفصر کیست
همسرم بیست روز است که عمل جراحی سینه انجام داده هنوز هم هر روز مقداری خونابه وارد درن می شود تا کی درن باید بماند ممنون می شم راهنمایی کنید
سلام. من مادرم عمل جراحی مغز داشته و در سر مادرم درن گذاشته بودند. میخواستم بپرسم آیا درن باید روی تخت بیمار گذاشته بشه یا پایین تر از تخت بیمار تا ترشحات بعد از عمل به راحتی خارج بشه؟ اگر روی تخت باشه چه عوارضی ممکنه برای بیمار بوجود بیاد؟ آیا سطح درن که کجای بیمار باشه مهمه؟ کجا باید باشه؟
ببخشید من عمل ابدومینوپلاسی کردم الان جای درن صفت مونده چیکار کنم خوب بشه؟